30.8.11

Η Ισλανδία έδωσε τα παπούτσια στο χέρι στο ΔΝΤ!

Του Νεοκλή Θεοδωρόπουλου
Το ΔΝΤ εκτός Ισλανδίας!

Μετά από περίπου 3 χρόνια χωρίζουν οριστικά οι δρόμοι του ΔΝΤ και της Ισλανδίας.
Η νεοφιλελεύθερη παγκόσμια «συνταγή» για προσφυγή των χωρών του πλανήτη στο ΔΝΤ, με ταυτόχρονη απώλεια εθνικής κυριαρχίας των χωρών που οι ηγέτες τους προσέφυγαν για «βοήθεια», έχει τις απώλειές της…
Η παρουσία του ΔΝΤ ως «σύμβουλος σωτηρίας» της Ισλανδίας είχε τα γνωστά σ’ εμάς αποτελέσματα… Όμως, χθες σε συνέντευξη τύπου η πρωθυπουργός της Ισλανδίας Johanna Siguroardottir, ανακοίνωσε την αναχώρηση των συμβούλων του ΔΝΤ από τη χώρα της μέσα στις επόμενες ημέρες…


Μάλιστα, στην ίδια συνέντευξη τύπου ο Arni Pall Arnason, υπουργός Οικονομίας και Εμπορίου, μιλώντας εξέφρασε τις ανησυχίες της πατρίδας του για τη «συνεργασία» ΔΝΤ-Ισλάνδίας και για τα προτεινόμενα μέτρα (welfare state) που…
εφαρμόζει το ΔΝΤ στη Λατινική Αμερική και Άπω Ανατολή.
Με σαφήνεια η Ισλανδική κυβέρνηση παίρνει διαφορετικό δρόμο από την προτεινόμενη «συνταγή» του ΔΝΤ, διευκρινίζοντας “Κανένα σωσίβιο από BCE, FMI ή Παγκόσμια Τράπεζα… καμία έκπτωση στην εθνική κυριαρχία απέναντι σε ξένες χώρες. Μια πορεία με τη συμμετοχή των πολιτών, χωρίς περικοπές δικαιωμάτων και με τη σλαϊκή συμμετοχή…”.
Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου και θύραν περιοχής περί τα χείλη μου


* Τι άλλο να περιμέναμε από μια χώρα όπου η Βουλή της ψήφισε ΟΜΟΦΩΝΑ νόμο που θεωρεί το Δικαίωμα του Blogging και των Bloggers Ιερό και Απαραβίαστο;

29.8.11

Προνόμια βουλευτών


Από αυτούς περιμένουμε να μας φτιάξουν το μέλλον;
Περιμένουμε οτι οι λύκοι θα φυλάξουν τα πρόβατα;


Κοιτάξτε εδώ οι εκλεγμένοι άρχοντες (Βουλευτές) τί μέτρα παίρνουν για τα προβλήματά μας. Σφαίρες πλαστικές κια χειροβομβίδες καουτσούκ, καθώς και εκπαιδευμένα σκυλιά που θα αμολυθοπύν εναντίων των πολιτών που θα τολμήσουν να διαδηλώσουν.

Με πλαστικές σφαίρες, χειροβομβίδες από καουτσούκ, σκυλιά και πλεξιγκλάς τα "δώρα" για τους διαδηλωτές από Σεπτέμβριο

Έμειναν στους δρόμους, αρνούμενοι να υποταχθούν στα σχέδια όσων αποφασίζουν για εκείνους χωρίς εκείνους, ακυρώνοντας στην πράξη όλες τις κατασταλτικές μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν σε βάρος τους.


Το γεγονός αυτό, που διαφοροποίησε τα δεδομένα, σε συνδυασμό με τη γενική κατακραυγή που ακολούθησε, μετατράπηκαν σε εφιάλτη για τους επιτελείς της ΕΛ.ΑΣ. που φοβούνται πως ο Σεπτέμβριος που θα έρθει θα είναι ακόμη «θερμότερος», αρχής γενόμενης από τις διαδηλώσεις της ΔΕΘ. Στο πλαίσιο αυτό -όπως αναφέρουν πληροφορίες- γίνεται απολογισμός της... χρονιάς που πέρασε· μελετώνται ξανά και ξανά τα αποτελέσματα των δοκιμών που πραγματοποιήθηκαν πειραματικά σε βάρος πολιτών και εξετάζονται λεπτομερώς οι κατασταλτικές μέθοδοι που χρησιμοποιούν αστυνομίες άλλων ευρωπαϊκών χωρών, αλλά και το ενδεχόμενο να μην είναι αποτελεσματικές στα ελληνικά δεδομένα.

Η εύρεση νέας... λύσης -ή ακόμη και ο συνδυασμός της με παλιότερες δοκιμασμένες- για την αντιμετώπιση των διαδηλώσεων αποτελεί μία από τις προτεραιότητες του αρχηγείου της Αστυνομίας και του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.

Νέες παραγγελίες

Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι σχετικές εκθέσεις έχουν ήδη ολοκληρωθεί. Ιδιαίτερα αποτελεσματικός κρίθηκε από τα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. ο φράχτης από μέταλλο και πλεξιγκλάς, που έκανε την εμφάνισή του στα λεγόμενα «λουλουδάδικα». Ηδη λέγεται πως έχουν γίνει προτάσεις για την αγορά ακόμη ενός τέτοιου φράχτη (δύο κομματιών, ύψους 2,20 μ. και μήκους 15 μ.).

Η αντιγραφή του χαλύβδινου φράχτη -που χρησιμοποιούνταν εδώ και χρόνια από τις δυνάμεις καταστολής της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Ιταλίας- κατασκευάστηκε στην Ελλάδα και όπως αναφέρουν πληροφορίες κόστισε 40.000 ευρώ.

Πολλούς «πόντους» στη βαθμολόγηση της αποτελεσματικότητάς της λέγεται πως συγκέντρωσε και η αύρα, που εκτοξεύει νερό με φοβερή πίεση. Ο λόγος για τον «Αίαντα», που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στις συγκρούσεις των κατοίκων της Κερατέας και είχε κοστίσει στο ελληνικό Δημόσιο 380.000 ευρώ, το καλοκαίρι του 2004, όταν αγοράστηκε από το Ισραήλ, με ακόμη δύο ίδια θωρακισμένα οχήματα.

Και ζώα... καταστολής

Πληροφορίες αναφέρουν πως εξετάζεται εκ νέου η χρησιμοποίηση εκπαιδευμένων σκύλων σε διαδηλώσεις, παρά τις έντονες αντιδράσεις φιλοζωικών οργανώσεων και το γεγονός που θέλει στις χώρες όπου χρησιμοποιούνται οι σκύλοι κατασταλτικά να μην υπάρχουν αδέσποτα. (Θα τα φολιάσουν?)

Οι εισηγήσεις θέλουν η χρήση χημικών και δακρυγόνων να περιορίζεται σημαντικά, και εξαιτίας της γενικής κατακραυγής και λόγω κόστους και επειδή οι περισσότεροι διαδηλωτές είναι εφοδιασμένοι με αντιασφυξιογόνες μάσκες.

Μεταξύ άλλων ο εκσυγχρονισμός της καταστολής των διαδηλώσεων περιλαμβάνει και έρευνα για την αποτελεσματικότητα των πλαστικών σφαιρών, χειροβομβίδων από καουτσούκ, αλλά και των πολυσυζητημένων χρωμοσφαιριδίων τα οποία φαίνεται πως θα έχουν στη διάθεσή τους οι μονάδες καταστολής και θα χρησιμοποιήσουν εφ' όσον κριθεί αναγκαίο

ελευθεροτυπία

Όλες αυτές οι ενέργειες δείχνουν ότι οι "πολιτικοί μας"  γνωρίζουν πολύ καλά πως ο κόσμος δεν αντέχει άλλο, και μή μπορώντας να δώσουν λύση στα προβλήματά τους, θα προσπαθήσουν απλά να τους κόψουν τον βήχα με πλαστικές σφαίρες. 
Η ιστορία μας έχει δείξει ότι όταν το κράτος ανοίγει πύρ εναντίων των πολιτών, ... έχει πια τελειώσει! 

23.8.11

Παράλια της Όσσας

Στο "Κόκκινο Νερό" είχα να πάω πάνω από 15 χρόνια. Πήγαινα με έναν φίλο μου και βγάζαμε μύδια. Φυσικά σήμερα (απ'ότι μου είπαν)τα μύδια κοντεύουν να εξαφανιστούν καθώς ο "πολιτισμός" εξαπλώνεται. 
Τον δεκαπενΑύγουστο βρέθηκα κοντά και είπα να περάσω μιά βόλτα να δώ τα αγαπημένα μου άγρια μέρη που πήγαινα με φίλους όταν ήμουν ελεύθερο πουλί. Το Κόκκινο νερό βρίσκεται στα παράλια της Όσσας. Όπως ανεβαίνουμε από Αθήνα, μετά τα Τέμπη, στρίβουμε δεξιά πρός Καρίτσα.

Φυσικά και εκεί οι μπουλντόζες έχουν κάνει καλά την δουλειά τους, και σε μέρη που κάποτε έπρεπε να σπάσεις το αυτοκίνητο για να πάς, σήμερα πάς και με smart. Μόνον που τώρα πιά κάτι λείπει από εκείνα τα μέρη. 

Στόμιο. Η παραλία του εκπολιτίστηκε, και ακούς όλη μέρα αυτά τα φθηνά beats που πέζονται στα νυχτερινά μπαράκια.
Στόμιο. Κι΄'αλλο μπαράκι επάνω στην παραλία. Κρίμα.

Κουτσουπιά.

Κουτσουπιά.
Κόκκινο Νερό
Κόκκινο Νερό
Κόκκινο Νερό
Στόμιο ξημερώματα. Πολλοί παραθεριστές μένουν στην παραλία.
Ετούτοι έχουν φέρει στρώματα, σκεπάσματα ... ακόμα και τραπέζι.
Στόμιο. Για να αντιλειφθείτε το μέγεθος του πεύκου, προσέξτε το μέγεθος των σπιτιών που βρίσκονται εμπρός του.
Είναι τέρας, και μοναδικό. Σίγουρα κάποιος υπεύθυνος θα το κόψει ...
Γλυμμένη του Μύλου. Ακριβώς κάτω από το Σκλήθρο.

Γλυμμένη του Μύλου.

Γλυμμένη του Μύλου.
 Όσοι επιχειρήσετε να κατεβείτε στην παραλία (δεν υπάρχει άμμος) του Σκλήθρο, να είστε οπλισμένοι με γαϊδουρινή υπομονή. Θα κάνετε αρκετά χιλιόμετρα χωματόδρομου, με αρκετές διακλαδώσεις δίχως καμία πινακίδα. Δεν θα ξέρετε αν είστε σε δρόμο ή σε κτήμα με ελιές. Α, ναί! Όσοι έχετε αυτά τα GPS των αυτοκινήτων, καλύτερα κλείστε τα γιατί δείχνουν άλλα αντί άλλων.

Μεταλλείο κάτω από το Σκλήθρο. Πλέον έχει μείνει το φάντασμά του.

Παραλία Σκλήθρου

Γλυμμένη του Μύλου. Τα χρώματα ... !
Υπάρχει και τέτοια κίτρινη σκόνη μέσα στις σπηλιές, που νομίζεις οτι βρήκες χρυσόσκονη.


22.8.11

15 ημέρες ξεχασμένο κλειστό, κι όμως ζωντανό!

20 Αυγούστου ξεκινά το κυνήγι για όσους κυνηγούν πουλιά. Εγώ που πλέον κυνηγώ μόνον τριχωτά περιμένω τα μέσα του Σεπτέμβρη. Και αφού από κυνήγι …"δεν", είπα να πάω μια βόλτα στα μελίσσια που έχω στον κάμπο της Λαμίας. Αυτά τα είχα κατεβάσει πριν 2 εβδομάδες από τα έλατα στον κάμπο για να συντηρηθούν από την χορτονομή που έδινε λίγο νέκταρ και γύρη.

Πάω εχθές Κυριακή το πρωί και βλέπω το μελίσσι αρ. 14 να είναι κλειστό!

Τρελάθηκα!

Κρίμα να το άφησα να σκάσει, ο ηλίθιος, είπα στον εαυτό μου και μού ήρθε να βάλω τα κλάματα.

Τρέχω και ανοίγω την είσοδο. Αμέσως βγαίνει έξω μία μέλισσα και μου βάζει μια τσιμπιά στο χέρι. Βγαίνουν και άλλες δύο που μετέφεραν αμέσως μερικά κομμάτια από νεκρές μέλισσες.

Το μελίσσι εκείνο ήταν δυνατό δεκάρι που του είχα προσθέσει όροφο με άκτιστες κηρήθρες για να τις έκτιζε και γέμιζε με μέλι ελάτου, αλλά ο έλατος δεν μου έκανε την χάρη. Ανοίγω το καπάκι και δε βλέπω ούτε μια μέλισσα επάνω στους κηρηθροφορείς. Αμέσως βγάζω τον επάνω όροφο για να δω τα πτώματα στην γονοφωλιά. Ξαφνιάστηκα ευχάριστα όταν είδα πάρα πολλές μέλισσες να βρίσκονται επάνω στους κηρηθροφορείς της γονοφωλιάς και μάλιστα πολύ ήρεμες.

Σηκώνω τον όροφο της γονοφωλιάς από τον πάτο, για να δω πόσες νεκρές μέλισσες είχε από κάτω ο κινητός πυθμένας! Ε λοιπόν δεν υπήρχε ούτε μία νεκρή μέλισσα!

Δεν μπορεί λέω, τόσες μέρες κάποιες θα είχαν πεθάνει έστω και από γεράματα. Τι συμβαίνει εδώ; Μήπως η κυψέλη είχε και κάποια άλλη έξοδο; (στα περισσότερα πατώματα έχω κάνει επιπλέον τρύπα), αλλά εκείνα δεν είχαν.

Να μην σας τα πολυλογώ, τις νεκρές τι έκοβαν κομμάτια και τις πετούσαν έξω, μέσα από την σίτα του πάτου. Το μελίσσι είχε ακόμα μέσα 2 πλαίσια μέλια, 2 πλαίσια με σφραγισμένο γόνο και δύο με φρεσκογεννημένο ασφράγιστο γόνο. Δεν πίστευα στα μάτια μου. Περίπου 7 πλαίσια καλύπτονταν από μέλισσες … ζωντανές και υγιέστατες. Τις ράντισα με λίγο νερό που μερικές ξεκίνησαν να το πίνουν, όχι όμως με ιδιαίτερη όρεξη. Εγώ διψούσα περισσότερο από εκείνες.

Τι μπορεί να είχε συμβεί;

Η κυψέλη είχε αρκετό χώρο και αεριζόταν καλά , αφού ο επάνω όροφος ήταν άδειος, και ο πάτος ήταν αεριζόμενος με σίτα. Μέλια είχαν αρκετά για να συντηρηθούν αυτές τις 15 ημέρες. Το ότι έμειναν κλεισμένες δεν σημαίνει και τίποτα, αφού τον χειμώνα οι μέλισσες μπορούν να μείνουν κλεισμένες μέσα για περισσότερο καιρό. Είχαν όμως έλλειψη νερού, και αυτό είναι το περίεργο. Πώς η μάνα αποφάσισε να γαζώσει 2 πλαίσια όταν δεν υπήρχε καμία εισροή από νέκταρ ή γύρης μέσα στην κυψέλη;

Περίμενα αρκετή ώρα παρατηρώντας την συμπεριφορά του μελισσιού. Για περίπου 15 λεπτά καμία μέλισσα δεν βγήκε από την είσοδο. Μετά ξεκίνησαν μερικές να μπαινοβγαίνουν, αλλά δεν πετούσαν… Την άλλη εβδομάδα θα το ξαναδώ. (Δυστυχώς είχα ξεχάσει την φωτογραφική μηχανή).

Σημ. 
Το είχα ξαναπάθει παλαιότερα αλλά μόνον για 4 ημέρες. Κοιτάξτε εδώ

19.8.11

Συσκευή εξάτμισης Θυμόλης.


Όλοι γνωρίζουμε την ευεργετική επίδραση της θυμόλης στα μελίσσια μας και για αυτό δεν θα αναφερθώ σε αυτήν τώρα.

Ένας από τους τρόπους εφαρμογής της, ο οποίος μου φαίνεται και ο απλούστερος, είναι η τοποθέτηση 15 γραμμαρίων κρυσταλλικής θυμόλης στο κέντρο της κυψέλης (ή της γονοφωλιάς) επάνω στους κηρηθροφορείς. Επειδή η κρυσταλλική θυμόλη έχει την τάση λόγω υγρασίας να σχηματίζει κρούστα, σταματά η εξάτμισή της. Για να μην συμβεί αυτό θα πρέπει να ρίξουμε μια ποσότητα οινοπνεύματος, ώστε να συνεχίζει η εξάτμιση. Επαναλαμβάνουμε την προσθήκη οινοπνεύματος άλλες τρεις φορές, κάθε μία εβδομάδα (σύνολο 4 εβδομάδες).

Επειδή όμως οι μέλισσες δεν θέλουν την θυμόλη στην φωλιά τους, προσπαθούν και πετυχαίνουν να την πετάξουν έξω. ‘Αρα θα πρέπει το δοχείο να κλείνει από πάνω με κάποια σίτα, ώστε να μην μπορούν να μπουν μέσα μέλισσες. Επίσης η σίτα θα πρέπει να μην έχει μικρά μάτια, γιατί γρήγορα θα την κλείσουν με πρόπολη. 

Δίσκος που μπορεί να δεχθεί την θυμόλη με το οινόπνευμα.
Ο δίσκος με το καπάκι σήτας.  Έτοιμη η ... "συσκευή". Τόσο απλό!

Η "συσκευή" που θα μας λύσει τα χέρια. Κατασκευασμένη από πλαστικό.
Ελαφριά και φθηνή. Ποιός θα μας την κατασκευάσει;

Άρα χρειαζόμαστε ένα μικρό δοχείο που να χωράει τα 15 γρμ. θυμόλης, και το απαιτούμενο οινόπνευμα, με διάμετρο 8-10 εκ. και ύψος 3 εκ για να χωράει μεταξύ των κηρηθροφορέων και του καπακιού της κυψέλης. Το δοχείο αυτό θα πρέπει να κλείνει με καπάκι που στο επάνω μέρος έχει σήτα όπως αυτή των θυρίδων αερισμού των καπακιών.

Από όσο γνωρίζω τέτοια συσκευή δεν υπάρχει στο εμπόριο (τουλάχιστον στην Ελλάδα) και προβληματίζομαι τι να χρησιμοποιήσω. Άκουσα έναν μελισσοκόμο που χρησιμοποιεί τα αλουμινένια δοχεία από τα γίγας κεράκια ρεσώ, και επάνω για καπάκι βάζει ένα κομμάτι διάτρητης λαμαρίνας που έκοψε σε στράντζα. 

Κεράκια "ρεσώ" γίγας. Το αλουμινένιο δοχείο είναι κατάλληλο για την εφαρμογή θυμόλης.
Χρειάζεται όμως σκέπασμα με σήτα.

Σκέφτεται κανείς σας κάτι καλύτερο;
Μήπως υπάρχει κάτι τέτοιο έτοιμο σε πλαστικό;
Μήπως να πούμε σε κάποιον κατασκευαστή να μας φτιάξει;

Υ.Γ. Αν κάποιος κατασκευαστής θέλει να την φτιάξει, είναι απολύτως ελεύθερος από εμένα, καθότι δεν διεκδικώ κανένα δικαίωμα. Απεναντίας θα νοιώθω και πολύ υποχρεωμένος που μας κατασκεύασε αυτή την συγκεκριμένη συσκευή που χρειαζόμαστε και δεν υπάρχει στο εμπόριο. 

17.8.11

Κυψέλη από Φελιζόλ.

Αφού έχω δει τέτοιες κυψέλες στο εξωτερικό, είχα σκεφτεί να κατασκευάσω μερικές πειραματικά. Όμως, διαβάζοντας άλλα άρθρα σχετικά με την κυψέλη από φελιζόλ, απογοητεύτηκα. Έσπαγε εύκολα με το βάρος, τριβόταν, δεν άντεχε σε μεταφορές κλπ. Προφανώς η ποιότητα του φελιζόλ των ευρωπαϊκών κυψελών δεν είχε καμία σχέση με εκείνη του φελιζόλ που αγοράζουμε στα καταστήματα υλικών οικοδομών.
Πανέμορφη! Αλλά δεν γνωρίζω αν συμφέρει από άποψης τιμής και αντοχής στο χρόνο.

Φαίνεται η κόλλα στο πλάι της κυψέλης, και το άνοιγμα μεταξύ σώματος και καπακιού από το ξέστρο.

Το φελιζόλ είναι πολύ σκληρό. Προσπάθησα να βυθίσω το νύχι μου για να ελέγξω την σκληρότητα,
και δεν κατάφερα να το βάλω μέσα στο φελιζόλ παρά μετά από μεγάλη πίεση και προσπάθεια. Άψογη! 


Εξαερισμός καπακιού.


Είδα όμως στην Εύβοια ετούτες τις κυψέλες που βλέπετε στις φωτογραφίες. Στην αρχή νόμισα ότι πρόκειται για ιδιοκατασκευή, αλλά όταν πήγα κοντά κατάλαβα ότι πρόκειται για επαγγελματικό προϊόν.

Το καπάκι αλλά και τα τοιχώματα αποτελούνται από φαρδύ φελιζόλ. Τα τοιχώματα είναι κολλημένα με κάποια κόλλα, και βιδωμένα με βίδες γυψοσανίδας. Νομίζω όμως πως ο κινητός πάτος αποτελεί πρόβλημα. Κοιτάξτε την παρακάτω φωτογραφία και θα καταλάβετε τι εννοώ.
Οι οδηγοί της πόρτας εισόδου, βιδώνονται και στον όροφο,
οπότε αν θέλεις να αναστρέψεις πατώματα θα πρέπει να ... ξεβιδώσεις.

Γνωρίζει κανείς ποιος εισάγει τις κυψέλες αυτές.

(Πάντως, συγκρίνοντάς την με την πλαστική κυψέλη, νομίζω οτι η πλαστική κυψέλη του Έλληνα κατασκευαστή υπερέχει αρκετά...) 
Πλαστική Ελληνική κυψέλη. Μου φαίνεται οτι τελικά είναι πολύ ανώτερη ποιοτικά.


Update.
Μόλις επικοινώνησα με τον ιδιοκτήτη των κυψελών. Μου είπε ότι είναι πολύ ευχαριστημένος, και ότι και άλλοι φίλοι του που έχουν τέτοιες κυψέλες για περίπου 10 χρόνια, είναι και εκείνοι ευχαριστημένοι. Ο πάτος είναι ανοικτός με σίτα.

Οι κυψέλες κοστίζουν 55 € δίχως τα πλαίσια και έρχονται λυμένες σε δέμα, και θα πρέπει να τις συναρμολογήσεις. Το δέμα περιέχει την κόλα και τις βίδες!

Ο μελισσοκόμος, κος Σταύρος που κατοικεί στην Εύβοια, μου είπε πως τα μελίσσια σε αυτές τις κυψέλες έχουν μεγαλύτερη ανάπτυξη.

Δυστυχώς ενώ τα πλαίσια που δέχονται είναι εκείνα που χρησιμοποιούμε (τύπου Hofman σε κυψέλη Langstroth) οι κυψέλες από φελιζόλ δεν είναι συμβατές με τις κλασικές ξύλινες. Δηλαδή αν έχεις στο μελισσοκομείο σου κυψέλες από φελιζόλ παράλληλα με τις ξύλινες, δεν μπορείς να ανταλλάξεις ορόφους μεταξύ τους. Με λίγα λόγια δεν είναι δυνατή μια σταδιακή αλλαγή των κυψελών από ξύλινες σε φελιζόλ, αλλά θα πρέπει να γίνει ριζική αλλαγή στο μελισσοκομείο μας.

9.8.11

Ασκοσφαίρωση.

Η Ασκοσφαίρωση, ή Ασβεστώδης γόνος, ή Κιμωλίαση, οφείλεται στο μύκητα Ascosphaera apis (Maassen ex Claussen) o οποίος ανήκει στούς Ασκομύκητες της οικογένειας Ascosphaeraceae

Ο μύκητας Ascosphaera Αpis στο μικροσκόπιο.
Ο μύκητας Ascosphaera Αpis στο μικροσκόπιο.


Ο μύκητας Ascosphaera Αpis στο μικροσκόπιο.
Είναι μια ασθένεια του γόνου των μελισσών που παρατηρείται σε περιόδους υψηλής υγρασίας. Νοσούν τα αδύνατα μελίσσια που δεν μπορούν εύκολα να ρυθμίσουν την θερμοκρασία και υγρασία της κυψέλης τους. 

Χαρακτηριστική εμφάνιση  Μωσαϊκού στην περιοχή του γόνου.
Οι νεκρές μουμιοποιημένες προνύμφες φαίνονται καθαρά μέσα στα ασφράγιστα κελιά τους.
Αυτό το μελίσσι δεν ήταν δυνατό, αλλά υπήρχαν και άλλα πιο αδύνατα που δεν επηρεάστηκαν.

Η πρώτη εικόνα που βλέπει ο μελισσοκόμος όταν ανοίξει μιά προσβεβλημένη  κυψέλη.

Παρόλο που ο πάτος είναι ανοικτός με σίτα και η κυψέλη αερίζεται ικανοποιητικά, η ασκοσφαίρωση δεν απετράπη.
Ο νεκρός γόνος έχει γεμίσει τον πάτο της κυψέλης. Το μελίσσι κοντεύει να καταρρεύσει!


Τα μελίσσια βρίσκονται σε υψόμετρο περίπου 1000 μέτρων, εκεί που αρχίζουν τα έλατα. Οι θερμοκρασίες κυμαίνονται μέσα στο εικοσιτετράωρο από 15 ως και 35 βαθμοί Κελσίου. 

Κουφάρια προνυμφών, σκληρά σαν πέτρα.
Θλιβερό!

Είχατε τέτοια προβλήματα φέτος;

Πώς αντιμετωπίζετε εσείς την Ασκοσφαίρωση;