Τι τους θέλουμε;

Μας είχαν πει ότι αν αποποιούμασταν την οικονομική μας ελευθερία και συντασσόμασταν μαζί τους θα γινόμασταν μεγάλοι και ισχυροί. Ότι η ζωή μας θα βελτιωνόταν και η ζωή των παιδιών μας θα ήταν παραδεισένια.

Καταλήξαμε να καταρρεύσουμε οικονομικά, να χάσουμε την εθνική μας κυριαρχία και να γίνουμε ζητιάνοι για δανεικά.

Αφού μας υποσχέθηκαν δυνατή οικονομία, τότε γιατί οι Ελληνικές επιχειρήσεις έκλεισαν μία – μία και ότι καταναλώνουμε το εισάγουμε πλέον από επιχειρήσεις δικών τους συμφερόντων;

Τι απέγινε η οικονομία μας;

Πώς φτάσαμε ως εδώ;

Και τελικά αν η ΕΟΚ μας έφερε εδώ, τότε τι στο διάολο την θέλουμε;
Περιμένουμε να μας σώσουν αυτοί που μας έφτασαν ως εδώ κάτω;
Από αυτούς περιμένουμε άσπρες μέρες;

Είναι κατανοητό από όλους το ρητό "Μοναχός σου χόρευε και όσο θέλεις πήδα". Αν εγώ έχω τα χρήματά μου και εσύ τα δικά σου, τότε εγώ με τα χρήματά μου κάνω ότι θέλω, και εσύ με τα δικά σου κάνεις ότι θέλεις. Αν όμως τα βάλουμε μαζί και υπογράψουμε συμφωνίες συμφωνιών, τότε ούτε εγώ μπορώ να κάνω τα λεφτά μου ότι θέλω ούτε κι εσύ τα δικά σου. ΑΝ τώρα κάποιος έχει βάλει περισσότερα, τότε αυτός κάνει κουμάντο στα λεφτά όλων. Αυτό ακριβώς δεν επάθαμε;

Θέλω πίσω την δραχμούλα μου και την Ελλάδα μου. 

Με ένα πεντοχίλιαρο γέμιζες το καρότσι στο Super Market.
Σήμερα ισοδυναμεί με 15€ με τα οποία δεν παίρνεις τίποτα.

Και ήταν  πολύ καλαίσθητα, πραγματικά έργα τέχνης!