Αγώνας για το πευκόμελο.

 Κάντε κλίκ επάνω στις εικόνες για μεγέθυνση.  Πρέπει να τα διαβάζουμε για να μή ξεχνάμε. 

Μάνη, Λιμένι, caretta caretta στην ταβέρνα

Φέτος το καλοκαίρι πέρασα από την Μάνη και επισκέφτηκα τον οικισμό "Λιμένι", κοντά στο Οίτυλο. Το μέρος δεν έχει παραλία με αμμουδιά, αλλά σίγουρα δεν θα στερηθείτε το κολύμπι την θάλασσα.

Τα κτίσματα (σπίτια, μπαράκια, ταβέρνες) βρίσκονται κυριολεκτικά επάνω στο κύμα, όπως και η ταβέρνα που φάγαμε.

Εκεί μας έκανε επίσκεψη μια θαλάσσια χελώνα, μάλλον caretta-caretta. Η χελώνα φαινόταν να μην ενοχλείται από τους ανθρώπους και εμπειρία μας ήταν καταπληκτική.

Μάνη, Λιμένι, caretta caretta στην ταβέρνα

https://www.youtube.com/watch?v=APHz55gzLyA

Βλέποντας αυτόν τον οικισμό, σκέφτηκα ότι σήμερα η νομοθεσία απαγορεύει την δόμηση τόσο κοντά στην θάλασσα, και προφανώς ο οικισμός "Λιμένι" είναι παλαιός, όπως και ο γνωστός στο Καστελόριζο και στο Τρίκερι.

Μήπως θα έπρεπε να αναθεωρήσουμε την αντίληψη ότι δεν είναι σωστό να κτίζουμε πάνω στο κύμα; Δεν εννοώ να κτίσουμε όλα τα παράλια, αλλά να επιτραπεί σε μερικές περιοχές να δημιουργούνται παραδοσιακοί τουριστικοί οικισμοί σαν κι αυτούς. Νομίζω θα δώσουν στην Ελλάδα και στην ζωή μας ένα καλύτερο χρώμα.

Κυψέλες σημάδια

 

Μία σφήκα βγαλμένη από ταινία τρόμου. (Sceliphron Curvatum)

 

 Άνοιξα ένα ντουλάπι της κουζίνας που βρισκόταν ψηλά, για να βγάλω ένα κουτί που μέσα είχε μία φόρμα για κέικ. Μόλις άνοιξα το ντουλάπι άκουσα ένα δυνατό ζουζούνισμα. Δυνατό και βαρύ. Σίγουρα δεν ήταν μέλισσα.  Τελικά παρόλο που άδειασα το ντουλάπι δεν βρήκα κάτι.  Μόλις άνοιξα όμως το κουτί κατάλαβα τι ήταν. 

Μέσα στο κουτί είχε κάνει φωλιά (κουκούλια) μιά σφήκα με το όνομα Sceliphron Curvatum. Αυτή η σφήκα κτίζει θαλάμους από λάσπη, μέσα στους οποίους αφήνει ένα αυγό, που σε λίγο θα γίνει προνύμφη (σκουλίκι).

Η προνύμφη μέσα στον θάλαμό της.

 Μαζί με την προνύμφη, η μαμά σφήκα τοποθετεί και μερικές αράχνες ζωντανές, που όμως τις έχει παραλύσει με το δηλητήριό της, και σφραγίζει τον θάλαμο. Οι αράχνες παραμένουν ζωντανές για μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε η προνύμφη να τρέφεται από αυτές. Τις τρώει ζωντανές. 

Η προνύμφη και το φαγητό της. Οι αράχνες είναι ζωντανές αλλά δεν μπορούν να κουνηθούν. 

Ξέρω αισθάνεστε οίκτο για τις αράχνες, όμως να ξέρετε ότι και αυτές περίπου το ίδιο κάνουν στα έντομα που συλλαμβάνουν. 

Η μαμά σφήκα. - πηγή εικόνας

Δυστυχώς αντιλαμβανόμαστε την φύση ως ένα όμορφο φόντο για τις ονειρεμένες διακοπές μας, αλλά η φύση δεν είναι καθόλου έτσι. Στη φύση γίνεται πόλεμος με φρικαλέα εγκλήματα.  Ακόμα και έξω από την πόρτα σας, στον κάδο απορριμμάτων της γειτονιά σας, κάποια ζώα αγωνίζονται για την επιβίωσή τους. Σκοτώνονται για  μια μπουκιά μουχλιασμένο ψωμί, ενώ για νερό τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα.

Και η ανθρώπινη κοινωνία από εκεί προέρχεται, γι αυτό και μεταφέρει μέσα της αυτή την βιαιότητα, πολλές φορές και φρικαλεότητα.  Σίγουρα πλέον η ανθρώπινη κοινωνία είναι καλύτερη από τις ζωώδης κοινωνίες, αλλά θέλει ακόμα πολύ δουλειά στην συνείδηση για ξεφύγουμε από την κατάρα του νόμου της ζούγκλας.  Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι σκληρός και αδίστακτος γίνεται ο απελπισμένος. Και απελπισμένος γίνεται ο αβοήθητος. 😉  Βοηθάτε!