Παγίδα για το σκαθάρι "Aethina Tumida".

Μην τρέξετε πρώτα να δείτε τις εικόνες, δεν θα καταλάβετε τίποτα αν δεν διαβάσετε το κείμενο με την σειρά.

Ακόμα δεν είχαμε την τύχη στην Ελλάδα να γνωρίσουμε από κοντά το Aethina Tumida που έχει ταλαιπωρήσει την Αμερική και πρόσφατα έκανε την εμφάνισή του και στην Ισπανία. Αλλά ... κάποια στιγμή θα μας επισκεφτεί. Όταν είδα τα videos που μας είχε δείξει στα σεμινάρια μελισσοκομίας του ΙΓΕ ο Σπύρος ( τον είχα δάσκαλο) είχα τρελαθεί στην ιδέα ότι υπήρχε περίπτωση να γεμίσουν οι κυψέλες μου από τα σιχαμερά σκουλήκια του σκαθαριού.

εικ.1 σκουλίκια του Aethina Tumida

Όλες οι παγίδες που έχω δει μέχρι σήμερα στο διαδίκτυο εφαρμόζονται μέσα στο εσωτερικό της κυψέλης για να συλλέγουν τα σκαθάρια που έχουν μπεί μέσα και βρίσκονται στις σκοτεινές γωνιές της, στο καπάκι και κάτω από τα άκρα των κηρηθροφορέων που ακουμπούν στο σώμα.

Άρχισα λοιπόν να σκέπτομαι για να βρω έναν τρόπο που να εμποδίζει το σκαθάρι να εισβάλει στην κυψέλη, και όχι αφού εισβάλει μέσα, να το κυνηγάμε μετά.

Αν το σκαθάρι ήταν μεγαλύτερο από την μέλισσα τα πράγματα θα ήταν απλά: Θα βάζαμε μια σήτα έτσι ώστε να περνούν οι μέλισσες αλλά όχι το σκαθάρι. Εδώ όμως έχουμε ακριβώς το αντίθετο: Το σκαθάρι είναι τόσο μικρό ώστε μπορεί να περάσει ακόμα και μέσα από την σήτα του ανοικτού πάτου αν αυτή έχει τόσο άνοιγμα όσο χρειάζεται για να μην μπορεί να περάσει η μέλισσα.

Σκέφτηκα λοιπόν ότι θα πρέπει κάτι να κάνουμε στην είσοδο. Τελικά μου φαίνεται πολύ απλό. Είχα παρακολουθήσει στο video (που μόλις το ξαναβρώ θα το αναρτήσω) ότι το Aethina Tumida προσγειώνεται στην σανίδα πτήσης της κυψέλης και μπαίνει μέσα τρέχοντας, ΟΧΙ πετώντας. Αμέσως οι μέλισσες φρουροί το κυνηγούν αλλά είναι γρηγορότερο από αυτές και διαθέτει πανοπλία ώστε ούτε να το δαγκώσουν μπορούν ούτε να το κεντρίσουν. Αμέσως το Aethina Tumida τρέχει μέσα στην κυψέλη, στον πάτο ή στα τοιχώματα και προσπαθεί αμέσως να βρεί τα σκοτεινά και ήσυχα μέρη της κυψέλης, συνήθως στις γωνίες του καπακιού.

Αυτό είναι το κλειδί, ότι δηλαδή μπαίνει μέσα τρέχοντας (περπατώντας γρήγορα) και ψάχνοντας για να βρει αμέσως ένα ήσυχο σκοτεινό σημείο για να κρυφτεί. Αυτό νομίζω ότι είναι και η Αχίλλειος πτέρνα του. Θα του προφέρουμε λοιπόν αυτό που θέλει αμέσως … :)

Τώρα κοιτάξτε την παρακάτω εικόνα:

εικ. 2 Η παγίδα.

Ένα πλαστικό κουτί που είναι ανοικτό από την μια (εμπρός) πλευρά του με ύψος ανοίγματος μικρότερο από αυτό που χρειάζεται για να περάσει η μέλισσα, αλλά όμως θα χωράει να περάσεο το κυνηγημένο σκαθάρι. Το εσωτερικο των τοιχωμάτων του κουτιού θα είναι αλειμμένο με κόλλα ποντικών, και έτσι το κουτί θα έχει γίνει παγίδα. Μόλις το σκαθάρι μπει μέσα στο κουτάκι θα κολλήσει πάνω στην κόλλα, και θα μείνει εκεί.

εικ. 3 Τα εσωτερικά τοιχώμτα έναι αλειμμένα με κόλλα.

εικ.4 Η παγίδα όπως φάινεται από πίσω

Αυτό το κουτάκι θα τοποθετείται όπως στην εικόνα 5 μέσα στην κυψέλη αμέσως πίσω από την είσοδό της.

εικ. 5
Η εφαρμογή τηων δύο παγίδων στο εσωτερικό της κυψέλης.
Οι μέλισσες μπορούν να περνούν από το μεγάλο άνοιγμα,
στο οποία δεν θα φθάνει το σκαθάρι,
και έτσι θα αναγκαστεί να μπεί στις παγίδες.

Ακριβώς από επάνω θα τοποθετηθεί μια άλλη όμοια παγίδα ώστε να πιάσει τα σκαθάρια που προσπαθούν να εισβάλλουν περπατώντας στο εσωτερικού του εμπρόσθιου τοιχώματος. Κοιτάξτε την εικόνα

εικ. 6

Οι εισερχόμενες μέλισσες ίσως να δυσκολεύονται ελάχιστα στην είσοδό τους, αλλά η δυσκολία αυτή θα είναι απείρως μικρότερη της δυσκολίας που αντιμετωπίζουν με τις γυρεοπαγίδες. Θα έχουμε όμως γλυτώσει από το σκαθάρι.

εικ. 7
Το σκαθάρι προσγειώνεται στην σανίδα πτήσης και τρέχει μέσα ...

εικ. 8 εκεί το περιμένει ο θάνατος.

Αν τελικά η σκέψη μου είναι σωστή και λειτουργήσει θα ελαχιστοποιήσει τον κίνδυνο της Aethina Tumida.

Εννοείται ότι δεν κρατώ για τον εαυτό μου κανενός είδους δικαιώματα.

Μακάρι να επεξεργαστείτε αυτή την ιδέα, διότι σίγουρα η υλοποίησή της θα φανερώσει κάποια προβλήματα, και να δείτε πού χρειάζεται βελτίωση, ώστε να στείλουμε όλοι μαζί το Aethina Tumida από ΄κεί που ήρθε.