Ακόμα τίποτα από τα σκυλιά μου. Θα είναι άραγε ακόμα ζωντανά;

Την Τετάρτη με πήραν τηλέφωνο φίλοι από την Σπερχειάδα, ότι κάποια κοπέλα που μένει στα Αργύρια γιατί περιποιείται ένα ζευγάρι ηλικιωμένων, είδε ένα από τα σκυλιά μου, ή τουλάχιστον κάποιο που έμοιαζε στην περιγραφή.

Αμέσως παράτησα ότι έκανα και ξεκίνησα για επάνω. Την ημέρα εκείνη οι σκυλίτσες μου θα έκλειναν 2 εβδομάδες (από τις 6 Ιαν. των Θεοφανίων) που ήσαν χαμένα και νηστικά, και το κρύο ήταν πλέον τσουχτερό γιατί το χιόνι είχε κατέβει μέχρι τα ψηλότερα σπίτια του χωριού. Εν τω μεταξύ φέτος έχουν κάνει στην περιοχή έντονη εμφάνιση οι λύκοι ...



Βρήκα την κοπέλα αυτή και πράγματι μου περιέγραψε ένα τέτοιο σκυλί.

Έχω γεμίσει την περιοχή με τέτοιες αφίσες,
αλλά τα χωριά είναι πλέον άδεια. Ποιος να τις δει;

Το είχε δεί στην απέναντι πλαγιά, να ανεβαίνει τον δρόμο που οδηγεί στο εκκλησάκι της Αγ. Παρασκευής, εκεί ακριβώς δηλαδή που τα είχα αμολήσει.

Φώναξα παντού, γύρισα και όλα τα γύρω χωριά και όλους τους δρόμους … δεν βρήκα τίποτα. Βρήκα όμως αρκετά αδέσποτα σκυλιά, σκελετωμένα από την πείνα. Προσπαθούσα να τα ταΐσω αλλά αυτά μόλις με έβλεπαν να βγαίνω από το αυτοκίνητο, εξαφανίζονταν. Προφανώς έχουν μάθει καλά τι σημαίνει άνθρωπος.
Άφηνα εκεί αρκετές κροκέτες οι οποίες όταν επέστρεφα έλειπαν, δηλαδή όταν έφευγα επέστρεφαν και τις έτρωγαν. Αυτό λοιπόν έκανα και για τα σκυλιά μου. Γέμισα τον τόπο με κροκέτες. Μέσα στα χωριουδάκια, έξω και γύρω από αυτά … όπου μπορούσαν να περάσουν τα σκυλιά μου, έλπιζα να πέσουν πάνω σε μια ταϊσιά. Έριξα δύο εικοσάκιλα τσουβάλια φαγητό.

Αμ δε … Την Παρασκευή το πρωί ο τόπος είχε κλείσει από το χιόνι. Όσες κροκέτες έριξα σε ακάλυπτο μέρος θα έχουν θαφτεί απ’ το χιόνι. Τουλάχιστον θα υπάρχουν αυτές που έριξα στις σκεπασμένες αυλές των καφενείων και των σπιτιών. Το χιόνι έφτασε χαμηλά μέχρι τις παρυφές της Σπερχειάδας. Πλέον οι ελπίδες να τα βρώ ζωντανά είναι αν όχι ανύπαρκτες, τότε ελάχιστες.

Το χιόνι έφτασε μέχρι την γάμπα στο χωριό Περιβόλι Φθιώτιδας.

Προσπαθώ εδώ και μέρες να πάρω τηλέφωνα στα καφενεία της Αρτοτίνας και της Γραμμένης Οξιάς, μήπως και οι λιγοστοί αποκλεισμένοι πλέον κάτοικοι είδαν τα σκυλιά μου στην περιοχή τους, αλλά "ο τηλεφωνικός αριθμός που καλείτε, δεν λειτουργεί προσωρινά" !!! Μόνον που αυτό το προσωρινά έχει γίνει πλέον μόνιμο.

Η Σαράνταινα.
Ο δρόμος που οδηγεί στην Γραμμένη Οξιά έχει κλείσει από το χιόνι.

Πρίν προσευχόμουν να μην τα έβρισκε κάποιος και τα μου τα έκλεβε. Τώρα εύχομαι να τα έχει κλέψει κάποιος, για να μην πεθάνουν από το κρύο και την πείνα.