Κηρόσκορος.

Είχα ξεχάσει μια κηρήθρα στην αποθήκη μου για μερικές ημέρες. Την είδα ξαφνικά καθώς σήκωσα κάποια χαρτόνια, και η κηρήθρα βρισκόταν σε κλειστό χώρο όπως στην κυψέλη, δηλαδή δεν φωτιζόταν και δεν αεριζόταν καλά. Με μια ματιά είδα επάνω της τα ίχνη του κηρόσκορου.

Είχα μάθει στα σεμινάρια του ΙΓΕ αλλά και και πολλά μελισσομπλόκ ότι ο κηρόσκορος δεν μπορεί να κλείσει τον βιολογικό του κύκλο του σε φωτιζόμενες και καλά αεριζόμενες κηρήθρες.

Αποφάσισα λοιπόν να κάνω το πείραμα: άφησα την κηρήθρα έξω στην αυλή στο φώς και τον αέρα.

Ο σκόρος είχε είδη δημιουργήσει στοές και κουκούλια και ήταν έτοιμος να εκκολαφτεί. Το αποτέλεσμα που θα δείτε στις παρακάτω φωτογραφίες είναι οτι η κάμπια του ενοχλήθηκε από το φώς και πέθανε προσπαθώντας να προχωρήσει μήπως βρει σκοτάδι. Οι κάμπιες εγκατέλειψαν τα κουκούλια τους και βρέθηκαν πεθαμένες μερικά εκατοστά μακριά από αυτά.

Προσέξτε πόσο μεγάλες είναι οι κάμπιες του κηρόσκορου, που η κάθε μιά τους πιάνει πολλά κελιά μαζί. Στην επόμενη φωτογραφία κάθε ένα από τα δύο λευκά τετράγωνα έχει μέσα του μιά μόνον κάμπια που καταλαμβάνει αρκετό χώρο.

Ενημέρωση
Πιθανόν να έχω κάνει λάθος. Αυτό που φαίνεται ώς πεθαμένες προνύμφες πρέπει να είναι κερί. Κοιτάξτε εδώ. Ωστόσο, ο κηρόσκορος στον ήλιο εξαφανίστηκε!