28.12.08

Με την κουτάλα ...

Αφού λοιπόν επισκεφθήκαμε το "Σπήλαιο των Λιμνών" και πικραθήκαμε, βγαίνοντας από αυτό είδαμε δίπλα του την ταβέρνα "Συμπόσιο". Ουσιαστικά αποτελεί συνέχεια των κτισμάτων του σπηλαίου.



Όχι, δεν με πλήρωσε ο ταβερνιάρης για να τον διαφημίσω, απλά ότι φάγαμε ήταν πολύ νόστιμο ... γλείψαμε και τα δάκτυλα. Φοβερές πίτες, φοβερά καλομαγειρεμένα φαγητά, και χωρίς να βρομίσουν με τσίκνα τα ρούχα μας όπως συνήθως συμβαίνει. Σας το συνιστώ.

Απέναντι από το σπήλαιο και την ταβέρνα υπήρχε ένας μελισσοκόμος που πουλούσε τα αγαθά του.



φαίνεται να έχει πιάσει το νόημα ... ολόκληρες κηρήθρες με μέλι, και συσκευασμένες σε ναύλον με την Ελληνική σημαία, μικρό ψυγείο για τον Β. Πολτό ...

κάποια στιγμή (όπως φαίνεται στην παραπάνω φωτογραφία) κάτι πήρε και έσκυψε σε ένα μεγάλο δοχείο τυριού.
Μετά είδα αυτό ... Τί ακριβώς έκανε ο παππούς;



Απλά γεμίζει τα βάζα του με μέλι, με τον παλιό τρόπο !!!



Πήρε λοιπόν την ξύλινη κουτάλα, την στριφογύρισε μέσα στον τενεκέ με το μέλι και αφού έφτιαξε μια μεγάλη παχύρρευστη σταγόνα, σημαδεύει το γυάλινο βάζο.



Είναι ωραίο να βλέπεις τους γέροντες να δείχνουν τους παλιούς τρόπους. Μάλιστα οι παλιοί - πατροπαράδοτοι τρόποι ίσως και να "πουλάνε" ...

Όμως εύκολα μου δημιουργήθηκε η απορία. Αν κατά την πατροπαράδοτη παλαιά διαδικασία να γεμίζει κάποιος μελισσοκόμος τα βάζα του με την κουτάλα, δεν σημαδέψει σωστά, και χυθεί κάτω το μέλι, θα το πετάξει ή θα το "ξαναμαζέψει" και θα το βάλει μέσα;

Τελικά ίσως οι πατροπαράδοτοι τρόποι να μην είναι πάντα οι καλύτεροι ...

Πάντως, το μέλι ελάτης που πήραμε ήταν πολύ ωραίο.

27.12.08

Νεκρές μέλισσες. Είναι φυσιολογικό;

Σήμερα πήγα στα μελισσάκια μου για να τα δω, μήπως κάτι μου χτυπήσει άσχημα (ναι, έχω πάθει ψύχωση) και παρατήρησα πως κάθε κυψέλη είχε στην σανίδα πτήσης από 5 - 6 νεκρές μέλισσες.

Πρόκειται για κάτι το φυσιολογικό, πχ μέλισσες που πέθαναν φυσιολογικά και οι καθαρίστριες τις πέταξαν έξω, ή πρόκειται περί προβλήματος;



Επίσης έχω κλείσει τις τρύπες αερισμού στα καπάκια,
αφού ο πάτος μου είναι ανοικτός με σήτα. Έκανα καλά;

Ρωτάω από το blog μου γιατί το φόρουμ www.melissokomos.com δεν λειτουργεί ακόμα, και μας έδεσε τα χέρια. :(

Σπήλαιο Λιμνών

Δεν αγοράζω ποτέ εφημερίδες πάρα μόνον όταν προσφέρουν κάποια ένθετα που με ενδιαφέρουν. Έτσι λοιπόν απέκτησα ένα λεύκωμα με φωτογραφίες Ελληνικών σπηλαίων του Γιώργου Αβαγιανού.
Φοβερό λεύκωμα ... αν το χάσατε μπορείτε ακόμα να το βρείτε στο εμπόριο. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση το Σπήλαιο Λιμνών της Πελοποννήσου, που βρίσκεται μεταξύ Καλαβρύτων και Κλειτορίας, έξω από το χωριουδάκι Καστριά.

Οι φωτογραφίες ήταν φοβερές και βλέποντάς τες με την σύζυγό μου αποφασίσαμε να το επισκεφτούμε.

(Οι φωτογραφίες εδώ, εκτός της τελευταίας, είναι του Φάνη Έλληνα)





Η επομένη των Χριστουγέννων ήταν ιδανική μέρα, και ξεκινήσαμε χαράματα, με την τσίμπλα στο μάτι, για να φτάσουμε γρήγορα ... για να βρεθούμε μεσα σε αυτό το μαγικό μέρος ...





Γκούχ - γκούχ ...

Δυστυχώς αυτό που είδαμε δεν είχε καμία σχέση με τις φωτογραφίες που είδατε. Λόγω ανομβρίας οι λιμνούλες του σπηλαίου είχαν μείνει με λίγη βρωμερή λάσπη στον πάτο τους, ... και το τσιμπλιασμένο ασθενικό φώς από κάτι κακομοίρες λάμπες σε τίποτα δεν έφθανε την λάμψη και τα χρώματα των φωτογραφιών. Με λίγα λόγια το "Σπήλαιο Λιμνών" έχει καταστραφεί, ή μάλλον καταστρέφεται και αυτό μαζί με το οικοσύστημα που διαρκώς καταστρέφουμε.

Η "συνοδός - ξεναγός" δεν μου επέτρεψε να τραβήξω φωτογραφίες του νεκρού σπηλαίου ... Ε βέβαια, μην τις δει ο κόσμος και σταματήσει να έρχεται ... ;)
9 € εισιτήριο και το σπήλαιο είναι γεμάτο κόσμο ;)

Μέσα στο σπήλαιο, οι ομάδες των περίπου 20 - 30 επισκεπτών, μπαινόβγαιναν διαρκώς. Ο διάδρομος ήταν στενός, και όταν επέστρεφε η προηγούμενη ομάδα, έπρεπε να στριμωχνόμαστε σώμα με σώμα για να περάσουμε. Ντροπή.

Τώρα θα μου πείς... το στρίμωγμα μπορεί και να έχει ενδιαφέρον, ανάλογα με το τι έρχεται από απέναντι, αλλά άμα έρχεται κανένας χοντρός μπόμπος ... μεγάλη πίκρα ...

κοιτάξτε εδώ και εδώ.

23.12.08

Video μέ σφήκα που έχει πιάσει μέλισσα.

Πριν από 1 ώρα επισκέφτηκα τα μελίσσια μου. Θερμοκρασία 10,5 βαθμοί Κελσίου. Παρά την χαμηλή θερμοκρασία μερικές μέλισσες πετούσαν, αλλά αυτές που ήταν απτόητες ήταν οι μικρές κίτρινες σφήκες (Vespula Vulgaris).

Μπαινόβγαιναν μέσα στις κυψέλες σχεδόν ανενόχλητες. Λέω "σχεδόν" γιατί κάθε τόσο οι μέλισσες έκαναν από ένα γιουρούσι και τις πέταγαν έξω.

Παρατήρησα όμως πως πολλές σφήκες έβγαιναν έξω με μια νεκρή μέλισσα στο στόμα. Πιθανότατα έπαιρναν μαζί τους τις πεθαμένες μέλισσες που έβρισκαν στον πάτο της κυψέλης. Καλό αυτό ...

Όμως, μία σφήκα επιτέθηκε σε μια εργάτρια που επέστρεφε γεμάτη λευκή γύρη. Η σφήκα έπιασε την μέλισσα από πίσω (πλάτη) ώστε η μέλισσα να μην μπορεί ούτε να την δαγκώσει ούτε να την κεντρίσει. Όταν τελικά σκότωσα τη σφήκα, ήταν πλέον αργά για την μελισσούλα.


Δείτε και την κακομοίρα την μελισσούλα πώς κατάντησε μετά...


Τέτοια εποχή δεν πίστευα πως θα πετούσαν οι σφήκες. Για να είμαι ειλικρινής, τέτοια εποχή υποτίθεται πως η βασίλισσα σφήκα έχει διαλύσει την αποικία της και ζει μοναχή της.

Λέω να βάλω πάλι τις σφηκοπαγίδες που είχα κατασκευάσει και δημοσιεύσει σε προηγούμενες αναρτήσεις μου.

21.12.08

Η Επανάσταση της Υποκρισίας, η Εξέγερση του Καναπέ

Από το blog http://atuxeisfilosofies.blogspot.com/

Η Επανάσταση της Υποκρισίας, η Εξέγερση του Καναπέ

Πολλοί λένε πως αυτή η γεννιά που βγήκε στους δρόμους, οι 15άρηδες είναι η γεννιά του φραπέ, αλλά να κοιτάξτε τους, ξύπνησαν! Δεν ειναι αυτή η γεννιά του καφέ (αυτή είμαστε εμείς, μη κλέβετε δεν παίζω!) είναι η γεννιά του playstation και των internet cafes και της κακόγουστης μουσικής (μη ξεχνιώμαστε). Και μου τη δίνει που αναφέρεται σε αυτούς η κοινωνία ως "η νέα γενιά". Δηλαδή εμείς οι 25αρηδες τι σκατά είμαστε; Οι Κωλόγεροι;

Αυτά είναι παιδιά, ΠΑΙΔΙΑ, πως να το κάνουμε δηλαδή; Εχουν κηδεμόνες και την ευθύνη τους τη φέρουν αποκλειστικά αυτοί. Εμείς, όμως, η πραγματική ένδοξη γενιά του φραπέ, είμαστε η νέα γενιά. Εμείς τρώμε τη πούτσα για την ανευθυνότητα, τη δειλεία, την ανικανότητα, το ξεπούλημα της προηγούμενης(-ων) γενιάς(-ιών). Εμείς θα φτιάξουμε τις καταστάσεις και τις συνθήκες για αυτά τα μαμόθρεφτα. Τα ελάχιστα παιδιά που βγήκαν στις τηλεοράσεις να μιλήσουν παπαγαλίζανε, πιπιλίζανε καραμέλες, παπαγαλίζανε εκφράσεις και λέξεις που ακούνε στις ειδήσεις, και αυτό σε μας τους έκπληκτους μεγαλύτερους μας εντυπωσίαζε. "Κοίτα τι λέει ο πιτσιρικάς! Καλά τα λέει". Εντάξει, ας ηρεμίσουμε. Και εμείς όταν πετάγαμε καμιά ατάκα και γινόμασταν cool οι μεγαλύτεροι μας σνόμπαραν. Έτσι γινόταν πάντα και έτσι θα γίνεται πάντα.

Τώρα, δεν τους κατηγορώ βέβαια που βγήκαν στους δρόμους. Δολοφόνησε ένας μπάτσος, ένα εξουσιόπληκτο γουρούνι με τη μικρή του μπλέ στολή και το πιστολάκι του ένα παιδί. Ότι και αυτό να έκανε, είτε προκάλεσε είτε όχι, το σκότωσε! Και καλά κάνανε τα παιδιά (με τους γονείς τους τα περισσότερα και μπράβο στους γονείς τους για αυτό γιατί αλλιώς θα κλαίγαμε κι άλλους) και βγήκανε στους δρόμους να διαδηλώσουν για αυτή τη κατάσταση.

Ξαφνικά μιλάνε όλοι για τον "Αλέξη". Γιατί Αλέξη; Τον ξέρατε; Σας ήξερε; Τι οικιότητες είναι αυτες; Τι αμερικανιές; Τι μαϊμουδισμοί; Πήγε και ο άλλος ο γελοίος και έκανε ειρηνική δήθεν διαδήλωση με κεριά. Που ζούμε; Στο Αμέρικα; Έτσι εκφράζεται ο Έλληνας; Τι φραγκισμοί είναι αυτοί; Που είναι η πυγμή μας; Που το πάθος μας για την αλήθεια, τη πραγματική δράση; Θόλωσαν όλα αυτά όπως και το μυαλό μας από τα σκατά που μας ταϊζουν στις τηλεοράσεις ως πολιτικά ορθές δράσεις, χάθηκαν όπως και οι ψυχές μας στο κόσμο όπου μας αναγκάζουν να εστιάζουμε τυφλά στο χρήμα, την επιβίωση, τη καλοπέραση, τον υλισμό, στην ΑΝΑΓΚΗ.

Βγήκαν μετά κάποιοι και καπηλεύτηκαν τη μνημη του παιδιού, είτε παίζοντας το πληγωμένοι, λες και χάσανε τον ύπνο τους (ιδίως οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι) είτε οι κουκουλοφόροι που δεν σταμάτησαν να καίνε και να σπάνε πράγματα ακόμα και κατα τη διάρκεια της κηδείας, τιμώντας έτσι δήθεν το θύμα της κοινωνικής ανευθυνότητας μας. Οι μόνοι που δεν καπηλεύτηκαν ήταν οι διαδηλωτές εργαζόμενοι την μεθεπόμενη μέρα και αυτό επειδή είχαν προγραμματίσει τη πορεία τους αρκετό καιρό πριν το συμβάν.

Δεν μου αρέσουν οι γενικεύσεις κύριοι. Και αυτό που έγινε είναι μια γενίκευση. Και δε ζούμε ούτε στη δεκαετία του 70 ούτε σε καμιά καταναγκαστική χώρα. Ζούμε το 2008 και όλοι έχουμε τη ψευδαίσθηση ότι έχουμε εκσυγχρονιστεί, εχουμε εξελιχθεί, έχουμε μεταλλαχθεί σε κάτι καλύτερο. Όπως ακριβώς κάναμε και μετά τη κατάκτηση του Euro, όπως ακριβώς κάναμε και μετά τους "καλύτερους ολυμπιακούς", όπως κάνουμε πάντα, σαν μαϊμούδες που περιμένουμε μετα το σόου να μας πούνε οι ξένοι παρατηρητές μπράβο και να μας πετάξουν το κοκκαλάκι μας υπο τη μορφή του τουρισμού. Και μετά γίνεται κάτι τέτοιο και απογητευόμαστε και πέφτουμε απ τα σύννεφα. Μετά ανεβαίνουν οι φόροι, ανεβαίνει η βενζίνη, ακριβαίνουν τα πάντα (όπως παντού στο κόσμο άλλωστε) αλλά εμείς δεν είμαστε προετοιμασμένοι ψυχολογικά για κάτι τέτοιο. Μέχρι χθές ήμασταν εξελιγμένοι, πρώτοι, γαμάτοι. Μας χειροκρότησαν στο τσίρκο για τη παράστασή μας εξάλλου οι ξένοι τη προηγούμενη νύχτα. Και τώρα αποχαυνωνόμαστε από την δραματική αλλαγή και τα χάνουμε και απογοητευόμαστε και γεμίζουμε ένταση και "οργή" και δυσπιστία. Και ψάχνουμε αφορμή να ξεσπάσουμε. Αλλά επειδή είμαστε κότες περιμένουμε τον από μηχανής θεό να εμφανιστεί να επαναστατήσει, να ΔΡΑΣΕΙ, που έλεγα σε άλλο note, για να βγούμε και εμείς έξω και να δηλώσουμε συμπαράσταση. Όπως οι αμόρφωτοι και άπλυτοι και φοβισμένοι άνθρωποι ακολουθούν τον φαντασμένο τρελό που ακούει φωνές γιατί δεν έχουν να προτείνουν μόνοι τους μια λύση. ΑΝΤΙΔΡΟΥΜΕ λοιπόν, ποτέ δε δρούμε. Αν είχε βγεί όλη η Ελλάδα έξω και τα έκαιγε, τα έσπαγε, έδειχνε ότι είναι πράγματι οργισμένος ο Έλληνας, ότι πραγματικά "ως εδώ και μη παρέκει" τότε δε θα λέγαμε "καταδικάζουμε τα γεγονότα". Δε θα υπήρχαν ούτως οι άλλως αυτά τα βγδελιγματα οι δημοσιογράφοι να μας γεμίζουν τα αυτιά με κενές εκφράσεις εντυπωσιακές αλλά που δε σημαίνουν τίποτα. Αν ήμασταν οργισμένοι, θα βγαίναμε όλοι έξω. Αλλά δεν ήμασταν. Είματε απογοητευμένοι από τον εαυτό μας απλά φοβόμαστε να το παραδεχτούμε. Και για αυτό είμαστε παθητικοί. Και για αυτό είμαστε κομπλεξικοί. Και για αυτό φταίνε οι γονείς μας. Και η έλλειψη παιδείας μας.

Εξηγώ...

Οι τελευταίες τρείς-τέσσερις γεννιές μεγαλώσανε ακουγοντας συνέχεια για το πόσο ηρωική ήταν η γενιά του πολυτεχνείου (οι γονείς τους δηλαδή), πόσο ηρωική ήταν η προηγούμενη γενιά που αντιστάθηκε στο γερμανό, που πολέμησε τον ιταλό (κάποιοι μέσα στη μιζέρια τους είναι υπερήφανοι που συμετείχαν σε έναν εμφύλιο σε οποιαδήποτε πλευρα, τέτοια η ξεφτύλα μας), η ακόμα πιο προηγούμενη γενια είχε και αυτή τους ήρωές της στους Βαλκανικούς και σιγά σιγά φτάνουμε μέχρι τη τουρκοκρατία.Ιδίως η προηγούμενη γενιά χωρίς να ξέρουμε πως και γιατί όλοι τους σχεδόν κάναν αντίσταση κατά της χούντας. (Μη ξεχνάμε ότι αν ρωτήσουμε το κόσμο σε λίγο θα μετρήσουμε πως στο πολυτεχνείο μέσα ήταν ο μισός πληθυσμός του κράτους μας. Τέτοια υποκρισία. Τέτοια ανάγκη για συμετοχή σε κάτι μεγάλο, σε κάτι να έχουμε να λέμε "ήμουν και εγώ εκεί" με υπερηφάνια και σνομπ για αυτούς που δήθεν δεν ήταν). Βλέπουμε λοιπόν έντονο το αίσθημα του "ηρωισμού" του "αγώνα" της "αντίστασης" του "συμμετέχω σε κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό μου" από πατέρα σε γιο και μάνα σε κόρη. Οι τελευταίες γενιές δεν έχουν κάτι τέτοιο. Έχουν όμως μεγαλώσει με αυτές τις ιδέες που πέρασαν από πατέρα σε γιο. Δεν συμβαίνει όμως κάτι μεγάλο. Δεν γίνεται κάποιος πόλεμος. Δεν έχουμε κάποια κατοχή. Δεν έχουμε κάποιον καταπιεστή να αποτινάξουμε το ζυγό του. Δεν έχουμε αιτία να αγωνιστούμε και το σημαντικότερο: ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΑ ΤΟΥ ΕΝΑΝΤΙΩΘΟΥΜΕ. Οπότε ψάχνουμε αφορμή, ψάχνουμε την αιτία. Για ψύλλου πήδημα (ιδίως αν συγκρίνουμε τις αφορμές με άλλους ξεσηκωμούς) "επαναστατούμε", "αγωνιζόμαστε", "αντιδρούμε", και το αγαπημένο μου "αντιστεκόμαστε". Τη στιγμή που ΕΜΕΙΣ ανεβάζουμε στην εξουσία τα ίδια άτομα, από τους ίδιους κύκλους, από τα ίδια κοινωνικά στρώματα, με τις ίδιες σάπιες απαρχαιωμένες ιδέες. Ξέρουμε κατά βάθος ότι φταίμε εμείς οι ίδιοι αλλά πως να επαναστατήσεις, να αγωνιστείς, να αντιδράσεις και να επαναστατήσεις εναντίον του ίδιου σου του εαυτού; Πρέπει όμως να βρούμε και εμείς κάτι, όπως το οφείλουμε στην παράδοση του έθνους μας να βρούμε ως γενιά ένα γεγονός μεγαλύτερο από εμάς τους ίδιους για να συμμετασχουμε και να έχουμε να λέμε "ήμουνα και εγώ εκεί".Με αυτό το κόμπλεξ κατωτερότητας μεγαλώσανε και τα παιδιά μας.

Όταν όμως συμβαίνουν τέτοια γεγονότα, επειδή τα αντανακλαστικά μας είναι σκουριασμένα, δεν το αντιλαμβανόμαστε και δε δρούμε. Ολισθαίνουμε στην αντίδραση. Ολισθαίνουμε σε ηλίθιες μαϊμουδίστικες "αντιδράσεις" χωρίς νήμα, ουσία και αντίκτιπο. Επί μια δεκαετία σφάζανε τους Σέρβους και εμείς το μόνο που κάναμε σαν λαός ήταν πορείες. Επί μια διετία στέλναν στρατεύματα μέσα από τη θεσσαλονίκη και εμείς το μόνο που κάναμε ήταν πορείες και διαμαρτυρίες. Επί 30 χρόνια εκλέγουμε κυβερνήσεις νοθείας που κυβερνούν έχοντας πάντοτε λιγότερο από το 50% της ανοχής του σώματος των ψηφοφόρων. Επί 30 χρόνια ο ανειδίκευτος και αμόρφωτος ανηψιός του βουλευτή παίρνει τη δουλειά σου μέσα από τα χέρια σου. Επί 30 χρόνια σπουδάζεις σε πανεπιστήμια στο εξωτερικό, φτάνεις σε επίπεδο να σου παίρνουν πιπες για να μείνεις εκει και να δουλέψεις για αυτούς και επιστρέφεις στην ελλάδα και δε σου αναγνωρίζουν το πτυχιο σου και την αξία σου επειδή δεν δέχτηκες να συμμετάσχεις στο ΛΟΤΤΟ των πανελληνίων-πανελλαδικών. Επί 30 χρόνια σε καλούν να πας φαντάρος χωρίς να σε πληρώνουν για το χρόνο που σπαταλάς και καις και σαπίζεις κανοντας απολύτως τίποτα το δημιουργικό. Ούτε καν την στρατιωτική εκπαίδευση. Επί 30 χρόνια ανέχεσαι 100 δημοσιογράφους να παίρνουν αφθαίρετα το ρόλο του δάσκαλου, εκπαιδευτή, αναλυτή, πολιτκού, προπονητή, ιατρού, ντετέκτιβ, ιστορικού, μαθηματικού γεννετικού και πάει λέγοντας και εσύ τους ακούς και δέχεσαι χωρίς αντίδραση τη μασημένη τροφή. Επί 30 και βάλε χρόνια γενιές, κράτος, οργανισμοί χρεώνουν τον ιδρώτα τους σε τραπεζικούς λογαριασμούς, και προχωρούν σε μια ανένδοτη δανειοληψεία χωρίς ποτέ να θυμούνται ότι δε χρειάζεσαι το δεύτερο αμάξι, το εξοχικό, τις διακοπές στη μύκονο και όλες τις άλλες υπερυλιστικές παγίδες. Επί 30 χρόνια στέλνετε τα παιδιά σας σε σχολεία που οι καθηγητές, οι δάσκαλοι, οι φροντιστές είναι εκεί όχι για να διδάξουν αλλά για να συμπληρώσουν τις 5 έως 15 ώρες της βάρδιας τους και να τσεπώσουν τον ίδιο μισθό που βγάζει ο οικοδόμος σε 3 μήνες. Επί 30 χρόνια οι πολιτικοί ταγοί, οι ηγέτες, οι φυσιογνωμίες που ανεβοκατεβάζετε στις καρέκλες, σας κλέβουν, σας ληστεύουν, σας κορϊδεύουν και εσείς τους ξαναβγάζατε. Μην νομίζετε ότι μονο οι σημερινοί κλέβουν. Απλά σήμερα τα ΜΜΕ βρήκαν το κόλπο. "Θα μου κάνεις τη χάρη; Όχι; Βγάλε ένα βατοπαίδι στη φόρα". Επι 30 χρόνια με λεφτά δικά μας χτίζουν και φτιάχνουν το εθνικό μας δίκτυο και κάθε χρόνο σκοτώνονται οικογένειες. Ποιανού τα μούτρα σπάσατε για τα παιδιά που σκοτώθηκαν στα Τέμπη; Ποιανού το σπίτι κάψατε για τα παιδιά που σκοτώθηκαν στο Μαλιακό; Για τα ατυχήματα που γίνανε οχι από απροσεξία του οδηγού αλλά από τη κακή ποιότητα του αξίας δισεακτομυρίων οδοστρόματος;

Εσείς λοιπόν τι κάνατε; Βγήκατε στους δρόμους και κάνατε πορείες. Κοροϊδέψατε τον εαυτό σας και τώρα κάθεστε στο καναπέ σας βλέπετε τα επισόδεια και κατακεραυνώνετε ή επιδοκιμάζετε. Κάποιοι απο εσάς πάτε και στις πορείες μαϊμουδίζοντας. Επισόδεια τα οποία είχαν μια αφορμή μια δολοφονία ενός παιδιού από έναν μπάτσο. Τον οποίον μπάτσο τον συνέλλαβαν και τον πετάξανε μέσα. Και ας βάλουν 5 Κούγιες να του ελαφρύνουν τη θέση, θα τιμωρηθεί. Δηλαδή η δικαιοσύνη θα αποδωθεί. Αντιδράσατε λοιπόν για έναν λόγο τον οποίο συγκριτικά με όλους του παραπάνω λόγους είναι ασήμαντος. Ναι κύριοι ασήμαντος. Γιατί εσείς εξεγερθήκατε για έναν "Αλέξη" αλλά όλους τους άλλους "Αλέξηδες" τους γράψατε στα αρχίδια σας. Για αυτό είστε όλοι υποκριτές. Όσοι μυξοκλαίγατε, όσοι φωνάζατε, και φαρισαϊκά διαριγνύατε τα ιμάτιά σας. Επειδή έτσι είναι η σωστή αντίδραση, επειδή έτσι είναι πολιτικά ορθό, επειδή "έτσι κάνουν όλοι", επειδή σαν υποκατάστατο του "και εγώ ήμουνα εκεί" μπορείτε να λέτε "και εγώ στεναχωρήθηκα και εγώ έκλαψα και εγώ συγκλονίστικα". Τι κάνατε; ΑΝΤΙΔΡΑΣΑΤΕ! Δεν ΔΡΑΣΑΤΕ. Και εγώ τους αντιδρώντες, τους ετερόφωτους, τους μαϊμουδιάρηδες, τη μάζα, τις ανίκανες μοναχικές μονάδες τους θεωρώ γλοιώδεις. Και σε αυτή τη γλίτσα ευθύνεται η αποτυχία της "κοινωνίας" μας. Γιατί αντί για κοινωνία που βλέπει το στραβο και το διορθώνει με αλλαγή συμπεριφοράς και πλεύσης, γίναμε όχλος με κανόνες έκφραση και αντίδρασης και όποιος κινείτε διαφορετικά απομονώνεται και εξοστρακίζεται. Και οι κουκουλοφόροι σας είναι οι ήρωες της νέας σας γενιάς, όπως και για εσάς οι συμετέχοντες σε πορείες ήταν οι ήρωές σας, όπως και για τους γονείς σας οι εντός του πολυτεχνείου ήταν οι ήρωές τους. Αλλα όπως και οι γονείς σας έτσι και εσείς αντιδράσατε, σαν προβατάκια δεχτήκατε τη πορεία, την τρομοκρατία του κουκουλοφόρου, σαν αντιδραση "λαθασμένη μεν αλλά αντίδραση που σηματοδοτεί μια νέα εποχή, μια αντίδραση που είναι η αιχμή του δόρατος της οργής του λαού".

Λοιπόν, οι επαναστάσεις με και χωρίς εισαγωγικά, ξεκινούν πάντα από κάποιο γεγονός. Το θέμα είναι ποιοι τις καπηλεύονται. Και αυτοί είναι πάντα αυτοί που στο τέλος της ιστορίας κερδίζουν. Όπως και στη γαλλική επανάσταση που έγινε για το λαό και τελικά κατέληξε κράτος τρομοκρατίας που αρκούσε να κοιτάξεις στραβά κάποιον για να χαρακτηριστείς αντικαθεστωτικός και να χάσεις το κεφάλι σου. Όπως και στην ελληνική επανάσταση του 1821, άλλοι πολέμησαν για να κυβερνήσουν άλλοι μετά και να κλείσουν στη φυλακή τον Κολοκοτρώνη.

Έχουμε έλλειψη παιδείας και αυτή η παιδεία δεν ξεκινάει από τα σχολεία, αλλά από τους κομπλεξικούς, ψευτο-δεξιους, ψευτο-αριστερούς, ψευτο-ιδεολόγους γονείς μας, που ξεπουλήσαν το τομάρι τους αμέτρητες φορές με τη δικαιολογία ότι το κάναν για να εξασφαλίσουν εμάς μιλώντας όμως υπερήφανα για την προσωπική τους επανάσταση στο εκάτοτε χουντικο, νεοδημοκρατικο, πασοκικό, μητσοτακικό, σημιτικό ή καραμανλικό κατεστημένο. Και γίναμε όλοι κομπλεξικοί. Και οργισμένοι, χωρίς να έχουμε καλλιεργήσει τη κριτική δυναμη να εντοπίζουμε το πρόβλημα και να το λύνουμε, αλλα πάντοτε κατηγορούμε τον διπλανό μας και ποτέ εμάς ή αυτούς που στηρίζουμε. Όπως κάνουμε με τις αγαπημένες μας ομάδες ποδοσφαίρου, άσχετα αν όλες είναι για το πούτσο εμείς είμαστε ικανοί να σκοτωθούμε για αυτές σε μια συζήτηση.

Σας λέω λοιπόν και το δηλώνω υπεύθυνα πώς όλοι είναι, είστε, είμαστε υποκριτές σε αυτή την ιστορία. Και όσο πιο δυνατά φωνάζουμε αντιδρώντας δήθεν για τη δολοφονία του μικρού παιδιού τόσο πιο υποκριτές είμαστε.

Γιατί ένας τράβηξε το όπλο, αλλά τη σκανδάλη την πατήσαμε όλοι μαζί.

20.12.08

Ψαρόνια - (2)



Καθώς έβλεπα σήμερα το πρωί τα Ψαρόνια, παρατήρησα πως στήν κοινωνία τους υπάρχει ιεραρχία. Στην αρχή είδα ένα τεράστιο σμήνος με εκατομμύρια πουλιά. Σχεδόν έκρυψαν τον ήλιο. Πετούσαν πολύ χαμηλά και όταν πλησίαζαν είδα πως αρκετά μπροστά, περίπου 5 μέτρα, προπορευόταν ένα, ο αρχηγός τους. Ήταν φοβερό. Τα πουλιά αυτά πήγαιναν όπου πήγαινε ο αρχηγός τους …

Αλλά πώς έγινε αυτό το άτομο αρχηγός; Επιβλήθηκε με μάχες, το εξέλεξαν ή απλά το κάθε άτομο παίρνει την θέση του δίχως να καταλαβαίνει το γιατί;


Μετά, το τεράστιο σμήνος έσπασε σε μικρότερα κομμάτια τα οποία είχαν και αυτά τον δικό τους αρχηγό που προπορευόταν. Φοβερό θέαμα…

Αμέσως έπεσαν στον κάμπο αλλά δεν έτρωγαν.

Τι περίμεναν;

Μέσα σε δευτερόλεπτα τοποθετήθηκαν βιγλάτορες (σκοποί).



Πώς απεφασίσθη το ποιοι θα φυλάξουν σκοπιά;

Πώς συνεννοήθηκαν;

Άλλοι στα σύρματα και στους στύλους της ΔΕΗ,


άλλοι στα δένδρα, ακόμα και στις κεραίες τηλεοράσεων στα σπίτια.

Δεν έδειχναν κανένα φόβο για τους ανθρώπους. Τα πλησίασα και τα φωτογράφησα ενώ οι βιγλάτορες με περιεργάζονταν. Χτύπησα παλαμάκια αλλά αυτά τίποτα.




Γιατί τώρα δεν με φοβόνται ενώ όταν έχω όπλο επάνω μου δεν μπορώ να τα πλησιάσω;


Είχα το όπλο μέσα στο αυτοκίνητο αλλά βρισκόμουν σε κατοικημένη περιοχή. Δεν πειράζει σκέφτηκα, θα το βγάλω για να δω την αντίδρασή τους, και ελπίζω να μην με δει κανένας και φοβηθεί. Όχι, δεν σκόπευα να σκοτώσω κανένα, μια που δεν κυνηγάω πλέον πουλιά, αλλά ήθελα να δω την αντίδραση των πουλιών. Μόλις ο βιγλάτορας με είδε με το όπλο, πέταξε μια φορά στον αέρα ψηλά, μετά καρφί κάτω και τότε εκατομμύρια πουλιά σηκώθηκαν και πήγαν εκατό περίπου μέτρα πιο πέρα



Συμπέρασμα: τα ψαρόνια έχουν μεγαλύτερη νοημοσύνη από αυτή που νομίζουμε. Αναγνωρίζουν το όπλο. Πώς όμως συνεννοούνται;


- Φύλαξε εσύ σκοπιά να φάμε εμείς.

- Μπα; Είσαι έξυπνος; Φύλαξε εσύ να φάω εγώ.


Κάπως έτσι θα συμπεριφερόμασταν εμείς "νοήμονες" άνθρωποι.

Τέλος πάντων, έχουμε πολλά ακόμα να μάθουμε για την κοινωνία των ζώων… και την δική μας επίσης !!!


18.12.08

melissokomos.com

Τι έπαθε ρε παιδιά το φόρουμ και δεν δέχεται αναρτήσεις;
Στέλνω email για να ειδοποιήσω τον κ. Μυγδανάλευρο, και μου γυρνάει πίσω.
Γνωρίζει κανείς τι συμβαίνει;

14.12.08

Σύντομη βόλτα στο Καλλίδρομο όρος

Αυτό το Σαββατοκύριακο ήταν λειψό αφού το Σάββατο είχα κάποιες δουλειές και δεν είχε νόημα να κάνω την απόσταση μέχρι τα Βαρδούσια που είναι τα αγαπημένα μου κυνηγοτόπια. Έλα όμως που δεν μου πήγαινε να περάσω την Κυριακή στον καναπέ μπροστά στην τηλεόραση … Αποφάσισα λοιπόν να ανέβω στο Καλλίδρομο όρος μια που είχα αρκετό καιρό να το επισκεφτώ. Πήγα σε ένα μέρος που γνώριζα πως τέτοια εποχή σχηματίζεται μια μικρή λιμνούλα.


Πράγματι υπήρχε εκεί η λίμνη ( ο θεός δεν μας ξέχασε ακόμα) και μάλιστα ήταν παγωμένη.
Αυτό που στην φωτογραφία φαίνεται σαν κύμα που σπινθηρίζει, είναι λεπτός πάγος.


Δυστυχώς ο τόπος αυτός από λαγότοπος έχει μετατραπεί σε ζαρκαδότοπος, και το ζαρκάδι έχει γίνει το αγαπημένο θήραμα της Γκούφης μου. Η Γκούφη με την κόρη της την Μπάρμη δεν άργησαν καθόλου να σηκώσουν ένα ζαρκάδι και να εξαφανιστούν πίσω του. Από τις 08:30 που το ξετρύπωσαν, γύρισαν στις 15:10. Πάλι καλά σκέφτηκα … έχουν κάνει και μέρες να γυρίσουν.

Εν τω μεταξύ περιμένοντας μέχρι να γυρίσουν, πρόσεξα αυτά.


Η ομορφιά του μικρόκοσμου που συχνά την αφήνουμε έτσι απαρατήρητη, μια που μας έχουν μάθει να αναζητούμε μόνον το δήθεν μεγάλο και τρανό. Τα μικροσκοπικά αυτά φυτά παρασιτούν (προφανώς ειρηνικά) τα δένδρα της περιοχής και έχουν φανταστικά χρώματα και "εξωγήινη" μορφή.



Γνωρίζει κανείς κάτι για αυτά; Τι είναι; Πώς ονομάζονται;

13.12.08

Επιστολή πρός υπουργούς ...

Έπεσε τυχαία στα χέρια μου η παρακάτω επιστολή που θεώρησα καλό να την δημοσιεύσω.



ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ & ΥΦ. ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ

Κ.κ. Στυλιανίδη Ευριπίδη & Κασσίμη Θεόδωρο

Αθήνα.

Αξιότιμοι κ. Υπουργοί,

Σε πρόσφατη επίσκεψη μελών του Συνδέσμου μας στην Ιορδανία – Ισραήλ μεταξύ άλλων επισκεφθήκαμε και σχολεία που διατηρεί το πατριαρχείο Ιεροσολύμων στις περιοχές αυτές.

Με μεγάλη απογοήτευση και λύπη διαπιστώσαμε ότι σε πολλά από τα σχολεία αυτά, που κυματίζει η Ελληνική σημαία μαζί με την Σημαία του Πατριαρχείου και φέρουν την επιγραφή «Ελληνικό Ορθόδοξο Σχολείο» δεν διδάσκεται η Ελληνική ούτε σαν ξένη γλώσσα. Σε σχετική ερώτησή μας λάβαμε την απάντηση ότι το Ελληνικό Κράτος δεν μπορεί να καλύψει την αμοιβή και τα έξοδα των καθηγητών.

Συγκεκριμένα στο Ορθόδοξο Ελληνικό Σχολείο της Μαδηβά στην Ιορδανία με χίλια πεντακόσια εξήντα (1560) παιδιά, που διευθύνεται από τον άξιο αρχιμανδρίτη κ. Ιννοκέντιο, ενημερωθήκαμε ότι δεν υπάρχει Έλληνας καθηγητής για την
διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας. Το σχετικό αίτημα που υποβλήθηκε στο υπουργείο σας έλαβε αρνητική απάντηση με την παραπάνω αιτιολογία. Το ίδιο συμβαίνει στα περισσότερα σχολεία του πατριαρχείου που διατηρεί στις περιοχές αυτές.

Δεν γνωρίζουμε και δεν θέλουμε να πιστεύουμε ότι η έλλειψη αυτή οφείλεται στην οικονομική διένεξη για το ποιος πρέπει να αναλάβει την επιβάρυνση. Το Ελληνικό κράτος ή το Πατριαρχείο μιάς και τα σχολεία αυτά λειτουργώντας

ως ιδιωτικά εισπράττουν δίδακτρα.
Τα σχολεία αυτά είναι υποχρεωμένα να ακολουθούν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της χώρας που είναι εγκατεστημένα και μέσα σ’ αυτό δεν συμπεριλαμβάνεται φυσικά η διδασκαλία της ελληνική γλώσσας. Η διδασκαλία της θα αποτελούσε μία επιπλέον προσφορά στους μαθητές. Είναι γνωστό ότι το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων διατηρεί στις χώρες αυτές 25 εκπαιδευτικά ιδρύματα στα οποία φοιτούν εννέα

περίπου χιλιάδες μαθητές.
Θεωρούμε ότι πρέπει να επανεξετάσετε το θέμα αυτό, το οποίο είναι μία προσφορά στην Ελλάδα και στην Ελληνική γλώσσα. Πρέπει εμείς οι ίδιοι να φροντίσουμε ώστε η γλώσσα μας να μήν θεωρείται μία γλώσσα υπό εξαφάνιση. Έτσι θα μπορέσουν οι εκεί μαθητές να διαβάσουν τον πολιτισμό μας που δημιούργησαν και άφησαν οι πρόγονοί μας στις περιοχές αυτές και είναι γραμμένες με Ελληνικά γράμματα.

Με τιμή

Για τον Ελληνικό Σύνδεσμο Παναγίου Τάφου

Αριστείδης Σταυρόπουλος

Πρόεδρος.

12.12.08

Τί είπατε; Ζώα; Ποιά ζώα;

Στο Βίντεο που παραθέτω, θα δείτε κάτι που αν μου το έλεγαν δεν θα το πίστευα.
Οι κάμερες κυκλοφορίας του Σαν Ντιάγκο κατέγραψαν μια απίθανη σκηνή ...
Ένας σκύλος χτυπιέται από αυτοκίνητο μέσα σε αυτοκινητόδρομο.

Ένας δεύτερος σκύλος μπαίνει στο δρόμο μεταξύ των αυτοκινήτων που περνούν με μεγάλη ταχύτητα, και τραβάει τον (χτυπημένο αλλά ακόμα ζωντανό) σκύλο από το σβέρκο, έξω από το δρόμο για να μήν τον ξαναχτυπήσει άλλο αυτοκίνητο.

Τελικά ο χτυπημένος σκύλος έζησε.

Κοιτάξτε το ...

http://www.youtube.com/watch?v=ofpYRITtLSg

Δεκέμβρης, Καταιγίδα και λευκή Γύρη ...

Σήμερα επισκέφθηκα το μελισσοκομείο μου να δώ αν υπέστησαν ζημιά από την πρωινή καταιγίδα. Παρατήρησα μεγάλη κίνηση έξω από τις κυψέλες. Πετούσαν έξω πάρα πολλές λές και επρόκειτο για σμηνουργία...
Γιατί το έκαναν αυτό;


Εκτός αυτού είδα μερικές που κουβαλούσαν στα πόδια τους λευκή γύρη. Λευκή γύρη έφερναν και όλο τον προηγούμενο μήνα, αλλά δεν γνωρίζω από που την βρίσκουν.

Έχει κανείς ιδέα περί τίνος πρόκειται;

1.12.08

Τρελάναμε την Μητέρα Φύση ...

Εχθές πάλι βρέθηκα στον κάμπο του Αγ. Σεραφείμ για τον γνωστό λόγο ... πολύς κόσμος μάζευε ελιές μιά που τώρα είναι ο καιρός τους.


Ακόμα, είναι και ο καιρός του αγριοράδικου.



Όμως δεν είναι ο καιρός να βγάζει βλαστάρι η Βρούβα, ή να βγάζει άνθη το Λιαμπότι (έτσι το λένε στην Αττική - μάλλον Αρβανίτικη ονομασία)

Στις παρακάτω φωτογραφίες βλέπετε την Βρούβα να ξεδιπλώνει βλαστούς, και το ανθισμένο Λιαμπότι.



Πάρακάτω βλέπουμε να έχει ανθήσει και ο Ζοχός !!!



Αυτά θα έπρεπε να συνέβαιναν τον Μάιο και όχι τώρα.

Όταν όμως στις 30 Νοεμβρίου έχουμε 22 βαθμούς Κελσίου, τί να σου κάνει και η φύση; Μπερδεύτηκε !!!
Το βέβαιο είναι πως η φύση εκδικείται, και περιμένω να δώ την εκδίκησή της.

28.11.08

Aν έχεις έστω και ένα μικρό δείγμα ανθρωπιάς aπάνω σου διάθεσε ενα λεπτό να διαβάσεις το ακόλουθo email..

Νέα μόδα έχει σηκωθεί στην Κίνα τον τελευταίο καιρό και δεν αφορά ρούχα, αλλα ζωντανά γατάκια τα οποία μεγαλώνουν μέσα σε γυάλινα μπουκάλια παραμόρφωμένα παίρνοντας το σχήμα του μπουκαλιού!!!

Αν είναι δυνατόν!!!!





Το ζώο ταίζεται με καλαμάκι από μια μικρή εισδοχή και αφοδεύει απο μια τρύπα στο πίσω μέρος του βCEζου.

Λίγο πρίν τοποθετηθεί μέσα στο βάζο το γατάκι δέχεται ηρεμιστικό μυών ούτως ώστε να μην μπορεί ν´ αντισταθεί.

Μέσα σε ένα μήνα και με τις "κατάλληλες" ανθρώπινες επεμβάσεις το γατάκι παίρνει το σχήμα του βάζου.. Ακόμα και το κεφάλι του!!

Τα ζώα μετά πωλούνται για σουβενίρ στο σπίτι..

Για περισσότερες πληροφορίες:http://zealcorp.com/bonsaikitten/bkintro.html

Μαζεύονται υπογραφές στη ακόλουθη ιστοσελίδαhttp://www.petitiononline.com/J1A2D3E4/petition.html και σας παρακαλω να διαθέσετε ούτε ενα λεπτό από το χρόνο σας να υπογράψετε να σταματήσει αυτή η κτηνωδία.

Αρπαγή περιουσιών Βορειοηπειρωτών στην Νίβιτσα

Δελτίο Τύπου της Ένωσης Χειμαρριωτών

Άποψη της Χειμάρρας.


Από το περασμένο Σάββατο, οι κάτοικοι του χωριού Νίβιτσα της ιστορικής επαρχίας Χειμάρρας, έχουν παρατήσει τα σπίτια τους και φυλάνε την γη τους στην περιοχή της Κακομαίας. Οι κινητοποιήσεις ξεκίνησαν όταν οχήματα και μηχανήματα της εταιρίας η οποία παρανόμως έχει λάβει άδεια ανέγερσης τουριστικού συγκροτήματος, προσπάθησαν να εισέλθουν στον χώρο και να ξεκινήσουν εργασίες. Οι κάτοικοι του χωριού συγκεντρώθηκαν και απέκλεισαν τον δρόμο με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν συμπλοκές αρχικά με τα όργανα της τάξης και έπειτα με τους άνδρες της ιδιωτικής ασφάλειας της εταιρίας.

Σύμφωνα με καταγγελίες των τοπικών αρχόντων της περιοχής, οι υποτιθέμενοι «σεκιουριτάδες» είναι στο σύνολό τους πρώην κατάδικοι και καταζητούμενοι για ποινικά εγκλήματα. Οι συμπλοκές είχαν σαν αποτέλεσμα μικροτραυματισμούς ακόμη και ηλικιωμένων ανδρών και γυναικών καθώς και συλλήψεις 9 ατόμων από τα οποία τα 4 παραμένουν στα κρατητήρια. Ανάμεσα στους συλληφθέντες βρίσκεται και ο δημογέροντας του χωριού, Κλεομένης Μπαντζάρης. Οι εξελίξεις αυτές βρίσκουν τον πληθυσμό της ευρύτερης περιοχής ενωμένο και έτοιμο να προσέλθει στον ιερό αγώνα ενάντια στις μεθοδεύσεις. Είναι άλλωστε δεδομένο πως το πρόβλημα της Νίβιτσας είναι μόνο η αρχή ενός παράνομου σχεδίου κατασκευής τουριστικών συγκροτημάτων σε ολόκληρη την παραθαλάσσια περιοχή από την Νίβιτσα μέχρι την Παλάσα με παράλληλο εκτοπισμό των νόμιμων ιδιοκτητών.

Η Ένωση Χειμαρριωτών καταδικάζει τις πρακτικές του αλβανικού κράτους και παρακράτους, και δηλώνει πως οι κινητοποιήσεις θα είναι συνεχείς και έντονες μέχρι να δικαιωθεί ο αγώνας, ενάντια στις μεθοδεύσεις που αποσκοπούν στην υφαρπαγή των περιουσιών της επαρχίας Χεμάρρας.

Για ακόμη μία φορά ζητάμε από το αλβανικό κράτος να σεβαστεί τα ανθρώπινα δικαιώμτα και τους νόμους του.

Ζητάμε από την ελληνική κυβέρνηση και σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο της Ελλάδας να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες για την διαφύλαξη των δικαιωμάτων των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου και να αντιμετωπίσει τις αλβανικές μεθοδεύσεις.

Ζητάμε από το ελληνικό κοινοβούλιο να αναλογιστεί τις συνθήκες τις οποίες υπομένουν οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου πριν να ψηφίσει την κύρωση του συμφώνου σύνδεσης της Αλβανίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ζητάμε από τους διεθνείς οργανισμούς να υποχρεώσουν την Αλβανία να σεβαστεί το διεθνές δίκαιο και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις συμβάσεις τις οποίες έχει υπογράψει

Ο Ελληνισμός της περιοχής αντιστάθηκε επί αιώνες στους κατακτητές από όπου και αν αυτοί προήλθαν και θα συνεχίσει να μάχεται για την διαβίωσή του και διαφύλαξη της τιμής και αξιοπρέπειάς του.

Στιχομυθία Σκοπιανού και Έλληνα αντιπροσώπου στον ΟΗΕ

Ένα λαμπρό υπόδειγμα ρητορικής και πολιτικής από πρόσφατη συνεδρίαση της ΓΣ των Ηνωμένων Εθνών, που έκανε τη διεθνή κοινότητα να χαμογελάσει: Ο λόγος του Έλληνα μόνιμο αντιπροσώπου στον ΟΗΕ.

«Πριν ξεκινήσω, θέλω να σας πω κάτι για τον Μέγα Αλέξανδρο. Όταν δάμασε τον Βουκεφάλα, κατά τον γυρισμό του και περνώντας τον Αξιό και βλέποντας το νερό, σκέφτηκε ότι ήταν μια καλή ευκαιρία για μπάνιο. Έβγαλε λοιπόν τα ρούχα του, τα ακούμπησε στον βράχο και μπήκε στο νερό. Όταν βγήκε και θέλησε να ντυθεί, τα ρούχα του είχαν εξαφανιστεί. Τα είχε κλέψει ένας Σλάβος της Μακεδονίας.»

Τότε πετάχτηκε οργισμένος ο Σλαβομακεδόνας εκπρόσωπος της ΠΓΔΜ κι άρχισε να φωνάζει «Τι είναι αυτά που λες; Οι Σλάβοι δεν ήταν εκεί, τότε

Οπότε ο Έλληνας εκπρόσωπος χαμογέλασε και είπε: «Τώρα που το ξεκαθαρίσαμε αυτό, μπορώ να ξεκινήσω την ομιλία μου...»!

24.11.08

Περίεργο φυτό.

Την Κυριακή βρέθηκα στον κάμπο - ελαιώνα του Αγ. Σεραφείμ (Καμένα Βούρλα). Δεν ήταν δυνατόν να αντισταθώ στον πειρασμό να μαζέψω χόρτα, μιά που ο συγκεκριμένος κάμπος αυτή την εποχή έχει ότι ζητάει η ψυχή σου. Εκεί λοιπόν βρήκα αυτό το ...πράμα.





Οι καρποί του ήταν ακανθώδεις με τρομερή όψη. Αυτό όμως που με παραξένεψε, είναι πως έχει ταυτόχρονα καρπούς και άνθη. Τα άνθη του μοιάζουν με τα μπουμπούκια του κολοκυθιού, και είναι και αυτά περίεργα.




Υπάρχει δηλαδή ένα άνθος, που από μέσα του βγαίνει ένα άλλο άνθος.



Λέτε να είναι κανένα εξωγήινο Alien; :p

Γνωρίζει κανένας πως λέγεται και αν έχει μελισσοκομικό ενδιαφέρον;

Χμ, τώρα που το σκέπτομαι, λέτε να είναι κανένα από αυτά τα σαρκοβόρα φυτά, και να μας τρώει τις μέλισσες; LOL :)

22.11.08

Ψαρόνια ( Sturnus Vulgaris)




Όχι δεν είναι κουκουνάρια αυτά που βλέπετε στον πεύκο. Είναι αποδημητικά πουλιά που ήρθαν κατά εκατομμύρια από τον βορά.



Αποδημητικά πουλιά που δεν τους αρέσει η ζέστη. Μας έρχονται κάθε χρόνο κατά εκατομμύρια, περίπου τον Οκτώβριο. Έρχονται για να μαζέψουν τις ελιές.

Δυστυχώς τα ελαιόδεντρα που θα τύχουν της επίσκεψης τέτοιων μεγάλων σμηνών, δεν θα δώσουν ελιές στον αγρότη ιδιοκτήτη τους.

Το σμήνος θα επισκέπτεται τον ελαιώνα καθημερινά μέχρι να μην αφήσει ούτε μια ελιά. Επειδή έχουν υψηλή νοημοσύνη, δεν φοβούνται τα σκιάχτρα ... ούτε καν τους ανθρώπους και τα αυτοκίνητα ...


Παρά το ανελέητο κυνήγι που τους γίνεται, ο πληθυσμός τους αυξάνει διαρκώς.



Ίσως γιατί τις εποχές που επισκέπτονται την κάθε χώρα, δεν γίνονται ψεκάσματα με εντομοκτόνα και φυτοφάρμακα. Αυτό ας το λάβουν υπόψη τους κάποιοι …

21.11.08

Άκου τί έκανε ο άνθρωπος

Σήμερα ετοίμασα τα μελίσσια μου για το χειμώνα. Φυσούσε και οι μέλισσες ήταν εκνευρισμένες και επιθετικότατες. Χτυπούσαν επάνω μου με δύναμη. Την στιγμή που έχω ανοίξει μια κυψέλη και επιθεωρούσα τα πλαίσια, ακούω κάτι κοντά μου ... Γυρνάω και βλέπω στα 15 μέτρα έναν άνθρωπο γύρω στα 25. Είχε σταματήσει το αυτοκίνητό του αρκετά μακρυά και ερχόταν πεζός κατ επάνω μου.

- Με συγχωρείτε, να σας ρωτήσω κάτι ή έχετε δουλειά;

Τρελάθηκα ...
Φύγε γρήγορα του λέω, θα σε φάνε.

- Μιά ερώτηση μόνον να σας κάνω ...

Φύγε βρε του λέω, θα σε πρίξουνε οι μέλισσες !!!!
Δεν πρόλαβα να τελειώσω την φράση μου, και τον βλέπω μέσα σε ένα μαύρο σύννεφο να χτυπιέται.

Έτρεξε βολίδα στο αυτοκίνητό του και έφυγε σαν δαιμονισμένος. Οι μέλισσες έτρεχαν και αυτές πίσω από το αυτοκίνητο.
Έπρεπε να το βλέπατε ...

Δεν έμαθα τι ήθελε να με ρωτήσει, αλλά αυτός σήμερα κάτι έμαθε.

9.11.08

Βροχαλήθρα και Σφήκες... τα τέρατα.

Ήμουν στα Βαρδούσια για κυνήγι από την Πέμπτη το απόγευμα. Από μπεκάτσα ούτε ίχνος. Λογικό θα μου πεις αφού παρόλο που βρισκόμουν σε ύψος 900 μέτρων, η ζέστη με έκανε να μείνω με το υποκάμισο, και ο τόπος ήταν εντελώς ξερός. Περπατούσες ή οδηγούσες και σήκωνες σκόνη, ενώ τέτοια εποχή εκεί πάνω θα έπρεπε να είναι όλα μούσκεμα ...

Το Σάββατο είπαμε να πάμε για λαγό, και μόλις ξημέρωσε ... τσουπ ... ρίχνει μια βροχούλα 10 λεπτών. Για όσους δεν είναι κυνηγοί και δεν κατάλαβαν, η βροχή ξεπλένει τα ίχνη που έχει κάνει ο λαγός όλη την νύκτα, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να τον εντοπίσουν οι ιχνηλάτες.

Άντε λέμε, θα πάμε για αγριόχοιρο. Βγάλαμε λοιπόν τα γουρουνόσκυλα και σε λίγο τα ακούσαμε να κλαφουνάνε ... αλλά τελικά να μην τα πολυλογώ, δεν καταφέραμε τίποτα.
Λέω λοιπόν να κάνω και μιά φορά κάτι σίγουρο ..., να πάω να μαζέψω χόρτα. Μάζευα λοιπόν ζοχούς όταν είδα το "μαύρο τέρας"... την Βροχαλήθρα !!! (έτσι την ονομάζουν εκεί)


Η Βροχαλήθρα είναι μια σαύρα που βγαίνει μόνον τον χειμώνα, όταν βρέχει και έχει υγρασία όπως σήμερα.

Είναι μαύρη με κίτρινα στίγματα. Το δέρμα της πρέπει να μένει πάντα υγρό και έτσι αντιπαθεί την ζέστη και τον καυτό ήλιο που πιθανότατα την στεγνώνει και την ζεσταίνει υπερβολικά αφού είναι μαύρη.

Δεν θα την δείτε ποτέ σε ζεστές ημέρες, θα την δείτε όμως με το κρύο, ακόμα και όταν έχει χιόνι.
Η Βροχαλήθρα κάθε φορά που θα αντιληφθεί κάτι, μένει ακίνητη ακόμα και όταν την έχεις πλησιάσει σε απόσταση αναπνοής.

Εδώ την ενόχλησα λίγο για να την τραβήξω video. Συγνώμη δις Βροχαλήθρα...

Μετά, συνέχισα να μαζεύω χόρτα μέχρι που άκουσα ένα έντονο βουητό. Κοιτάζω ακριβώς δίπλα στον ζοχό που πήγα να μαζέψω και βλέπω την σπηλιά των " κίτρινων τεράτων" ...