Γιατί τόσος θάνατος στα μελίσσια μου;

Σε προηγούμενες αναρτήσεις, εδώ κι εδώ είχα αναφερθεί στην απότομη μαζική θνησιμότητα των μελισσιών μου. Τα μελίσσια είχαν εμπρός στις εισόδους μεγάλες ποσότητες νεκρών μελισσών με ανοιγμένα φτερά και προτεταμένες τις προβοσκίδες τους, πράγμα που σημαίνει προσβολή του νευρικού τους συστήματος. 

 

Αμέσως πήρα μερικές νεκρές μέλισσες και τις έστειλα με courier στο Α.Π.Θ. για εξέταση. Ταυτόχρονα επικοινώνησα τηλεφωνικά με τον καθηγητή κ. Πασχάλη Χαριζάνη όπου μου εξήγησε ότι υπάρχει πρόβλημα με τους φοίνικες (θα εξηγήσω παρακάτω … ) και επίσης με τον καθηγητή κ. Λιάκο, οι υποψίες του οποίου έπεσαν σε τοξική γύρη.

Την επόμενη ημέρα με πήραν τηλέφωνο από το Α.Π.Θ. και μίλησα με τον καθηγητή κ. Ανδρέα Θρασυβούλου. Τα δείγματα εξεταστήκαν αμέσως και βρέθηκαν καθαρά από ασθένειες. οι υποψίες του κ. Ανδρέα Θρασυβούλου έπεσαν επίσης σε τοξική γύρη. Μέσα στην κοιλιά των μελισσών βρέθηκαν γυρεόκοκκοι από ρείκι και κουμαριά που μερικές φορές μπορούν να γίνουν τοξικοί (πράγμα που μέχρι σήμερα δεν γνώριζα).

Επειδή το φαινόμενο αυτό δεν παρουσιαζόταν σε όλα μου τα μελίσσια, ο κ. Θρασυβούλου με συμβούλεψε να κάνω την εξής δοκιμή: Να πάρω ένα πλαίσιο με γύρη από ένα μελίσσι που παρουσίασε θνησιμότητα και να το βάλω σε κάποιο άλλο που δεν είχε παρουσιάσει. Αν το μελίσσι εκείνο παρουσίαζε τα ίδια συμπτώματα τότε θα έπρεπε να αφαιρέσω αμέσως τα πλαίσια με την γύρη και να τους έβαζα υποκατάστατα. Ταυτόχρονα να απομακρύνω τα πτώματα από τις εισόδους των άλλων μελισσιών για να δώ αν το φαινόμενο είχε σταματήσει ή βρισκόταν ακόμα σε εξέλιξη.

Το μελίσσι εκείνο σε διάστημα 36 ωρών έδειξε 6 μόνον πτώματα, και τα άλλα μελίσσια των οποίων τις εισόδους είχα καθαρίσει, έδειξαν από 0 ως 10 -12 νεκρές μέλισσες, πράγμα που σημαίνει πως έφταιγε η γύρη αλλά πλέον ότι ζημιά ήταν να γίνει είχε γίνει και τα συμπτώματα είχαν πια υποχωρήσει σε ανεκτά επίπεδα.

Έβαλα αμέσως τροφοδότες πάνω από τα μελίσσια μου και έδωσα σιρόπι 2:1. Ήταν τόση η λαχτάρα που είχαν τραβήξει οι μέλισσες που έκαναν τέσσερις και πλέον ημέρες να το πάρουν …

Τι λοιπόν μπορεί να είχε συμβεί; Οι υποψίες μου έπεσαν στα άνθη του φοίνικα! 

 

Τα άνθη του φοίνικα δίνουν από τον Οκτώβριο και μετά, πράγμα που αυτή την εποχή είναι για τα μελίσσια ευλογία θεού, γιατί έτσι ανανεώνουν τον πληθυσμό τους που θα τα βοηθήσει στο ξεχειμώνιασμα. Ε λοιπόν, και αυτή την ευλογία ο άνθρωπος την μετέτρεψε ως συνήθως σε κατάρα.

Φωτογραφία John Tann

Ως γνωστό, οι φοίνικες στην Ελλάδα προσβλήθηκαν από ένα ασιατικό σκαθάρι που μας έφθασε εδώ με το παγκόσμιο εμπόριο, το Rhynchophorus Ferrugineus. Να διευκρινίσω ότι αυτό συμβαίνει διότι στην Ελλάδα το σκαθάρι αυτό δεν έχει φυσικούς εχθρούς όπως συμβαίνει στο φυσικό του ασιατικό περιβάλλον, και έτσι άρχισε να πολλαπλασιάζετε ανεξέλεγκτα με αποτέλεσμα οι προνύμφες του να καταστρέφουν τον φοίνικα. 

Φωτο J Gallego

Φυσικά τον λόγο είχαν οι ψεκαμοί με εντομοκτόνα σύμφωνα με κρατική οδηγία και κονδύλια! Εμάς όμως τους μελισσοκόμους δεν μας ενημέρωσε κανένας κρατικός ή δημοτικός φορέας.

Τα μελίσσια μου έχουν μείνει με 3 – 4 πλαίσια πληθυσμό και αν πιάσει τώρα ένας απότομος χειμώνας δεν θα καταφέρουν να επιβιώσουν.

Σε ευχαριστώ Ελληνικό κράτος.

Διαβάστε τι λέει για το θέμα αυτό ο Bee Happy που τα γράφει καλύτερα.