Περί του νόμου 4015/2011

Στις 13/2/2017 πραγματοποιήθηκε συνάντηση των μελισσοκομικών φορέων στο ΥΠΑΑΤ .  Πληροφορήθηκα ότι εκεί ένας υπάλληλος του ΥΠΑΑΤ που παρίστατο στη συνάντηση, επιτέθηκε εναντίον της ΟΜΣΕ λέγοντας στον κ.Ντούρα "σύμφωνα με τον νόμο  4015/2011 δεν έχεις ομοσπονδία".

Για να δούμε λοιπόν λίγο τι λέει αυτός ο "εμπνευσμένος"  νόμος:

Λέει ότι οι Αγροτικοί Σύλλογοι μπορούν (έχουν τη δυνατότητα – αν θέλουν) να συστήσουν μεικτές ομοσπονδίες, όπου σε εκείνες θα πρέπει (σε περίπτωση που είναι μεικτές) τουλάχιστον ένας από τους συλλόγους να δραστηριοποιείται στην φυτική παραγωγή (γεωργοί) και ένας στη ζωική (κτηνοτρόφος ή μελισσοκόμος).

1^ον.  Ευχαριστούμε θερμά για τη "δυνατότητα" που μας προσφέρει ο νόμος, αλλά εμείς οι μελισσοκόμοι ... δε θα πάρουμε.  Η αιτία είναι απλή και λογική: 

με τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους είμαστε ανταγωνιστές ως και εχθροί, και ως εκ τούτου δεν μπορούμε να ενωθούμε συνδικαλιστικά αφού έχουμε συγκρουόμενα ζωτικά συμφέροντα.  

Οι αγρότες κάνουν αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων και πολύ συχνά δολοφονούν τα μελίσσια μας, από τα οποία εμείς προσπαθούμε να ζήσουμε.  Σε αυτό το πρόβλημα ζητούμε την βοήθεια της πολιτείας.  Η έκκληση για την βοήθεια αυτή (θέσπιση νόμων αλλά και την και εφαρμογή τους-επιτέλους! ) είναι δυνατόν να επιτευχθεί μόνον μέσα από τα κλαδικά μας όργανα  Αυτό ακριβώς κάνει ο συνδικαλισμός.

Μία ομοσπονδία όμως στην οποία εκτός από μελισσοκόμους θα συμμετέχουν  και αγρότες (και μάλιστα ως πλειοψηφία αφού οι αγρότες θα είναι πάντα αριθμητικά  πολύ περισσότεροι από τους μελισσοκόμους), δεν θα καταφέρει ποτέ  να λάβει απόφαση με την οποία να ζητά από την πολιτεία την προστασία των μελισσών από την χρήση φυτοφαρμάκων, εφόσον οι αγρότες (πλειοψηφία) δεν θα την εγκρίνουν ποτέ.   Θα μας φιμώσουν!
Με λίγα λόγια:

Αν κάποιος  νομοθέτης υποχρεώσει εμάς τους μελισσοκόμους να ενωθούμε  συνδικαλιστικά με τους γεωργούς, κυριολεκτικά μας στραγγαλίζει.  Και το γνωρίζει !

Είναι δυνατόν ποτέ  οι αγρότες που πετούν τα δοχεία από τα φυτοφάρμακα μέσα στο ποτάμι, να συμφωνήσουν για αίτημα ορθής χρήσης των φυτοφαρμάκων; Όχι, δεν είναι.

Ομοίως και οι κτηνοτρόφοι μας αντιλαμβάνονται ως ανταγωνιστές.   Κανένας κτηνοτρόφος δεν θέλει μελίσσια στην περιοχή του αφού θα είναι υποχρεωμένος βάσει νόμου να μην αφήνει τα ζώα του να έρχονται κοντά στα μελίσσια (επιπλέον κόπος).

2^ον. Ακόμα και αν ο νόμος 4015/2011 μας υποχρέωνε να ενωθούμε συνδικαλιστικά  με τους αγρότες, αυτό θα επέβαλε να ζητήσουμε την τροποποίησή του, όπως ακριβώς έγινε και με την χορήγηση αδειών παραγωγού λαϊκών αγορών, όπου παλιότερα ο νόμος απαιτούσε και την γνωμοδότηση του Εμπορικού Συλλόγου. Αργότερα αυτό, πολύ σοφά, καταργήθηκε αφού οι καταστηματάρχες  και οι πωλητές λαϊκών αγορών δρουν ανταγωνιστικά μεταξύ τους. 

Το άρθρο 14 παρ6 δεν αναφέρεται βέβαια σε αγροτικούς συλλόγους, όμως είναι πασιφανή η "αντίληψη περί δικαίου", να μήν βάλει ανταγωνιστές να στραγγαλίζουν  ο ένας τον άλλον και σκοτωθούν μεταξύ τους. Αυτή λοιπόν η "αντίληψη περί δικαίου" είναι που τώρα τελευταία λείπει τελείως από την Ελληνική πολιτεία.

Ο συνδικαλισμός είναι δημοκρατικός θεσμός.  Στη δημοκρατία όμως δεν νοείται να βάλεις 5 πρόβατα μαζί με 20 λύκους να ψηφίσουν τι θα φάνε το βράδυ, διότι έτσι έχεις δολοφονήσει τα πρόβατα.

Δημοκρατία δεν είναι να βάλεις 10.εκ Έλληνες και 90εκ. Τούρκους να ψηφίσουν αν η Ελλάδα θα παραμείνει ανεξάρτητο κράτος ή θα μετατραπεί σε Τουρκική επαρχία.  Ας μη παίζουν κάποιοι με τη νοημοσύνη μας.

Η εποχή που οι άνθρωποι που ασκούσαν τα επαγγέλματα της υπαίθρου ήταν άξεστοι και αγράμματοι, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί.  Σήμερα ο χειρότερος από εμάς έχει τελειώσει το Λύκειο, και πάρα πολλοί είναι απόφοιτοι ανωτάτων σχολών.  Τέρμα η κοροϊδία.

3^ον. Όσον αφορά στο άρθρο 10, είμαι σύμφωνος.  Πράγματι αντιλαμβάνομαι ως  λογικό και αναγκαίο να δημιουργηθούν ομοσπονδίες μελισσοκομικών συλλόγων ανά περιοχές πχ Ομοσπονδία Πελοποννήσου, Στερεάς Ελλάδος, Ευβοίας κλπ, οι οποίες να συστήσουν την Συνομοσπονδία ΣΥΝΟΜΣΕ.    

Μαθαίνω ότι έχουν αρχίσει οι επαφές μεταξύ των συλλόγων για τη σύσταση περιφερειακών ομοσπονδιών.   Αυτό όμως είναι αδύνατον  να επιτευχθεί από την μία μέρα στην άλλη, και μέχρι τότε η Ελληνική πολιτεία θα πρέπει να αναγνωρίζει  ως κλαδικό μας όργανο την ΟΜΣΕ. 
Αυτή τη στιγμή, αυτό το όργανο μπορούμε να έχουμε, αυτό είναι το θεσμικό μας πρόσωπο στην πολιτεία, και η πολιτεία δεν μπορεί να μας παίζει το κρυφτό με φαρισαϊσμούς.

Ευχαριστώ πολύ τους αγρότες που κάθε τόσο με θυμόνται και αποδεκατίζουν τα μελίσσια μου.  Οι αγρότες επέλεξαν να είμαστε εχθροί αντί για συνάδελφοι.
http://ixnilatis33.blogspot.gr/2017/01/blog-post.html