Όταν την πήρα κουτάβι, είχε τεράστια αυτιά. Τα πατούσε και έπεφτε κάτω :) Πήρε τα αυτιά του πατέρα της (Bloodhound) και το τρίχωμα της μητέρας της (Griffon).
Τήν είχα ονομάσει "Ξένια", αλλά επειδή είχε αυτό το χαρακτηριστικό βαριεστημένο (- βλαμμένο :) )ύφος των Bloodhound, η μητέρα μου την έβγαλε Μπούφη ( από το "Μπούφος"), που το παράλλαξα στο όνομα του γνωστού κινουμένου σχεδίου, "Γκούφη"
Ιχνηλατεί ακούραστα και πεισματικά. Δεν εγκαταλείπει το ψάξιμο ποτέ, και είναι ένας ικανότατος ιχνηλάτης. Είναι αργή στο ψάξιμο και στην καταδίωξη, και αυτό μου αρέσει γιατί δεν παίρνει γρήγορα το θήραμα μακριά σου, δίνοντάς σου έτσι περισσότερες ευκαιρίες να το συναντήσεις;)
Έχει βαριά, μπάσα και δυνατή φωνή, και κλαφουνάει ντορό. Νεώτερη κλαφουνούσε και μουρμούραγε διαρκώς, πράγμα κάπως εκνευριστικό, αλλά σιγά σιγά έστρωσε.
Όταν ήταν μικρή και είχαμε πάει για λαγό, συναντήθηκε με ένα τεράστιο καπρί. Φοβήθηκε τόσο πολύ πού ποτέ της δεν δέχθηκε να πάει κοντά σε αγριόχοιρο.
σήμερα διανύει αισίως το 10ο έτος της ηλικίας της, και μας έχει δώσει πολλά γκουφάκια. Συνεχίζει να κυνηγάει και να κλαφουνάει απτόητη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου