20.6.17

Κολλήστε ψείρες να βρείτε την υγειά σας.

Κάπου στις αρχές του αιώνα μας, στις Εβρίδες νήσους, δυτικά της Σκωτίας, οι ψείρες ήταν μόνιμο αξεσουάρ των κατοίκων. Άλλωστε εκείνη την εποχή οι ψείρες ήταν διαδεδομένες σε όλο τον κόσμο, ακόμα και στον πολιτισμένο.

Οι κάτοικοι λοιπόν των Εβριδών νήσων παρατήρησαν ότι όσοι έχαναν τις ψείρες  από πάνω τους, αρρώσταιναν  με υψηλό πυρετό. Μόλις οι ψείρες επανεμφανίζονταν στο κεφάλι τους, οι άρρωστοι γίνονταν καλά.  Μάλιστα όταν ασθενούσε κάποιος, η οικογένειά του προσπαθούσε να τον κολλήσει ψείρες για να γίνει καλά, και πραγματικά, μόλις κατάφερναν να τον κολλήσουν ψείρες, ο πυρετός έπεφτε και ο άνθρωπος ανάρρωνε. 



Σε αυτή την  παγίδα που ονομάζεται "ψευδαίσθηση της αιτιότητας", όλοι μπορούμε να πέσουμε, και σίγουρα έχουμε πέσει κατά καιρούς.

Στην πραγματικότητα οι άνθρωποι ασθενούσαν από κάποια ίωση, και ανέβαζαν πυρετό.  Οι ψείρες έφευγαν από το σώμα του ασθενούς λόγω του υψηλού πυρετού. Όταν ο ιός έκανε τον κύκλο του και ο πυρετός έπεφτε, ο άνθρωπος κολλούσε και πάλι ψείρες από τους οικείους του.

Κατά τον ίδιο τρόπο που οι κάτοικοι των Εβριδών νήσων προσπαθούσαν να κολλήσουν ψείρες τους ασθενείς τους, κάπου αλλού οι γιατροί της εποχής τρυπούσαν τις φλέβες όσων ασθενούσαν από πανούκλα, για να τους σώσουν, αλλά έτσι τους έστελναν στο θάνατο μια ώρα γρηγορότερα. Υπάρχουν χιλιάδες παραδείγματα.

Η παρατήρηση ενός φαινομένου δεν οδηγεί πάντα σε σωστά συμπεράσματα. Πολλές φορές κάνουμε διάφορους "επαναστατικούς χειρισμούς" στα μελίσσια μας που έχουν καλύτερη απόδοση την μία χρονιά, και νομίζουμε ότι ήταν ο χειρισμός μας που τα έκανα δυνατά, ενώ ήταν καλή η χρονιά. Αλλά  οι ίδιοι χειρισμοί το επόμενο έτος τα καταδικάζουν.
Το λέω αυτό γιατί ακούω διάφορα παλαβά …  Ας είμαστε προσεκτικοί με τα λόγια του καφενείου.

Φέτος είχα 4 μελίσσια με ασκοσφαίρωση. Άλλες χρονιές στα ασκοσφαιρωμένα έβαζα διάφορα περίεργα  που άκουγα, ντεπόν, μπανάνα, λισοπαϊν, θειάφι, σιρόπι με στημένο πορτοκάλι κλπ. Και πράγματι γίνονταν καλά.
Φέτος λοιπόν δεν τους έκανα απολύτως τίποτα, βαρέθηκα, και είπα να τα αφήσω εκεί μέχρι να μεταφέρω τα υπόλοιπα στα όψιμα θυμάρια, και μετά να τα θανατώσω. Όμως και πάλι έγιναν καλά δίχως καμία φροντίδα. Τώρα σφραγίζουν και σε  λίγο θα είναι έτοιμα για τρύγο.
Κι εγώ που νόμιζα ότι τα έκανε καλά το "φάρμακο" που τους έβαζα …

Κολλήστε ψείρες να βρείτε την υγειά σας. 


2.6.17

Εκτός από έλατα, το βουνό έχει και άνθη.



Παρακάτω μερικές εικόνες από άγριες τριανταφυλλιές δίπλα στα έλατα.





Αυτό ήταν επάνω στην τριανταφυλλιά, αλλά δεν έχω δεί ποτέ μου κάτι τέτοιο.
Γνωρίζει κανείς τι είναι;


Τα φύλα αυτού του φυτού μοιάζουν με του αγριόβικου (καβαλαριάς) αλλά τα άνθη είναι διαφορετικά.


Περί της τοποθέτησης μελισσοσμηνών σε δημόσια έκταση.

Το πρόβλημα είναι γνωστό σε όλους τους μελισσοκόμους, γι αυτό και τα το αναφέρω δίχως λεπτομέρειες.
Υπάρχουν στην δημόσια ύπαιθρο πολλές άδειες και παλιές  παρατημένες «κυψέλες – σημάδια»  που τοποθετήθηκαν εκεί κάποτε στο παρελθόν, για να δηλώσουν ότι σε αυτό το σημείο κάποιος μελισσοκόμος θα τοποθετήσει μελίσσια την εποχή της ανθοφορίας.  Αυτές οι κυψέλες έμειναν εκεί παρατημένες για χρόνια, δίχως πλέον ο συγκεκριμένος μελισσοκόμος να ενδιαφέρετε για το μέρος, ίσως ακόμα και να μην βρίσκεται εν ζωή, με αποτέλεσμα οι άλλοι μελισσοκόμοι  που σέβονται τον θεσμό της «κυψέλης – σημάδι», να μην μπορούν να τοποθετήσουν εκεί τις δικές τους κυψέλες.

Το πρόβλημα έχει συζητηθεί αρκετά στο διαδίκτυο και στις μελισσοκομικές ομάδες του facebook όπου ειπώθηκαν διάφορες απόψεις. Ένας συνάδελφος λοιπόν κατάφερε να συνοψίσει όλες τις λογικές απόψεις σε μία πρόταση, με την οποία εγώ προσωπικά συμφωνώ και θα την θέσω σε ψηφοφορία στην ετήσια Γενική Συνέλευση του μελισσοκομικού μου συλλόγου, όπως είναι επαναδιατυπωμένη παρακάτω: 

Η πρόταση
Να τεθεί από τους εκπροσώπους του συλλόγου στην ΓΣ της ΟΜΣΕ η παρακάτω πρόταση, ώστε αυτή (αυτούσια ή τροποποιημένη σύμφωνα με την βούληση της ΓΣ της ΟΜΣΕ) να αποτελέσει άγραφο νόμο και κοινή πρακτική των χρηστών ηθών των μελισσοκόμων.


Αν ο μελισσοκόμος που ψάχνει μέρος σε δημόσια ύπαιθρο, για να τοποθετήσει τα μελίσσια του κατά την διάρκεια της ανθοφορίας, βρει:


1.- Άδεια κυψέλη παλιά και σάπια που δεν αναγράφει το τηλέφωνο και τα στοιχεία του μελισσοκόμου.  Θεωρείται άκυρη και πετάγεται.

Εκεί ο ενδιαφερόμενος μελισσοκόμος μπορεί να τοποθετήσει τις δικές του κυψέλες δίχως δεύτερη κουβέντα και δίχως να μπορεί να τον κατηγορήσει κανείς.


2.- Άδεια παλιά κυψέλη, όμως καλοβαμμένη και φροντισμένη, που αναγράφει εμφανέστατα το τηλέφωνο και τα στοιχεία του κατόχου.  Θεωρείται ισχύουσα. 

Αν όμως κάποιος έχει αμφιβολίες, και υποψιάζεται ότι ίσως  είναι  παρατημένη, μπορεί να επικοινωνήσει τηλεφωνικά με τον κάτοχο της κυψέλης και να συνεννοηθεί.  Αλλά δεν θα μπορεί να τοποθετήσει εκεί δικές του κυψέλες, αν πρώτα δεν συνεννοηθεί τηλεφωνικά.


3.- Κυψέλη που έχει μέσα ζωντανό μελίσσι και αναγράφει τηλέφωνο και στοιχεία.  Θεωρείται ισχύουσα. 

Αν για κάποιον λόγο δίνει την εντύπωση ότι έχει παρατηθεί εκεί, ο ενδιαφερόμενος μπορεί και πάλι να επικοινωνήσει με τον κάτοχο και να συνεννοηθεί.  Αν η κυψέλη με ζωντανό μελίσσι, δεν αναγράφει τηλέφωνο και στοιχεία, και δίνει την εντύπωση της παρατημένης, ο ενδιαφερόμενος για τον τόπο μελισσοκόμος να ενεργήσει για επικοινωνία με τον κάτοχο μέσω μελισσοκομικού συλλόγου, είτε της περιοχής είτε του δικού του.   Αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να την απομακρύνει με δική του πρωτοβουλία και να τοποθετήσει εκεί δικές του κυψέλες.


Οι μελισσοκομικοί σύλλογοι έχουν το δικαίωμα αλλά και την ηθική υποχρέωση, μετά από δική τους ανακοίνωση, να καθαρίζουν την περιοχή τους από τις παρατημένες κυψέλης της 1ης περίπτωσης.


Το παρόν κείμενο αφού εγκριθεί αυτούσιο ή τροποποιημένο από την  ΓΣ της ΟΜΣΕ, αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της,  και δημοσιευτεί στο περιοδικό Μελισσοκομικό Βήμα, θα δηλώνει την βούληση του μελισσοκομικού κόσμου της χώρας ως προς το συγκεκριμένο θέμα, και θα θεωρείται  άγραφος νόμος, δηλαδή μέρος των χρηστών ηθών και της κοινής  πρακτικής των μελισσοκόμων.  



Παρακάτω εξηγώ τους λόγους:
Μία κυψέλη με ζωντανό μελίσσι δείχνει στο μέγιστο βαθμό ότι ο κάτοχός της ενδιαφέρεται σοβαρότατα για εκείνο το σημείο.  Αυτό δεν σημαίνει ότι θα τα τοποθετήσει εκεί οπωσδήποτε, αφού ο τόπος μπορεί να μην δώσει εκείνη τη χρονιά, ή πχ έπιασε μέρος στα έλατα αλλά έδωσαν  και τα θυμάρια και την τελευταία στιγμή άλλαξε γνώμη, ασθένεια ή άλλη ανωτέρα βία κλπ.   

Μία άδεια κυψέλη με τηλέφωνο μπορεί να είναι και παρατημένη. Πχ πήγε κάποιος μελισσοκόμος σε κείνη την περιοχή και έπιασε μέρος, όμως για κάποιον λόγο δεν μετέφερε εκεί μελίσσια, και δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ ξανά για αυτό το μέρος.  Κατά τον ίδιο τρόπο μπορεί να είναι παρατημένη και μία κυψέλη με ζωντανό μελίσσι. Αυτά όμως  μπορούν να εξακριβωθούν  με ένα τηλεφώνημα.

Όταν λέμε να αναγράφει τηλέφωνο εμφανώς … προσέξτε να είναι καλά γραμμένο με μπογιά. Ένα τηλέφωνο γραμμένο με μαρκαδόρο, μπορεί μετά από 15 ημέρες, δύο βροχές και δύο ζέστες, να μην φαίνεται καλά.  Θα σου πετάξουν την κυψέλη!  Εγώ πλέον χρησιμοποιώ στένσιλ με σπρέι.

Σύμφωνα με τη νομοθεσία, σε ένα μελισσοκομείο πρέπει ένας ικανός αριθμός κυψελών να αναγράφει το τηλέφωνο του κατόχου.  Όταν λοιπόν τοποθετούμε στην ύπαιθρο μόνον μία κυψέλη, είναι αυτή η μία που θα πρέπει να αναγράφει το τηλέφωνό μας, αφού δεν υπάρχει άλλη.

Μία παρατημένη σάπια παλιά κυψέλη, δίχως τηλέφωνο και στοιχεία, που δεν σέβεται κανέναν, …  δεν χρειάζεται να το σχολιάσει κανείς.  Πέταμα!

Ακόμα και αν δεν καθαριστεί το μέρος από τον μελισσοκομικό σύλλογο της περιοχής,  αλλά οι σάπιες παρατημένες και ανενεργές κυψέλες πετάγονται  από τους ενδιαφερόμενους μελισσοκόμους, καμία έχθρα μεταξύ των μελισσοκόμων δεν θα δημιουργηθεί, αφού θα υπάρχει περίπτωση να έχει πεταχτεί από τον σύλλογο.  Προσέξτε τον παρακάτω διάλογο:
-         - Εδώ που έβαλες τα μελίσσια σου είχα αφήσει δική μου παλιά κυψέλη
-          -Δεν είδα τίποτα, φαίνεται δεν θα ήταν φρεσκοβαμμένη και περιποιημένη, δεν θα έγραφες το τηλέφωνό σου και τα στοιχεία σου, και θα την μάζεψε ο σύλλογος, όπως αποφάσισε η ΓΣ της ΟΜΣΕ.
Και το θέμα τελειώνει όμορφα εκεί.

Ερωτήσεις:

-          Γιατί να μην βάζουμε αποκλειστικά και μόνον  ζωντανά μελίσσια ως σημάδια;
-          Διότι αυτό δεν είναι εφικτό σε όλους τους μελισσοκόμους, ούτε σε όλους τους τόπους (αρκούδες)  Μπορεί το μελίσσι να κλαπεί, και εσύ που θα βρείς εκεί «άδειο τόπο» να τοποθετήσεις μελίσσια.   Όταν ο προηγούμενος μελισσοκόμος φτάσει εκεί την νύκτα φορτωμένος με μελίσσια, θα βρεί απλωμένες τις δικές σου κυψέλες.   Ποια θα είναι μετά η δική σου θέση; Θα σε πιστέψει ότι δεν βρήκες τίποτα εκεί;
Ενώ μία παλιά κυψέλη είναι άχρηστη, και υπάρχουν ελάχιστες πιθανότητες να την κλέψουν.  

Επίσης θα υπάρξουν και πολλά παρατημένα ζωντανά μελίσσια, που θα γίνουν εστίες μόλυνσης.

-          Αν πετάξω άδεια κυψέλη με τηλέφωνο, και βάλω  ζωντανό μελίσσι, παίρνω το μέρος;
-          Όχι, και επιπλέον πάς γυρεύοντας για άγριο καυγά, και θα υποχρεωθείς να τα πάρεις από εκεί άρον - άρον.   Δεν είναι συμφέρον σου να κάνεις κάτι τέτοιο.  Βρες ένα άλλο μέρος να είσαι ήσυχος.

-          Γιατί η άδεια κυψέλη που αναγράφει τηλέφωνο πρέπει να είναι φρεσκοβαμμένη και φροντισμένη;
-          Διότι αν είναι σε κακό χάλι, όλοι όσοι ψάχνουν μέρος θα την θεωρούν παρατημένη - ανενεργή, και θα σε παίρνουν διαρκώς τηλέφωνο να σε ενοχλούν, ή μπορεί ακόμα και να την πετάξουν.   Ακόμα και αν είναι παλιά και σάπια, είναι όμως φρεσκοβαμμένη  και με τηλέφωνο, δεν δίνει την εντύπωση της παρατημένης. και δεν θα σε ενοχλούν διαρκώς.


-    Δεν υπάρχει κανένας νόμος που να λέει ότι πρέπει να να βάζω κυψέλη με τηλέφωνο ή ζωντανό μελίσσι. Επομένως πώς θα κατηγορηθώ  σε δίκη, αν παραμερίσω τα σημάδια κάποιου άλλου και βάλω τα δικά μου;  Με ποιο νόμο;
     - Σωστά, δεν υπάρχει τέτοιος νόμος, αλλά πρόσεξε … πρόσεξε καλά… ! … :
      Είσαι υποχρεωμένος να ασκείς τα δικαιώματά σου πάντα με καλή πρόθεση, δίχως να δημιουργείς κολλήματα στους άλλους συμπολίτες σου.  Έτσι λοιπόν σε κάτι που δεν είναι νομοθετημένο, όμως ανήκει στα χρηστά ήθη και την κοινή πρακτική που αποδέχεται και χρησιμοποιεί η κοινωνία, το δικαστήριο δεν θα σε δικαιώσει, αλλά θα δικαιώσει εκείνον που άσκησε τα χρηστά ήθη. 
     Στην προκειμένη περίπτωση τα χρηστά ήθη λένε ότι αφού γνώριζες ότι εκεί πήγαινε τα μελίσσια του κάποιος άλλος, γιατί πήγες και μπήκες εκεί;  Αφού η κυψέλη έγραφε τηλέφωνο γιατί δεν συνεννοήθηκες μαζί του;
Άρα δεν έδειξες καλή πρόθεση και πήγαινες  γυρεύοντας για καυγά.  Μπορεί στο βουνό να παριστάνεις το νταή, αλλά ως γνωστόν στο δικαστήριο δεν περνάει το νταηλίκι.  Συμμορφώσου και δείξε καλή θέληση.


Τέλος, θέλω να προσέξουμε αυτά τα τρία σημεία: 

1ον. Η παραπάνω πρόταση λύνει μόνον το κοινό πρόβλημα των ΠΑΡΑΤΗΜΕΝΩΝ κυψελών, για τις οποίες πλέον ο κάτοχος ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ.  Και όχι το πρόβλημα που έχουν κάποιοι, που θέλουν να βρουν μία δικαιολογία  για να βγάλουν από έναν τόπο τον συνάδελφο  που ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ και μάλιστα  πάει τα μελίσσια του εκεί κάθε χρόνο, για να τα βάλουν  οι ίδιοι.  Το τονίζω,  διότι  από τα λεγόμενα πολλών, κατάλαβα ότι αυτό είναι τελικά το πρόβλημά τους, δηλαδή  με πρόσχημα τις παρατημένες ανενεργές κυψέλες, να πετάξουν τις δικές σου που είναι ενεργές για να πάρουν το μέρος.  Κουτοπονηριές.

2ον. Η συγκεκριμένη πρόταση δυστυχώς δεν μπορεί να εμποδίσει το φαινόμενο κάποιοι μελισσοκόμοι να πιάνουν πολλά μέρη σε μεγάλη απόσταση γύρω από το μελισσοκομείο τους, για να μην πλησιάζουν άλλοι συνάδελφοι.  Μπορεί να  τοποθετήσει  άδειες κυψέλες με τηλέφωνο, ή ακόμα και μικρά μελίσσια.  Σίγουρα όμως θα ελαττωθεί το φαινόμενο με τις άδειες σάπιες παρατημένες κυψέλες.

3ον.  Το τρίτο είναι πολύ σοβαρό!  Αυτό που προτείνει το κείμενο πρέπει να μείνει ως θεσμός μεταξύ των μελισσοκόμων, μακριά από κάθε νομοθετική ρύθμιση της πολιτείας.  Εννοώ της  Ελληνικής πολιτείας,  που μας έχει αποδείξει ότι είναι αρτηριοσκληρωτική, δυσκίνητη και πάνω από όλα… θέλει απεγνωσμένα λεφτά!   Μάλιστα όταν μυριστεί λεφτά, παύει να είναι δυσκίνητη και γίνεται ευέλικτη και ευκίνητη σαν ακροβάτης.  Εφευρετικότατη!

Φοβάμαι λοιπόν ότι αν η τοποθέτηση μελισσιών σε δημόσια ύπαιθρο, που τώρα είναι ελεύθερη και δικαίωμά μας, περάσει μέσα από την κρατική ή δημοτική αδειοδότηση, θα μας ζητηθούν ένα σωρό δικαιολογητικά έγγραφα, αιτήσεις, υπεύθυνες δηλώσεις, αναμονή για την αδειοδότηση, χρηματικά παράβολα, ενημερότητες, και ίσως να ανοίξει η όρεξη στους δήμους και να μας ζητούν δικαιώματα, όπως κάνουν με τους κτηνοτρόφους, δηλαδή να πρέπει να πληρώνουμε στους δήμους για να βάλουμε τα μελίσσια στην περιοχή τους.   

Προσοχή μη βγάλουμε τα μάτια μας.  Μακριά από το κράτος ….

Περιμένω τις απόψεις σας.