2.10.19

Το σφίξιμο για ξεχειμώνιασμα.


Είναι γνωστό ότι το σφιχτό μελίσσι διαβιώνει καλύτερα, ιδιαίτερα τον χειμώνα και όταν πρόκειται για μικρά μελίσσια. 
Όταν λέμε "σφιχτό", εννοούμε να μείνουν μέσα μόνον όσα πλαίσια τα πατούν οι μέλισσες, και να αφαιρέσουμε τα υπόλοιπα.
Και όταν λέμε "τα πατούν", εννοούμε ολόκληρα και όχι να έχουν μόνον μία χούφτα μέλισσες στο κέντρο του πλαισίου.  Επίσης  το χωρίζουμε από το υπόλοιπο τμήμα του πατώματος με ένα κομμάτι πολυστερίνης DOW ή Fibran, έτσι ώστε οι μέλισσες να είναι στριμωγμένες.  Δηλαδή μικραίνουμε τον χώρο της φωλιάς στο τελείως απαραίτητο μέγεθος.  Μη φοβάστε, τους αρέσει το στρίμωγμα, ιδιαίτερα το χειμώνα.
Πολλές φορές όμως τα αποθηκευμένα μέλια που χρειάζονται οι μέλισσες για το ξεχειμώνιασμα είναι σκορπισμένα και σε εκείνα τα πλαίσια που θα πρέπει να αφαιρέσουμε.  Όμως αυτά τα μέλια τα θέλουμε μέσα στην φωλιά.  Να λοιπόν πώς εγώ έχω λύσει το πρόβλημα:

Αφού πάρω τα πλαίσια που δεν τα πατούν οι μέλισσες (χρειάζεστε κάποια εμπειρία για αυτό αν είστε άπειρος, και συνήθως θα αφήσετε δυστυχώς ένα πλαίσιο περισσότερο) βάζω το χώρισμα από πολυστερίνη. Μπορείτε να βάλετε και από ξύλο ή κοντραπλακέ, αλλά η πολυστερίνη είναι ελαφριά, κατά πολύ φθηνότερη και ευκολοδούλευτη (την κόβετε μόνοι σας εύκολα με κοπίδι).

Στα δύο άκρα υπάρχει μία βίδα ως "stop" για να μήν πέσει κάτω το χώρισμα

Οι διαστάσεις του χωρίσματος πρέπει να είναι τέτοιες ώστε σχεδόν να εφάπτεται στα πλαϊνά τοιχώματα της κυψέλης (εμπρός και πίσω δηλαδή) αλλά να μην ακουμπά στον πάτο της κυψέλης γιατί πρέπει να περνούν από κάτω οι μέλισσες. Έχει σημασία! 

Στο άδειο μέρος του πατώματος βάζουμε τα πλαίσια με το μέλι, κάπως αραιά, να μην ακουμπούν μεταξύ τους, και ξύνουμε ΛΙΓΟ το σφραγισμένο μέλι για να το μυρίσουν. Από πάνω σκεπάζουμε με νάιλον ή ότι άλλο βάζετε για κερόπανο.
Στην δεξιά πλευρά είναι η φωλιά, μετά το DOW και μετά τα πλαίσια με τα μέλια,
αραιότερα, να μήν ακουμπούν μεταξύ τους. 


Οι μέλισσες πλέον δεν αναγνωρίζουν τα πλαίσια στο άλλο μέρος της κυψέλης ως φωλιά τους, και μεταφέρουν (νομίζουν ότι κλέβουν) τα μέλια από τα εξωτερικά πλαίσια στα πλαίσια που βρίσκονται μέσα στην φωλιά τους. Έτσι έχουν το μέλι για το ξεχειμώνιασμα.



ΠΡΟΣΟΧΗ όμως: Αν το μελίσσι είναι μικρό μπορεί να λεηλατηθεί. Αν δηλαδή το μελίσσι είναι 3-4 πλαίσια πληθυσμός, δεν μπορεί να φυλάξει εύκολα την είσοδο, και τα ξεσφραγισμένα μέλια θα μυρίσουν και θα προκαλέσουν λεηλασία. Μην βάζετε πολλά μέλια σε μικρά μελίσσια που δεν θα μπορέσουν να τα πάρουν σύντομα.  Επίσης μικραίνουμε τις εισόδους στο ελάχιστο. Εδώ υπερέχουν οι πάτοι με τις δύο εισόδους, καθώς αφήνουμε ανοικτή την είσοδο στο μέρος της φωλιάς, αλλά κλείνουμε την άλλη, ώστε η πρόσβαση στα μέλια να είναι μόνον από την φωλιά.



Αν το μελίσσι είναι μεγάλο πχ 7-10άρι, τότε εφαρμόζω το ίδιον τρόπο, αλλά από πάνω με άλλο πάτωμα.  Δηλαδή βάζω ένα χώρισμα (συνήθως φύλο νάιλον μεταξύ του επάνω και του κάτω πατώματος, φροντίζοντας ώστε οι μέλισσες να μπορούν  να ανεβαίνουν επάνω, αλλά να αισθάνονται την φωλιά κάτω ως ξεχωριστό μέρος από την υπόλοιπη κυψέλη. Έτσι ανεβαίνουν και μεταφέρουν τα μέλια κάτω, μέσα στην φωλιά τους.  

Η απόσταση να είναι τουλάχιστον 4 εκ. Μπορείτε επίσης να σηκώσετε (τσακίσετε)
το κερόπανο από την μία γωνία ώστε να έχετε είσοδο από εκεί. 

Όταν σε 2-3 μέρες τα πλαίσια έχουν αδειάσει από μέλια, αφαιρώ τα άδεια πλαίσια και τα επιπλέον πατώματα και τα μεταφέρω στην αποθήκη.


Ένας άλλος τρόπος  αν τα μελίσσια είναι δυνατά, είναι να κάνω αναστροφή την φωλιά, δηλαδή βάζω τα μέλια κάτω και την φωλιά επάνω για να έχει ταβάνι, και τα αφήνω να ξεχειμωνιάσουν διώροφα. Εγώ όμως έχω επιπλέον εισόδους και στα επάνω πατώματα, και δεν χρειάζεται οι μέλισσες να περπατούν τον χειμώνα και το κάτω πάτωμα για να βγουν έξω όταν έχει καλές μέρες.


Περιμένω τα σχόλιά σας. 

7.8.19

Καμινάδα κοντά σε μελισσοκομείο.




Προφανώς ο άνθρωπος είχε απηυδήσει  να βλέπει την καμινάδα του γεμάτη μελίσσια κάθε άνοιξη που είναι η εποχή της σμηνουργίας, και επινόησε αυτόν τον τρόπο για να σωθεί.  Είναι μία καλή πρακτική που εκτός του να εμποδίζει τις μέλισσες να φτιάχνουν την φωλιά τους στις καμινάδες, μας γλυτώνει και από τα κουνούπια τους θερινούς μήνες. 

4.8.19

Γνωρίζατε ότι η μελισσοκομία είναι ανήθικη;


 Η συγκεκριμένη ανάρτηση αποτελεί σχολιασμό ή και απάντηση στο κείμενο της κ. Ελίζα Δημητρά, η οποία μάλιστα έχει και MSc (μεταπτυχιακό) στη βιοποικιλότητα!!!  η οποία χαρακτηρίζει την μελισσοκομία ανήθικη, και κατ επέκταση όσους την ασκούν. 
Οι μελισσοκόμοι είμαστε ανήθικοι!
Μπορείτε να διαβάσετε το κείμενό της εν λόγω κυρίας εδώ:  



Ας πάρουμε όμως τις κατηγορίες από την αρχή μία – μία:  

Οι μελισσοκόμοι εκμεταλλεύονται τις μέλισσες για 2 λόγους:
• Για να παραχθεί μέλι το οποίο πωλείται και τους αποφέρει κέρδος.
• Για να επικονιάσουν (π.χ αμυγδαλιές), δραστηριότητα η οποία επίσης τους αποφέρει κέρδος.

Ναι, μόνον να διευκρινίσουμε ότι όταν αναφερόμαστε σε  "κέρδος", δεν εννοούμε τον πλουτισμό αλλά την επιβίωση.  Εμάς δεν μας έχουν κόψει μισθούς. Ζούμε από τα χεράκια μας καταπονώντας την μέση μας και υπομένοντας   αμέτρητα κεντρίσματα. 

Οι μελισσοκόμοι της Ελλάδος δεν λαμβάνουν κανένα επίδομα επικονίασης όπως οι μελισσοκόμοι της Αμερικής, και φαντάζομαι ότι αυτό το γνωρίζετε. Γιατί όμως το αποσιωπήσατε αφήνοντας να δημιουργηθούν εντυπώσεις ότι στην Ελλάδα παίρνουμε δήθεν χρήματα από το κράτος για την επικονίαση;  

• Οι μελισσοκόμοι ψαλιδίζουν τα φτερά των βασιλισσών για να τις αποτρέψουν από το να εγκαταλείψουν την κυψέλη και να δημιουργήσουν αποικία σε κάποιο άλλο μέρος – κάτι το οποίο θα έβλαπτε την παραγωγικότητα και το κέρδος τους.

Αυτό δεν είναι αλήθεια.  Κατά το παρελθόν οι παλαιοί μελισσοκόμοι ψαλίδιζαν ΛΙΓΟ τα φτερά των βασιλισσών για να διακρίνουν την ηλικία τους.  Στις βασίλισσες που γεννιούνταν δηλαδή σε μονά έτη ψαλίδιζαν το αριστερό φτερό, ενώ στα ζυγά έτη το δεξιό.  Σήμερα αυτή η πρακτική δεν ακολουθείται από τους μελισσοκόμους διότι είναι προτιμότερος ο χρωματισμός των βασιλισσών.
Το κόψιμο των φτερών δεν εμποδίζει τις μέλισσες να εγκαταλείψουν την κυψέλη (σμηνουργία). Όταν μία κυψέλη λάβει την απόφαση να σμηνουργήσει, αλλά η βασίλισσα δεν μπορεί να πετάξει, θα την θανατώσουν και θα σμηνουργήσουν μετά από μερικές μέρες με την πρώτη νέα παρθένα βασίλισσα που θα γεννηθεί.  Αν ψάξετε στο διαδίκτυο θα βρείτε εκατομμύρια εικόνες από σμηνουργίες.  Αν ήταν όπως τα λέτε κα Δημητρά, τότε θα ψαλιδίζαμε τα φτερά και θα είχαμε ησυχάσει από τον πονοκέφαλο της σμηνουργίας.  Αλλά δεν είναι έτσι κα Δημητρά!

Επίσης το κόψιμο των φτερών μπορεί να οδηγήσει τις μέλισσες να θεωρήσουν την βασίλισσα μη κανονική και να την θανατώσουν / αντικαταστήσουν. Σε αυτή την περίπτωση το μελίσσι θα οπισθοδρομήσει και θα καταστεί μη παραγωγικό για εκείνη τη χρονιά.  
Οι μελισσοκόμοι εδώ και πολλά χρόνια δεν ψαλιδίζουν τα φτερά των βασιλισσών.

• Γονιμοποιούν τεχνητά τις βασίλισσες με το γνωστό (από την κτηνοτροφία) μηχάνημα που λέγεται rape rack το οποίο υπάρχει και σε μικροσκοπικό μέγεθος. Εν ολίγοις τις βιάζουν.

Αυτό δεν είναι αλήθεια.  Κανένας μελισσοκόμος δεν έχει την δυνατότητα να μπεί σε αυτή τη διαδικασία. Η τεχνητή γονιμοποίηση γίνεται μέσα σε εργαστήρια είτε από επιστήμονες είτε από σοβαρούς επαγγελματίες βασιλοτρόφους με σκοπό την βελτίωση των φυλετικών χαρακτηριστικών.  Δηλαδή για επιστημονικούς λόγους.  
Ο απλός μελισσοκόμος δεν ασχολείται με αυτό.  Δεν δύναται!

• Κάθε φορά που αφαιρούν μέλι από την κυψέλη, σκοτώνονται πολλές μέλισσες ή τραυματίζονται άσχημα (τους κόβονται πόδια πχ) από απρόσεκτο χειρισμό. Είναι αναπόφευκτο.

Και πάλι δεν ισχύει αυτό που λέτε, υπό την έννοια ότι δεν σκοτώνονται ΠΟΛΛΕΣ μέλισσες αλλά ελάχιστες ως και καμία, εκτός κι αν ο μελισσοκόμος είναι αρχάριος.  Οι μέλισσες σκοτώνονται μόνον όταν κλείνουμε το καπάκι της κυψέλης, αλλά λίγος καπνός και μια περιστροφή του καπακιού λύνει το πρόβλημα.
Ο μελισσοκόμος δεν θέλει να σκοτώνει μέλισσες διότι όταν σκοτώνεται μία μέλισσα εκκρίνει φερομόνες που ειδοποιούν τις άλλες μέλισσες ότι υπάρχψει "κίνδυνος", με αποτέλεσμα να αγριεύει όλο το μελίσσι, πολλές φορές  και τα διπλανά.  Έτσι ο μελισσοκόμος δεν μπορεί να εργαστεί με άνεση.  Όμως, όπως άλλωστε κι εσείς παραδεχτήκατε είναι αναπόφευκτο μερικές φορές να σκοτώνονται κάποιες.  Δε το θέλουμε.

Εδώ θέλω να κάνω σε εσάς μία ερώτηση:  Όταν πάτε την άνοιξη η το καλοκαίρι ένα ταξίδι με το αυτοκίνητό σας, το παρμπρίζ και το μπροστινό  μέρος του αυτοκινήτου σας γεμίζει από σκοτωμένα έντομα. Τα κτυπήσατε στην εθνική οδό με το αυτοκίνητο !  
Αυτό σας καθιστά ανήθικη;

• Όποτε μεταφέρεται μια βασίλισσα σε νέα αποικία, την στέλνουν με μέλισσες / «σωματοφύλακες» που την προστατεύουν οι οποίοι πάντα σκοτώνονται από μέλισσες της νέας αποικίας.

Άλλοτε ναι, άλλοτε όχι, ανάλογα τον μελισσοκόμο. Υπάρχουν τρόποι που δεν συμβαίνει αυτό, και οι μελισσοκόμοι τους προτιμούν διότι δεν δημιουργείται αναστάτωση στο μελίσσι.

• Οι περισσότεροι μελισσοκόμοι ΔΕΝ αφήνουν καθόλου μέλι στις μέλισσες όπως θα έπρεπε να κάνουν κανονικά, για να βγάλουν τον χειμώνα, και τους δίνουν αντ’ αυτού ζαχαρόνερο. Το φθηνό υποκατάστατο ζάχαρης δεν περιέχει τα θρεπτικά στοιχεία, τα λίπη και τις βιταμίνες που έχει το μέλι. Αυτή η ανήθικη πρακτική αναγκάζει τις μέλισσες να εργάζονται παραπάνω για να αντικαταστήσουν το μέλι που λείπει.

Αυτό μόνον ένας ανίδεος μπορεί να το κάνει, και θα το πληρώσει! Το μελίσσι που θα ξεχειμωνιάσει αποκλειστικά με τεχνητές τροφές, αν δηλαδή τα καταφέρει και δεν καταρρεύσει, την άνοιξη θα είναι αδύναμο και θα καταστεί μη παραγωγικό.  Οι μελισσοκόμοι πάντα αφήνουν μέσα στην κυψέλη το απαιτούμενο μέλι, και μάλιστα μεταφέρουν τα μελίσσια σε άλλες ανθοφορίες για να βάλουν μέλια. 

Αλήθεια, εσείς σε ποια στοιχεία στηρίζεστε και λέτε ότι αυτό το κάνουν οι περισσότεροι μελισσοκόμοι;  Ποιος τους μέτρησε;

• Σε πολύ κρύες περιοχές, αν αποφασίσουν ότι είναι ζημιογόνο να κρατήσουν τα μελίσσια ζωντανά τον χειμώνα, σκοτώνουν τα έντομα με κυανιούχο αέριο.

Αυτό γίνεται από λίγους μελισσοκόμους στον Καναδά και την Αλάσκα.  Γιατί και πάλι λέτε την μισή αλήθεια;

• Το χειρότερο όλων είναι πως για να πάρουν το σπέρμα από τους κηφήνες, ώστε να γονιμοποιήσουν τις βασίλισσες, τους συνθλίβουν σκοτώνοντάς τους ακαριαία. Πρώτα συνθλίβεται το κεφάλι τους κι ο θώρακάς τους, κατί που προκαλεί συστολή στην κοιλιακή τους περιοχή και φέρνει «τα μέσα έξω». Στη συνέχεια συνθλίβεται το υπόλοιπο σώμα. Οι βασίλισσες στην ζωή τους ζευγαρώνουν με 7 -17 κηφήνες οι οποίοι μετά το ζευγάρωμα πεθαίνουν.
Έχει μια διαφορά να πεθάνεις μετά από ζευγάρωμα και ελεύθερη ζωή από το να σε φυλακίσουν ώστε να σε δολοφονήσουν για να σου πάρουν μια μέρα το σπέρμα. Ειδικά αν σκεφτούμε πόσες χιλιάδες χλμ ταξιδεύουν κανονικά και πόσα άνθη επισκέπτονται όντας ελεύθεροι.

Κατ αρχήν κάνετε μία γκάφα: οι κηφήνες δεν επισκέπτονται άνθη όπως λέτε. Οι κηφήνες δεν εργάζονται, παρα μόνον συχνάζουν σε περιοχές κηφήνων και περιμένουν μήπως περάσει κάποια παρθένα βασίλισσα. Γι αυτό και στην ανθρώπινη κοινωνία η λέξη "κηφήνας" περιγράφει τον τεμπέλη που τρώει δίχως να εργάζεται. Αφού έχετε μεταπτυχιακό στην βιοποικιλότητα, αυτό θα έπρεπε να το γνωρίζατε…

Οι κηφήνες παραμένουν ελεύθεροι και συλλαμβάνονται λίγο πρίν πάνε στο εργαστήριο για την γονιμοποίηση. Φυσικά μεταφέρονται σε ειδικά κλουβιά. Αυτό εσείς το ονομάζετε φυλακή;  Είναι προφανές ότι κάνετε πολιτική και προπαγάνδα.   Στα υπόλοιπα περί τεχνητής γονιμοποίησης αναφέρθηκα πιο πάνω.

• Το μέλι μπορεί εύκολα να αντικατασταθεί με βίγκαν εναλλακτικές λύσεις, όπως σιρόπι ρυζιού, νέκταρ αγαύης, σιρόπι σφενδάμου, βύνη κριθαριού, μελάσα, βιολογική ζάχαρη από ζαχαρότευτλο, χαρουπόμελο, Sucanat, σόργο ή φρουκτόζη.

Το μέλι είναι ένα περίπλοκο προϊόν με πάνω από 70 συστατικά και δεν έχει καμία σχέση με τα σιρόπια που προτείνετε, και προέρχονται από την χημική διάσπαση του αμύλου.  Επίσης δεν υπάρχει καμία σύγκριση με την ζάχαρη, ακόμα και την βιολογική.  Είστε λοιπόν βεβαία ότι μπορεί να αντικατασταθεί με κάποιες γλυκαντικές ουσίες;  Αλλά αυτό το αφήνω για να σας απαντήσει κάποιος κατάλληλος επιστήμονας.

Εδώ θέλω να διευκρινίσω και κάτι άλλο.  Δεν με ενδιαφέρει καθόλου αν οι βιγκανιστές τρώνε ή όχι μέλι, και δεν προσπαθώ να τους προτρέψω σε κάτι τέτοιο.  Θα ήταν χαζό, διότι γνωρίζω ότι η ορμή του κινήματος και το πείσμα των οπαδών του  μόνον με αυτά μίας νεοσύστατης  θρησκευτικής αίρεσης μπορούν να συγκριθούν.  Άλλωστε είναι δικαίωμα του καθενός να μην φάει κάτι αν δεν το θέλει.  Με ενδιαφέρει αποκλειστικά και μόνον ο χαρακτηρισμός   περί ανήθικων πρακτικών στη μελισσοκομία.  

Και κάτι άλλο που περιέργως αποσιωπήσατε …  
Ως ειδικός στην βιοποικιλότητα, φαντάζομαι ότι  θα γνωρίζετε πως η μέλισσα είναι ο βασικός επικονιαστής του οικοσυστήματος, και ότι με την εξάπλωση του βαρρόα από την κορεατική χερσόνησο σε όλον τον κόσμο δεν υπάρχουν πλέον  ελεύθερες μέλισσες παρά μόνον αυτές που βρίσκονται στις κυψέλες των μελισσοκόμων.  

Πλέον οι μέλισσες έχουν απολύτως ανάγκη την ανθρώπινη παρέμβαση για να επιβιώσουν.  Γι αυτό και το επίδομα επικονίασης που δίνουν στους μελισσοκόμους κάποια κράτη.

Αν οι μελισσοκόμοι παρατήσουν την μελισσοκομία ως ασύμφορη,  τόσο οι καλλιέργειες όσο και το οικοσύστημα θα αντιμετωπίσουν μεγάλο πρόβλημα.  Τα τρόφιμα θα είναι λιγοστά και πανάκριβα, και είμαστε στο παρα 5’’ για αυτή την κατάσταση.

Ο μελισσοκόμος εργάζεται σκληρά για να βγάλει ουσιαστικά ένα μεροκάματο, να μπορέσει να ζήσει ο ίδιος και η οικογένειά του. Και παρόλο που σήμερα όλο το οικοσύστημα στηρίζεται στην πλάτη του μελισσοκόμου, ο ίδιος δεν στηρίζεται από πουθενά και από κανέναν, και ταυτόχρονα βρίσκεται διαρκώς υπό διωγμό … θα χρειάζονταν  πολλές σελίδες για να σας το εξηγήσω.  

Εσείς λοιπόν κυρία Ελίζα Δημητρά, που έχετε και MSc στην βιοποικιλότητα, μας κατηγορείτε ότι ασκούμε ανήθικες πρακτικές. Μπορείτε να μας υποδείξετε μερικές ηθικές πρακτικές για να τις αντικαταστήσουμε;  Θα το κάνουμε ευχαρίστως!

Βλέπετε … το να κατηγορεί κάποιος ως ανήθικους όσους δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά, είναι εύκολο, ανεύθυνο και ως εκ τούτου είναι και απολύτως ανήθικο!  

Υποδείξατέ μας λοιπόν παρακαλώ μερικές ηθικές πρακτικές να σταματήσουμε τις (κατά την άποψή σας) ανήθικες. 

Διότι αν δεν είστε μέρος της λύσης τότε είστε κι εσείς μέρος του προβλήματος!

Καταλάβατε κυρία Δημητρά; 

8.6.19

Το καπνιστήρι κατά την αντιπυρική περίοδο.

Επειδή πληροφορήθηκα ότι η Πυροσβεστική υπηρεσία περιπολεί και στα μελισσοκομεία, και στην Τήνο (λάθος, στη Σύρο) έχουν ήδη οδηγηθεί δύο συνάδελφοι στο αυτόφωρο, ανοίγω αυτή τη συζήτηση γιατί μου φαίνεται ότι θα έχουμε προβλήματα.

Πρόκειται περί της Κανονιστικής Απόφασης που έχει δημοσιευτεί στο ΦΕΚ 1459/Β/2000 που μπορείτε να κατεβάσετε εδώ


Μας ενδιαφέρει το άρθρο 9 που δείχνει η εικόνα της ανάρτησης και θέλω να το συζητήσουμε.





1_α.- Αποψίλωση 5 μέτρα περιμετρικά των κυψελών.

Εδώ προσωπικά συμφωνώ. Όχι μόνον μας προστατεύει από δικό μας ατύχημα  με το καπνιστήρι, αλλά σε περίπτωση που  εκεί πάρουν τα χόρτα φωτιά, πχ από ένα αναμμένο τσιγάρο, η φωτιά δεν θα φτάσει στα μελίσσια μας αν δεν υπάρχει καύσιμη ύλη. Λογικό λοιπόν. Μπορεί ο νόμος να θέτει όριο τα 5 μέτρα, αλλά αν μπορούμε και περισσότερο θα είναι καλό για όλους μας.  Να τονίσω ότι όταν κόβουμε τα χόρτα, τα μαζεύουμε κιόλας. Διότι αν τα αφήσουμε πεσμένα εκεί, τότε είναι περισσότερο εύφλεκτα.

1_β.- Η ελάχιστη απόσταση του μελισσοκομείου από δένδρα και θάμνους πρέπει να είναι τουλάχιστον 10 μέτρα.

Αυτή η παράγραφος πιστεύω ότι πρέπει να τροποποιηθεί, με την προσθήκη της λέξης "πολύ εύφλεκτα" δένδρα και θάμνους.   Δηλαδή αν μέσα στον χώρο του μελισσοκομείου ή κοντά στο μελισσοκομείο υπάρχει έστω και  ένα δένδρο, τότε ΔΕΝ δικαιούσαι να ανάψεις το καπνιστήρι από 1η Μαΐου ως και 1η Νοεμβρίου, πράγμα ανέφικτο.  
Αν πρόκειται για πεύκο ή κάποια άλλο εύφλεκτο, το θεωρώ δικαιολογημένο. Αν όμως υπάρχει μία ελιά, αχλαδιά, μηλιά, ευκάλυπτος  ή ένα πουρνάρι, δεν υπάρχει επικινδυνότητα. Ο νόμος θα πρέπει να ορίσει συγκεκριμένα είδη δένδρων, και όχι όλα ανεξαιρέτως.

1_γ.- 200 λίτρα νερό. 
Ούτως ή άλλως ένας μελισσοκόμος που σέβεται αυτό που κάνει, έχει τοποθετήσει νερό στα μελίσσια του. Ένα βαρέλι 200 λίτρων δεν μας είναι πρόβλημα. Όμως αυτό μέτρο μάλλον είναι για το θεαθήναι. Πρέπει το βαρέλι να είναι ανοικτό  για να χωράει ο κουβάς, να έχεις και κουβά μαζί (που δεν απαιτείται από τον συγκεκριμένο νόμο).
Αυτό που θα έπρεπε να έχουμε όλοι οι μελισσοκόμοι στο αυτοκίνητό μας , και ας μην το ορίζει ο νόμος, είναι ένας κατάλληλου τύπου  για την περίπτωση πυροσβεστήρας.  
Μην βαρυγκωμείτε … σε περίπτωση ατυχήματος  θα σώσετε τα μελίσσια σας, το δάσος ή τις καλλιέργειες , και θα γλυτώσετε τη φυλακή.  

Επίσης καλό θα είναι οι μελισσοκομικοί σύλλογοι να είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ να οργανώνουν ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ σεμινάρια σε συνεργασία με την Πυροσβεστική Υπηρεσία, και οι μελισσοκόμοι να είναι υποχρεωμένοι να τα παρακολουθούν έστω για μια φορά κάθε 3 χρόνια.   
Τι να προσέχουμε, πώς να αντιδράσουμε, τι  είδος / τύπο πυροσβεστήρα να έχουμε, πώς να τον χρησιμοποιήσουμε κλπ…

1_δ.-  Το καπνιστήρι επιτρέπεται μέχρι τις 12 το μεσημέρι, και μόνον αν ο βαθμός επικινδυνότητας είναι 1 ή 2.  Σε περίπτωση που ο βαθμός είναι 3, δεν επιτρέπεται.


Ε ναι ρε παιδιά, δεν θα πάς να ανάψεις καπνιστήρι με 40 βαθμούς και δυνατούς ανέμους. Άλλωστε με τέτοιες συνθήκες δεν μπορείς να εργαστείς στα μελίσσια, και δεν πρέπει επίσης να τα ενοχλείς.  Σε τέτοιες συνθήκες τα μελίσσια είναι στρεσαρισμένα από την ζέστη και εργάζονται αποκλειστικά για την θερμοκρασία της κυψέλης.  Δεν πρέπει να υποστούν την αποδιοργάνωση από το καπνιστήρι και την επιθεώρηση.  Με τέτοιες συνθήκες πάς στα μελίσσια μόνον για να τους βάλεις κι άλλο νερό.  

25.5.19

Ψηφίζουμε και μελισσοκόμους!


Ας λάβουμε υπόψιν μας το ενδεχόμενο στις αυριανές εκλογές να δώσουμε και μία ψήφο σε υποψηφίους που είναι και μελισσοκόμοι. Αν μάλιστα υπάρχει υποψήφιος μελισσοκόμος μέσα στον συνδυασμό που σκοπεύουμε να ψηφίσουμε, καλό θα ήταν να του δώσουμε έναν σταυρό, για να έχουμε στους δήμους μας και στις Περιφέρειές μας και έναν «δικό μας άνθρωπο. Μπορεί να μας χρειαστεί. Παρακαλώ να μην θεωρηθώ θρασύς. Απλά κάνω μία σκέψη και την μοιράζομαι μαζί σας.
Παρακαλώ επίσης να μην ξεκινήσει κομματική συζήτηση (υπέρ ή κατά κάποιας παράταξης), και σε περίπτωση που ξεκινήσει τέτοια συζήτηση τα σχόλια θα διαγραφούν. Ευχαριστώ για την κατανόηση.

4.4.19

Περι της Υπουργικής Απόφασης 144/15067/24-01-2019.



Περι της Υπουργικής Απόφασης 144/15067/24-01-2019. 

Η συγκεκριμένη ΥΑ αναφέρεται στην πώληση μελιού από τον παραγωγό κατευθείαν στον καταναλωτή ή στα καταστήματα της περιφέρειάς του. Είναι απίθανο να εφαρμοστεί από την πλειονότητα των μικρών μελισσοκόμων, που ουσιαστικά τους καθιστά παράνομους, υποβάλλοντάς τους σε πρόστιμα. 

Η συγκεκριμένη ΥΑ υποτίθεται ότι θα εφάρμοζε την ευρωπαϊκή οδηγία 852 η οποία είχε ως σκοπό την προστασία των μικρών παραγωγών από την ισοπέδωση της ελεύθερης αγοράς. Στην ουσία όμως την καταλύει, αφού οι προϋποθέσεις που τίθενται στην εν λόγω ΥΑ είναι ανέφικτες, και έτσι αναγκάζει τους μικρούς μελισσοκόμους να εγκαταλείψουν την μελισσοκομία.


Θα χορτάσουμε πρόστιμα!

Προτείνω λοιπόν οι σύλλογοι να συγκαλέσουν το γρηγορότερο δυνατό μία Έκτακτη Γενική Συνέλευση προκειμένου ο κάθε σύλλογος να ορίσει τις θέσεις του σχετικά με την υπουργική απόφαση 144/15067/24-01-2019, και να τις στήλει στην ΟΜΣΕ. Έτσι το ΔΣ της ΟΜΣΕ και ο πρόεδρός του κ. Ντούρας να είναι ενημερωμένοι για τις θέσεις μας και τα επιχειρήματά μας ώστε να μήν πράξουν και πάλι αυθαίρετα, έστω και με καλή πρόθεση.

Να διευκρινίσω ότι σκοπός μου δεν είναι να "δέσω" τα χέρια του Ντούρα και του ΔΣ της ΟΜΣΕ, αλλά να συζητηθεί το θέμα σε όλο τον μελισσοκομικό κόσμο. Έτσι αν κάποιος συνάδελφος, έστω και ένας, σκεφτεί κάτι σωστό και λογικό, να ανοίξει τα μάτια όλων μας, και οι αντιπρόσωποι του κλάδου μας όταν πάνε στο υπουργείο, να θέσουν θέσεις λογικές και εφικτές, στηριγμένες με δυνατά επιχειρήματα.

Δείτε εδώ την ΥΑ:










12.2.19

Κύριε Ντούρα, γιατί τόσος φόβος για το facebook;

Στο σημείωμα του συντάκτη (editorial )  του τρέχοντος τεύχους του Μελισσοκομικού Βήματος, ο κ. Ντούρας μεταξύ άλλων γράφει:
"Η προσπάθεια κάποιων να ασκήσουν συνδικαλισμό μέσω φέισμπουκ  και να καθορίσουν την μοίρα μας δεν γίνεται αποδεκτή."



Και αναρωτιέμαι γιατί τόσος φόβος για το facebook;   Το facebook είναι σήμερα το δυναμικότερο μέσον επικοινωνίας. Μπορείς με το πάτημα ενός κουμπιού να μιλήσεις ταυτόχρονα σε χιλιάδες ανθρώπους, να στείλεις έγγραφα, εικόνες, αρχεία ήχου, βίντεο, να κάνεις τηλεδιάσκεψη* … και όλα αυτά απολύτως δωρεάν!
Σήμερα η μεγαλύτερη και πλέον ελεύθερη διακίνηση ιδεών γίνεται μέσω facebook.

Σήμερα όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα τρέμουν το facebook, γιατί είναι το μέσον με το οποίο οι πολίτες μπορούν να επικοινωνούν μεταξύ τους από οποιαδήποτε απόσταση και να δημιουργούν συντονισμένες συλλογικότητες. Αυτή την ελευθερία που έχουμε λόγω facebook, κάποιοι δεν την θέλουν – τους ενοχλεί, μήπως ξυπνήσουν οι δούλοι. Μέχρι τώρα που η επικοινωνία και άρα ο συντονισμός των πολιτών ήταν δύσκολη υπόθεση, τους βόλευε. Αλλά πρέπει να πάρουν επιτέλους χαμπάρι ότι οι εποχές αλλάζουν, και όποιος σήμερα δεν είναι ικανός να χρησιμοποιήσει το διαδίκτυο, θεωρείται ο αναλφάβητος του αιώνα μας.

Παραπάνω έβαλα έναν αστερίσκο στη λέξη τηλεδιάσκεψη. Προσέξτε λοιπόν:

Το ΔΣ της ΟΜΣΕ έπρεπε να συνεδριάσει τουλάχιστον μία φορά το μήνα, δηλαδή 12 φορές το χρόνο, έμαθα ότι φέτος συνεδρίασε μόνον μία φορά τον Δεκέμβριο στο ΣΕΦ. Ενώ διανύουμε μία εποχή συσσωρευμένων προβλημάτων για την μελισσοκομία, προφανώς οι αντιπρόσωποι των μελισσοκομικών συλλόγων έχουν απαξιώσει την ομοσπονδία. Γιατί μη μου πείτε ότι όλοι τους έτυχε να αρρωσταίνουν μία φορά το μήνα.  Αλλά σου λέει που να τρέχουμε τώρα… ντάξ… 
Αυτό το ΔΣ που βαριέται, θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα του κλάδου;  
Μας αντιπροσωπεύει;  Το εμπιστευόμαστε;

Εδώ έρχεται η τηλεδιάσκεψη (βιντεοκλήση), όπου αν την αξιοποιήσουμε δεν χρειάζεται οι αντιπρόσωποι να ταξιδεύουν, όταν τουλάχιστον δεν μπορούν.  Επίσης ο σύλλογός μου έλαβε την απόφαση (και την εκτέλεσε!) να δημιουργήσει μία κλειστή ομάδα στο facebook αποκλειστικά για την επικοινωνία των μελών του με τα όργανα του συλλόγου, προκειμένου τα όργανα του συλλόγου να γνωρίζουν την βούληση των μελών.  Έτσι λοιπόν αν εγώ πχ ως αντιπρόσωπος του συλλόγου κληθώ να ενεργήσω ξαφνικά για κάτι που ο σύλλογος μέχρι σήμερα δεν έχει πάρει απόφαση, το αναρτώ στην συγκεκριμένη ομάδα υπό μορφή δημοσκόπησης (ψηφοφορίας) και έτσι γνωρίζω πως να πράξω σύμφωνα με την βούληση των μελών του συλλόγου και όχι αυθαίρετα από μόνος μου.

Εδώ και η ΟΜΣΕ θα μπορούσε να έχει μία τέτοια κλειστή ομάδα για το ΔΣ, ώστε όταν κάποιο μέλος του ΔΣ θέλει να ενημερώσει ή ρωτήσει τα υπόλοιπα, να μην είναι αναγκασμένο να πάρει 10 τηλέφωνα. Και ταυτόχρονα αυτά που έχουν γραφεί, θα παραμείνουν πάντα εκεί ώστε κανείς τους να μην μπορεί να το αρνηθεί ή να τα διαστρεβλώσει.

Πολυεθνικές εταιρείες που διαχειρίζονται δισεκατομμύρια, συνεδριάζουν από διάφορα μέρη του κόσμου με τηλεδιάσκεψη. Δεν είναι χαζοί.

Ναι… ξέρω… ξέρω… υπάρχουν και μεγάλοι άνθρωποι που δεν καταφέρνουν να χρησιμοποιήσουν την νέα τεχνολογία. Εδώ έχω να απαντήσω το εξής:

Όταν ΘΕΛΕΙΣ να κάνεις κάτι, θα βρείς έναν τρόπο.
Όταν ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ, θα βρείς μια δικαιολογία.

Στα δύο βίντεο στο τέλος της ανάρτησης, θα δείτε δύο κοπέλες να παίζουν πιάνο. Η μία δεν έχει δάκτυλα στο ένα χέρι, και η άλλη δεν έχει καθόλου χέρια και παίζει με τα πόδια. Ήθελαν να παίξουν πιάνο και έπαιξαν.  ΗΘΕΛΑΝ!

Δεν υπάρχει το "δεν μπορώ" υπάρχει μόνον το «"δεν θέλω, άει παράτα με".
Βεβαίως είναι δικαίωμα του καθενός να μην θέλει, αλλά να λέμε όμως τα πράγματα με το όνομά τους.

Κύριε Ντούρα, ο ψηφιακός συνδικαλισμός από εμάς τους μελισσοκόμους έχει γίνει απολύτως αποδεκτός και μάλιστα τον χρησιμοποιούμε κατά κόρον, διότι αυτό είναι το παρόν και το μέλλον.  Δεν γίνεται αποδεκτός μόνον από εσάς, αλλά δεν μας είπατε τον λόγο.  Θα περιμένω …

Για τα υπόλοιπα του κειμένου, σε κάποια συμφωνώ σε κάποια διαφωνώ,  και θα τα θίγω εν καιρώ.




6.2.19

Κοπή πίτας & Γενική Συνέλευση του "Κηφήνα"

Φέτος η βασιλόπιτα δεν θα έχει φλουρί,
αλλά θα γίνει κλήρωση με πολλά - πολλά δώρα.

Κλίκ στην εικόνα για μεγέθυνση
Κλίκ στην εικόνα για μεγέθυνση

Κλίκ στην εικόνα για μεγέθυνση

3.2.19

Πολλά δώρα στην ΓΣ του Κηφήνα

Πρός τα μέλη του "Κηφήνα"
Αυτή τη φορά η πίτα μας δεν θα έχει φλουρί.
Θα υπάρχουν όμως πολλά δώρα που θα δοθούν με κλήρωση.
Παρασκευή 8 / 2 / 2019 θα είμαστε όλοι εκεί

Κάντε κλίκ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση. 

18.1.19

The name "Macedonia"

I want to inform my facebook friends who do not speak greek, about the problem of naming the former F.Y.R.O.M. Macedonia.



The current inhabitants of the former Yugoslavia have absolutely nothing to do with the ancient Greek race of the Macedonians, nor with the name Macedonia.
The Macedonians are Greeks, while the Yugoslavs are a mix of Slavs, Bulgarians, Albanians, Serbs, etc., and they speak the Bulgarian language.
The Slavs came to the area in the 6th century, and have no right to use the name "Macedonia".
The name "Macedonia" is Greek, and only in the greek language does it make sense (the land of the tall people).
The name "Alexandros" (Alexander) is greek, and only in the greek language does it make sense (the one who repels men ( = rival warriors) as a bulletproof jacket repels bullets).
The name "Philippos" is greek, and only in the greek language does it make sense (friend of horses).
There has never existed such thing as a “Macedonian language”. The Macedonians are Greeks, who spoke greek and worshiped the Greek gods.
The present region of Yugoslavia was not called Macedonia, but it was called Paionia and the inhabitants Paions.
Yugoslavs want to claim the name Macedonia, to rightfully invade certain greek land (called Macedonia) and have access to the Aegean.
================================================================

Μετάφραση στα Ελληνικά.

Οι σημερινοί κάτοικοι  της πρώην Γιουγκοσλαβίας δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με τον αρχαίο Ελληνικό φύλλο των Μακεδόνων, ούτε και με το όνομα Μακεδονία. 

Οι Μακεδόνες είναι Έλληνες, ενώ οι Γιουγκοσλάβοι είναι ένα συνονθύλευμα από Σλάβους, Βούλγαρους, Αλβανούς, Σέρβους κλπ. και μιλούν την Βουλγαρική Γλώσσα.

Οι Σλάβοι ήρθαν στην περιοχή τον 6ο αιώνα, και δεν έχουν κανένα δικαίωμα να χρησιμοποιούν το όνομα «Μακεδονία».

Το όνομα «Μακεδονία» είναι Ελληνικό, και μόνον στην Ελληνική γλώσσα έχει νόημα ( ο τόπος με τους υψηλούς ανθρώπους.

Το όνομα «Αλέξανδρος» είναι Ελληνικό, και μόνον στην Ελληνική γλώσσα έχει νόημα ( εκείνος που απωθεί τους άνδρες (πολεμιστές) όπως πχ ένα αλεξίσφαιρο απωθεί τις σφαίρες).

Το όνομα «Φίλιππος» είναι Ελληνικό, και μόνον στην Ελληνική γλώσσα έχει νόημα ( ο φίλος των αλόγων).

Δεν υπάρχει ούτε υπήρξε ποτέ Μακεδονική γλώσσα. Οι μακεδόνες είναι Έλληνες, μιλούσαν Ελληνικά και λάτρευαν τους θεούς των Ελλήνων.

Η σημερινή περιοχή της Γιουγκοσλαβίας δεν ονομαζόταν Μακεδονία, αλλά ονομαζόταν Παιονία και οι κάτοικοί της Παίονες.
  
Οι Γιουγκοσλάβοι θέλουν το όνομα Μακεδονία, για να διεκδικήσουν Ελληνικά εδάφη, και να έχουν πρόσβαση στο Αιγαίο. 



 Όσοι έχετε φίλους από το εξωτερικό, αν συμφωνείτε με την ανάρτηση, κοινοποιήστε. Διότι ο ξένος πολίτης που δεν γνωρίζει ιστορία, εσφαλμένα νομίζει ότι οι Σλάβοι είναι Μακεδόνες και το κράτος τους Μακεδονία, και ότι δήθεν εμείς οι Έλληνες δεν αναγνωρίζουμε την ανεξαρτησία τους, και θέλουμε να τους προσαρτήσουμε στην Έλλάδα. 


Δεν διεκδικούμε τα εδάφη τους. Διεκδικούμε μόνον να μη χρησιμοποιούν το ΟΝΟΜΑ "Μακεδονία" στην ονομασία τους κράτους τους.

12.1.19

Το πρόβλημα με το Στεγανωτικό Ελαστομερές Χρώμα στις κυψέλες.

Και εννοώ το πρόβλημα που αντιμετώπισα εγώ … ίσως άλλοι να μην είχαν πρόβλημα. Άλλωστε γι αυτό κάνουμε τέτοιες συζητήσεις, για να μαθαίνουμε ό ένας από τον άλλον.

Το ελαστομερές χρώμα είναι ένα χρώμα νερού που όταν στεγνώσει δημιουργεί μία ελαστική πέτσα σαν λάστιχο, και έτσι προστατεύει το υλικό στο οποίο έχει κολλήσει.  Επειδή είναι ελαστικό,  δεν έχει πρόβλημα με την διαστολή των υλικών που προστατεύει.  

Αποτελεί όμως πρόβλημα η πρόσφυση:  Οι οδηγίες του κατασκευαστή είναι να ασταρώσουμε το ξύλο με το ίδιο το χρώμα, αλλά καλά αραιωμένο με νερό. Προφανώς για να ποτίσει τους πόρους του ξύλου και να δημιουργηθούν "ρίζες" του χρώματος μέσα στο ξύλο, για να πιάσει γερά..

Μετά εφαρμόζουμε δύο χέρια με το χρώμα (αραιωμένο 5% με νερό για να δουλεύεται). Εφαρμόζουμε το δεύτερο χέρι "σταυρωτά" με το πρώτο.  Δηλαδή αν στο πρώτο χέρι η βούρτσα πήγαινε πάνω – κάτω, στο δεύτερο χέρι η βούρτσα πρέπει να πηγαίνει δεξιά – αριστερά.
Προσέξτε την παρακάτω εικόνα.


Οι ρίζες του χρώματος έγιναν κατά το αστάρωμα με αραιωμένο χρώμα. Αν δεν γίνουν ρίζες, τότε η λαστιχένια πέτσα σε λίγο καιρό θα ξεκολλήσει  όπως ξεκολλάμε το σελοτέιπ από μία γυάλινη επιφάνεια.  Αν μέσα στο ξεκόλλημα περάσει νερό και μείνει μεταξύ του ξύλου και της λαστιχένιας πέτσας, θα κρατά το ξύλο βρεγμένο και αφού η υγρασία δεν θα μπορεί να φύγει από το λάστιχο, το ξύλο θα σαπίσει.
Το ίδιο θα συμβεί αν η κυψέλη πληγωθεί από το ξέστρο, εκεί που ανοίγουμε το καπάκι. Και το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπετε στην παρακάτω εικόνα.

Το νερό που θα περάσει εκεί, θα μείνει μέσα και θα σαπίσει το ξύλο.
Από το ξέστρο

Σε περίπτωση που θέλετε να χρησιμοποιήσετε το ελαστομερές στεγανωτικό, πέρα από την πρέπουσα προσοχή στις οδηγίες χρήσης, προσέξτε τρία πράγματα:

1. Μην εφαρμόσετε το ελαστομερές σε κυψέλες που έχουν ξαναβαφεί με χρώματα, αν δεν βγάλετε πρώτα το προηγούμενο χρώμα. Διαφορετικά δεν θα δημιουργηθούν ρίζες.

2. Μην εφαρμόσετε το ελαστομερές σε κυψέλες που τις έχετε περάσει λινέλαιο. Και πάλι δεν θα δημιουργηθούν ρίζες, και το ελαστομερές θα ξεκολλήσει σαν ταινία.

3. Αν βάψετε τις κυψέλες με ελαστομερές, ΠΡΕΠΕΙ οπωσδήποτε να βάψετε με άλλη μπογιά (ριπολίνη ή κάτι άλλο) το πάνω και κάτω μέρος των πατωμάτων, εκεί που ακουμπούν τα πατώματα το ένα με το άλλο. Ακόμα και αν βεβαιωθείτε ότι το χρώμα έχει στεγνώσει, αν ντανιάρετε τα πατώματα το ένα πάνω στο άλλο, το ελαστομερές θα γίνει ένα σώμα, και τα πατώματα θα κολλήσουν μεταξύ τους τόσο γερά που θα πρέπει να τα σπάσετε για να τα ξεκολλήσετε. Εγώ την πρώτη φορά την έπαθα.    Σας προειδοποίησα! 

Κυψέλες που βάφτηκαν πριν 10 χρόνια αποκλειστικά μόνον με ελαστομερές στεγανωτικό, και δεν τις πλήγωσα με κτυπήματα ή με το ξέστρο, είναι ακόμα σαν καινούργιες.
Οι εικόνες που είδατε παραπάνω είναι από ξαναβαμμένες κυψέλες, όπου το ελαστομερές δεν δημιούργησε ρίζες και έφυγε εύκολα.

Και κάτι άλλο. Υπάρχει το ελαστομερές σταγανωτικό τοίχων (δηλαδή καθέτων επιφανειών) και το ελαστομερές σταγανωτικό ταρατσών (δηλαδή οριζοντίων επίπεδων επιφανειών). Ο χρωματοπώλης συνήθως έχει μόνον ταρασών, και θα σας πεί ότι είναι το ίδιο. Όμως δεν είναι! Αυτό για τους τοίχους είναι λεπτόκοκκο και έχει καλύτερη πρόσφυση. Αυτό να προτιμήσετε.

Για το βάψιμο της κυψέλης εσείς με ποιό είδος χρώματος έχετε μείνει ευχαριστημένοι; 






5.1.19

Μανιτάρια τρώνε τις κυψέλες


Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπω να φυτρώνουν μανιτάρια στα ξύλα της κυψέλης. Αυτή τη φορά όμως γίνεται καταστροφή. Το μεγαλύτερο μέρος των κυψελών μου έχει γεμίσει μανιτάρια και σαπίζει τα ξύλα. (Για το σάπισμα των ξύλων ευθύνεται  επίσης και το ελαστομερές  στεγανωτικό, που τελικά δεν ήταν αυτό που νόμιζα. Θα το θίξω σε μελλοντική ανάρτηση). 

Νομίζω δεν υπάρχει λόγος να προσπαθήσω να τις σώσω, μάλλον θα παιδευτώ πολύ και το αποτέλεσμα δεν θα είναι ικανοποιητικό. Θέλω όμως να μάθω την αιτία που συνέβη αυτό, για να προφυλάξω τις επόμενες. 

Γιατί γέμισαν οι κυψέλες μανιτάρια; 
Υπήρχε ο σπόρος μέσα στα ξύλα, ή απέκτησαν τον σπόρο μετά την κατασκευή τους;

Έχετε αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα; Καταφέρατε να το λύσετε;

Τι μπορούμε να κάνουμε για να μην έχουμε τέτοια προβλήματα στο μέλλον;