Παρατημένη Κούρτσχααρ

Πήγα εχθές στα μελίσσια μου στο Μαρκόπουλο. Ο καιρός ήταν καλός, άλλη δουλειά δεν είχα, και είπα να δω τι κάνουν. 

Εκεί λοιπόν που επιθεωρούσα τα πλαίσια, αισθάνθηκα κάτι να με παρακολουθεί ... Κοίταξα γύρω μου ...  αλλά  τίποτα ...  Μετά από λίγο, πάλι αισθάνθηκα ότι κάποιος με κοίταγε. Γυρίζω αργά το κεφάλι μου πρός τα πίσω και τον βλέπω!

Μιά μικρούλα θηλυκή Κούρτσχααρ με κοιτούσε φοβισμένη και προσπαθούσε να με μυρίσει στον αέρα. Μόλις της μίλησα προσπάθησε να φύγει γρήγορα, και τότε είδα οτι κούτσαινε. 

Προφανώς το ζώο έφυγε από κάποιον ή δεν ήταν "αστέρι" στο κυνήγι και ο ευγενής σπόρτσμαν το παράτησε στους δρόμους να πεθάνει από πείνα, ή από αυτοκίνητο. Μάλιστα υπάρχει η περίπτωση να προκαλέσει  ατύχημα, αν κάποιος οδηγός ξαφνιαστεί και στραβοτιμονιάσει.

Πήγα πρός το αυτοκίνητο που πάντα έχω μέσα ένα κουβα με κροκέτες για τα αδύνατα αδέσποτα, και του έριξα λίγο πιό πέρα. Αυτό είδε οτι κάτι έρειξα, περίμενε περίπου 4-5 λεπτά και ξεκίνησε σιγά σιγά να πάει να δεί. 

Φερμάρει από μακριά την ποτίστρα και προσπαθεί να μυρίσει. Ούτε μπεκάτσα να ήταν.

Δεν ήταν πεινασμένο. Μύρησε τις κροκέτες, μασούλισε λίγες και έφυγε. Εκείνη την στιγμή εγώ έβαζα νερό στην ποτίστρα των μελισσών μου και αυτή με παρακολουθούσε. Κάθε φορά που την κοιτούσα και  της μιλούσα, έκανε να φύγει. Πήγαινε λίγο πιό πέρα και με κοιτούσε με απορία.

Αφού έφυγα από την ποτίστρα, αμέσως πήγε εκεί να μυρίσει τι είχα κάνει. Είναι έξυπνη.

Την ώρα που έφυγα από τα μελίσσια μου δεν την είδα πουθενά. Μάλλον κάπου θα είχε τρυπώσει. Σήμερα όμως το μεσημεράκι που ξαναπήγα για να κλείσω τον έναν αερισμό σε ένα αδύνατο 5αράκι, ήταν εκεί και με περίμενε. Με κοιτούσε στα μάτια! Προσπάθησα να την πιάσω μήπως στο λουρί της είχε γραμμένο κάποιο τηλέφωνο, αλλά δεν με αφήνει ακόμα να την πλησιάσω.