Αμερικανική Σηψηγονία

Ενώ τα μελίσσια μου φέτος την άνοιξη είχαν τόση μεγάλη ανάπτυξη που δεν τα προλάβαινα (σμηνούργησαν όλα), ένα από αυτά δεν είχα καμία ανάπτυξη, ούτε έπαιρνε τροφή. Η βανίλια ήταν εντελώς άθικτη, ενώ τα υπόλοιπα μελίσσια είχαν κυριολεκτικά γλείψει τα σακουλάκια. Ενόμισα πως έφταιγε η βασίλισσα, αλλά μια πιο προσεκτική ματιά με έκανε να παγώσω.

Γόνος διάσπαρτος με όψη μωσαϊκού, βαθουλώματα, τρυπήματα και πολτοποιημένος γόνος.
Δυστυχώς εκείνη την στιγμή δεν είχα φωτογραφική μηχανή μαζί μου.

Το βράδυ, αφού όλες οι μέλισσες ήταν μέσα στην κυψέλη, την έκλεισα και την μετέφερα στο υπόγειο του σπιτιού μου. Εκεί, η κυψέλη θα έμενε για τρία 24ωρα προκειμένου οι μέλισσες να ξεχάσουν τον τόπο τους και να μην επιστρέψουν πάλι πίσω στην παλιά θέση του μελισσοκομείου μου, μολύνοντας έτσι και τις υπόλοιπες κυψέλες.

Προτιμούμε τα υπόγεια γιατί είναι σκοτεινά και δροσερά. Η δροσιά χρειάζεται για να μην υπερθερμανθεί το μελίσσι, ενώ το σκοτάδι το βοηθά να ηρεμήσει, αφού ως γνωστό, οι μέλισσες δεν πετούν την νύκτα, και άρα όσο είναι στο σκοτάδι δεν εκνευρίζονται που δεν μπορούν να βγουν από την κυψέλη τους. Μέσα στην κυψέλη έβαλα ζαχαροζύμαρο και λίγο νερό σε τροφοδότη.

Την τρίτη ημέρα (εχθές) το βράδυ την πήγα σε ένα μέρος μακρυά από το μελισσοκομείο μου. Σήμερα θα ξεκινήσω την μέθοδο της διπλής μετάγγισης, αν και νομίζω πως είναι πλέον αργά, αφού ο πληθυσμός του έχει σημαντικά ελαττωθεί :(

Εχθές λοιπόν το βράδυ, πήρα ένα πλαίσιο γόνου και το πήγα στο σπίτι μου για να το φωτογραφίσω. Δυστυχώς οι μέλισσες είχαν καθαρίσει τα περισσότερα κελιά, και έτσι η όψη μωσαϊκού δεν είναι τόσο έντονη. Παρόλα αυτά έχουν αρκετό ενδιαφέρον. Στο τέλος παραθέτω και ένα βιντεάκι. Λόγω έλλειψης σωστού φωτισμού οι φωτογραφίες είναι λίγο κουνημένες.




Νεκρή παραμορφωμένη προνύμφη.

Η προνύμφη στο κελί είναι νεκρή και παραμορφωμένη



Καφέ μάζα από νεκρή προνύμφη. Τραβώντας την έξω, σχηματίζεται νήμα που θα το δείτε καλύτερα στο βίντεο.




Δείτε το εδώ σε μεγαλύτερη ανάλυση.

Ένας Τσαλαπετεινός.

Αυτή την εποχή οι τσαλαπετεινοί βρίσκονται σε πολλά μέρη της Ελλάδας.
Το κυνήγι τους απαγορεύεται. Άλλωστε δεν έχουν και καθόλου κρέας για να φάς. Επομένως όποιος τους σκοτώνει είναι από ασυνείδητος και βλάκας μέχρι ψυχοπαθής.




Εδώ, ενοχλημένος από την προσέγγισή μου, έχει ανέβει σε ένα κλαρί ελιάς, ώστε να παρακολουθεί που είμαι και τι κάνω.

Το μαύρο τέρας.

Και όπως χάζευα τις μέλισσες σε μιά κουτσουπιά της Σπερχειάδας, ώπ κάτι μαύρα ΤΕΡΑΣΤΙΑ τέρατα. Ήταν τουλάχιστον τέσσερις φορές μεγαλύτερα από τις μέλισσες.

Έκαναν θόρυβο, πετούσαν εκνευρισμένα και πολύ γρήγορα, και μάζευαν νέκταρ ή γύρη από την κουτσουπιά. Δεν έδειξαν καμία εχθρική διάθεση προς τις μέλισσες, αλλά μεταξύ τους έδειξαν να τσακώνωνται. Κάθε τόσο γινόντουσαν "σωρό - κουβάρι" στον αέρα.

Γνωρίζετε πως τα λένε και αν αποτελούν κίνδυνο για τις μέλισσες;






Δείτε και ένα μικρό βιντεάκι.

Εργάτης (marchalina hellenica) στο Μαρκόπουλο.

Ένας από τους δρόμους που βρίσκονται κοντά στο σπίτι μου από τον οποίο περνάω καθημερινά είναι γεμάτος πεύκα. Τα πεύκα είναι μεγάλης ηλικίας. Από μικρό παιδάκι τα θυμάμαι θεόρατα. Ποτέ όμως δεν είχα δεί τέτοιο πράγμα. Τα δένδρα έχουν αποικηθεί από το έντομο "Μarchalina Ηellenica" και έχει ασπρίσει ο κορμός τους από την χαρακτηριστική "βαμβακάδα"



Το έντομο αυτό παίζει σπουδαίο μελισσοκομικό ρόλο, γιατί μαζί με την βαμβακάδα βγάζει και μελίτωμα που συλλέγουν οι μέλισσες, και γεμίζουν τις κυψέλες τους με μέλι. Αν και μελισσοκόμος, πρέπει να παραδεχθώ ότι αυτό το φαινόμενο είναι πολύ ενοχλητικό μέσα στις κατοικημένες περιοχές. Κοιτάξτε στην επόμενη φωτογραφία πώς λερώνει ότι βρίσκεται από κάτω του :(

Πόσο ασφαλή είναι τα αυτοκίνητα;

Νομίζεις πως με το πανάκριβο αυτοκίνητο των ονείρων σου θα είσαι ασφαλής;

Καλή Ανάσταση

Καλή Ανάσταση με υγεία, χαρά, ευδαιμονία.

Βερβέρα (σκιουράκι)

... κάτι είδα να κουνιέται μέσα στον φακό ενώ φωτογράφιζα κάτι ...
Με την άκρη του ματιού μου είδα μιά Βερβέρα (σκιουράκι).


Το μάτι γυαλίζει από το φλάς. Μετά το φλάς, το σκιουράκι εξαφανίστηκε.

Πορτοκαλί χυμός από Έλατο ;

Πολές φορές πέφτουν στους δρόμους έλατα, γιατί αφού σκάφτηκε το έδαφος για την κατασκευή του δρόμου, υποχωρεί κάποιο μέρος εδάφους από το βάρος του δένδρου. Έτσι έγινε και σε αυτή την περίπτωση.


Eπειδή το κράτος δεν πρόκειτε να ενδιαφερθεί για έναν δασικό δρόμο που εξυπηρετεί έναν μόνον βοσκό, ο βοσκός το κόβει τόσο όσο να μπορεί να περάσει ένα αυτοκίνητο.


Μετά το έλατο βγάζει το ρετσίνι του όπως φαίνεται εδώ.
Τί είναι όμως αυτό το πορτοκαλί χρώμα που έχει βγεί από τον κορμό,



και έχει στάξει στο έδαφος;

Ο κόσμος μιάς κάμπιας.

Και μετά το εκπαιδευτικό ξεμούδιασμα, μιά έκπληξη, από αυτές που προσπερνάμε καθημερινά. Μία κάμπια που έχει βγάλει "νήμα" για να φτιάξει το κουκούλι της μέσα στο οποίο θα μεταμορφωθεί σε πεταλούδα. Κρεμόταν από ένα δένδρο και είπα να την βοηθήσω.




Προσέξτε το νήμα.

Ξεμούδιασμα - Εκπαιδευτικό.

Αν και φέτος δεν έχω κουτάβια για ξεκίνημα στον λαγό, βγάζω που και πού τα σκυλιά μου στα λαγοτόπια να ξεμουδιάζουν από την μικρή αυλή που είναι φυλακισμένα. Ανέβηκα λοιπόν στα γνωστά μου ορεινά μέρη, να δώ και τους γνωστούς μου.

Μέρη σαν αυτό της φωτογραφίας είναι ιδανικά αυτή την εποχή.

Ακόμα μπορείς να βρείς λαγοβοσκές στις άκρες των δασικών δρόμων.


Εκεί, όπως στην παραπάνω φωτογραφία, αν κοιτάξεις θα βρείς κακαράντζα. Νάτην ...



Πιό μέσα τα σκυλιά έπιασαν αμέσως "δουλειά" και γρήγορα εξαφανίστηκαν κλαφουνώντας.



Κάτω υπήρχαν αρκετές φρέσκες κακαράτζες, απόδειξη οτι εδώ τξν νύκτα βοσκά κάποιος λαγός.

Οι "λευκές" που βλέπετε είναι περσινές, και για αυτό έχουν ξασπρίσει. Αυτό το μέρος είναι πολύ καλό λαγοτόπι.