30.10.09

Το μελίσσι της καμινάδας.


Από το καλοκαίρι με είχε ειδοποιήσει ένας γνωστός μου για το μελίσσι που είχε εγκατασταθεί στην καμινάδα του. Είχα πάει και το είχα δει, ήταν μικρό με 4 – 5 κηρήθρες. Ήταν η δεύτερη φορά από ότι μου είπε πως συνέβαινε αυτό. Την προηγούμενη χρονιά είχε ξαναμπεί μελίσσι εκεί και όταν με τα πρώτα κρύα άναψαν το τζάκι, τα κεριά έλειωσαν και έτρεχαν μαζί με το μέλι μέσα στο σπίτι. Αφού λοιπόν τότε είχαν κάψει το μελίσσι εν αγνοία τους, αισθανθήκαν άσχημα και φέτος θέλησαν να το σώσουν. Με πήραν λοιπόν τηλέφωνο για να το βγάλω.

Σήμερα το πρωί πήγα εκεί. Η καμινάδα ήταν στην ταράτσα ενός τριώροφου κτηρίου, και στηριζόταν στον τοίχο πράγμα που έκανε το όλο εγχείρημα πολύ επικίνδυνο.




Δυστυχώς ή ευτυχώς με περίμενε μια έκπληξη… Το μελίσσι είχε εγκαταλείψει την κυψέλη του.


Πού και πού έρχονταν μερικές μέλισσες εκεί, προφανώς αφού μετοίκησαν αλλού, επέστρεφαν για να κουβαλήσουν το μέλι στην νέα τους φωλιά.



Δεν έχω ιδέα τι ανάγκασε τις μέλισσες να εγκαταλείψουν την φωλιά τους.

24.10.09

Ποιός με φασκέλωσε φέτος;

Ακόμα δεν έχω κυνηγήσει σαν άνθρωπος, Μία έχω δουλειές, μια το σκυλί μου άρρωστο ... και τώρα έχει δύο εβδομάδες που κάνει καλό καιρό τις καθημερινές ενώ τα Σαββατοκύριακα βρέχει.
Ποιος με φασκέλωσε φέτος;

Κηρόσκορος.

Είχα ξεχάσει μια κηρήθρα στην αποθήκη μου για μερικές ημέρες. Την είδα ξαφνικά καθώς σήκωσα κάποια χαρτόνια, και η κηρήθρα βρισκόταν σε κλειστό χώρο όπως στην κυψέλη, δηλαδή δεν φωτιζόταν και δεν αεριζόταν καλά. Με μια ματιά είδα επάνω της τα ίχνη του κηρόσκορου.


Είχα μάθει στα σεμινάρια του ΙΓΕ αλλά και και πολλά μελισσομπλόκ ότι ο κηρόσκορος δεν μπορεί να κλείσει τον βιολογικό του κύκλο του σε φωτιζόμενες και καλά αεριζόμενες κηρήθρες.
Αποφάσισα λοιπόν να κάνω το πείραμα: άφησα την κηρήθρα έξω στην αυλή στο φώς και τον αέρα.
Ο σκόρος είχε είδη δημιουργήσει στοές και κουκούλια και ήταν έτοιμος να εκκολαφτεί. Το αποτέλεσμα που θα δείτε στις παρακάτω φωτογραφίες είναι οτι η κάμπια του ενοχλήθηκε από το φώς και πέθανε προσπαθώντας να προχωρήσει μήπως βρει σκοτάδι. Οι κάμπιες εγκατέλειψαν τα κουκούλια τους και βρέθηκαν πεθαμένες μερικά εκατοστά μακριά από αυτά.


Προσέξτε πόσο μεγάλες είναι οι κάμπιες του κηρόσκορου, που η κάθε μιά τους πιάνει πολλά κελιά μαζί. Στην επόμενη φωτογραφία κάθε ένα από τα δύο λευκά τετράγωνα έχει μέσα του μιά μόνον κάμπια που καταλαμβάνει αρκετό χώρο.

Ενημέρωση
Πιθανόν να έχω κάνει λάθος. Αυτό που φαίνεται ώς πεθαμένες προνύμφες πρέπει να είναι κερί. Κοιτάξτε εδώ. Ωστόσο, ο κηρόσκορος στον ήλιο εξαφανίστηκε!

21.10.09

Πυομήτρα στην Γκούφη μου :(

Η Γκούφη πριν λίγο καιρό άρχισε να μην θέλει να κυνηγήσει, αλλά και γενικότερα η συμπεριφορά της ήταν αργή και νωχελική.

Ενόμησα ότι είναι λόγω γήρατος, αλλά τελικά παρατήρησα ότι τό "πιπί" της έσταζε ένα κόκκινο- γρκί υγρό. Η διάγνωση του κτηνιάτρου ήταν σαφέστατη: Πυομήτρα. Έγινε αφαίρεση μήτρας και τώρα φαίνεται να πηγαίνει μιά χαρά.

Αυτό που κατάλαβα για άλλη μια φορά, είναι το πόσο δενόμαστε με τα σκυλιά μας. Όσο καιρό ήταν άρρωστη την είχα μόνιμα μέσα στο σπίτι, δίπλα στο κερβάτι μου, και ούτε να κυνηγήσω ήθελα (έστω με τις άλλες μου σκύλες) ούτε και να το συζητήσω με κανέναν.
Το μεγάλο πρόβλημα που έχω αντιμετωπίσει πολλές φορές είναι οτι το ζώο θα ζήσει λιγότερα χρόνια από εμάς, και κάποια στιγμή θα αναγκαστούμε να το θάψουμε με τα χέρια μας. Αν μάλιστα αρρώστήσει για κάποιο διάστημα πριν πεθάνει , τότε δενόμαστε ακόμα περισσότερο και ο θάνατός του είναι για μας ακόμα πιο επώδυνος.



19.10.09

Φεύγει η Σουσούρα, έρχεται η Κουμαριά.

Με μεγάλη μου λύπη βλέπω το ρείκι να μαραίνεται. Αλλά και όσο έμεινε ανθισμένο δεν δίνει πλέον γύρη και νέκταρ γιατί το "έκοψαν" οι βροχές.





Αλλού διαβάζω οτι το μέλι της κουμαριάς παρόλο που λέχει υπόπικρη γεύση είναι ευεργετικό για ανθρώπους και μέλισσες, και αλλού διαβάζω (και ακούω) ότι αν ο καιρός ψυχράνει νωρίς και δεν προλάβει να αφυγρανθεί μέσα στις κυψέλες, τότε οι μέλισσες μπορεί να νοσήσουν.




Τι τελικά να κάνω; Να τις αφήσω να βάλουν μέσα και νέκταρ κουμαριάς;

6.10.09

"Δικαιώματα" μελισσοκόμων

Για το συγκεκριμένο θέμα έχω ξαναγράψει.


Πήγα τα μελίσσια μου στην Αιτωλοακαρνανία που είναι πλούσια περιοχή σε ρείκια τα οποία ανθίζουν αυτή την εποχή. Δεν σας συμβουλεύω όμως να πάτε. Γίνεται το αδιαχώρητο. Τα μελισσοκομεία βρίσκονται κυριολεκτικά το ένα πάνω στ΄άλλο. Δεν υπάρχει μέρος δίπλα σε δρόμο που να μην έχει "πιαστεί". Πολλά μέρη έχουν ακόμα και χειροποίητες πρόχειρες απαγορευτικές πινακίδες "Αγορεύονται τα μελίσσια" από κτηνοτρόφους της περιοχής που έχουν βρει τον μπελά τους, αφού παντού υπάρχουν μελίσσια και δεν μπορούν να βοσκήσουν τα ζωντανά τους.

Βλέπεις μελίσσια στις άκρες των δρόμων, των χωραφιών, ανεβασμένα στις μάντρες και όπου βάζει ο νούς σου. Υπάρχουν όμως και κάποιοι που είναι πολύ προκλητικοί. Αυτοί συνήθως τοποθετούν τις λίγες τους κυψέλες πολύ αραιά ώστε να πιάσουν πολύ μεγάλη περιοχή. Αλλά ο μελισσοκόμος της πάρα κάτω φωτογραφίας δεν έχει τον θεό του.



Έχει περιφράξει την άκρη του δρόμου με αγκαθωτό σύρμα που βρίσκεται στο ύψος του στήθους μου. Δηλαδή αν την νύκτα που δεν φαίνεται το σύρμα, προσπαθήσει κάποιος να σταθμεύσει το αυτοκίνητό του είτε γιατί ζαλίστηκε είτε για κάτι άλλο, θα το γδάρει. Αν δεν το γδάρει και κατεβεί κάποιος, θα πέσει αμέσως επάνω στο αγκαθωτό σύρμα. Ελπίζω να μην πέσει επάνω κάποιο παιδάκι και χάσει κάποιο μάτι ή σκίζει το πρόσωπό του.




Θα μπορούσε να βάλει ένα απλό σύρμα και να δέσει επάνω κάτι για να φαίνεται, ή να βάλει αυτές τις πλαστικές ταινίες που βάζουν στα έργα των οδών. Αυτές μάλιστα θα του κόστιζαν φθηνότερα.

Tο αγκαθωτό σύρμα φανερώνει την πρόθεση του μελισσοκόμου να πονέσει κάποιον, οπότε μάλλον μιλάμε για κακία;



Ποιό κόμμα θα μας σώσει;

Βρέθηκα πρόσφατα σε ένα Κ.Ε.Π. της περιοχής μου προκειμένου να μου βεβαιώσουν το γνήσιο της υπογραφής. Ήταν μεσημέρι και υπήρχε μόνον ένας υπάλληλος νεαρός στην ηλικία και από ότι μου είπε ήταν και νεοπροσληφθής, ο οποίος εξυπηρετούσε έναν πολίτη. Έκατσα σε μια καρέκλα λίγο πιο πίσω και περίμενα την σειρά μου. Ξαφνικά κατάλαβα ότι κάτι με κοιτούσε, σαν κάποιος να με εκλιπαρούσε. Γύρισα το βλέμμα μου γύρω γύρω και τότε ... το είδα.



Με εκλιπαρούσε για λίγο νερό. Κανείς από τους εργαζόμενους στο γραφείο αυτό δεν ενδιαφέρθηκε για τα φυτά που τα βλέπει μέρα με την μέρα να αργοπεθαίνουν όρθια.



Αναρωτήθηκα ... αυτοί που ζουν όλη μέρα μέσα σε αυτό το δωμάτιο, δεν τους αρέσει να βλέπουν μερικά φυτά; Δεν είπαν "ας ρίξουμε λίγο νεράκι"; Και καλά, ας υποθέσω ότι δεν θέλουν να τα βλέπουν πράσινα, γιατί όμως να τα αφήνουν εκεί να στέκονται πεθαμένα; Τους αρέσει να τα βλέπουν ξερά;

Σε όλες τις γλάστρες το χώμα είχε συρρικνωθεί,
φανερώνοντας ότι είχε πλήρως αφυδατωθεί.
Είχε μείνει πάνω από 2 μήνες απότιστο.

Κάποιος εύλογα θα πει ότι το πότισμα των φυτών είναι δουλειά της καθαρίστριας. Ναι εντάξει, είναι. Αλλά εσύ που το έχεις δίπλα στο γραφείο σου όλη μέρα δεν ενδιαφέρθηκες να το κρατήσεις στην ζωή για να ομορφαίνει την δική σου;

"Το ενδιαφέρον μας για τον τόπο μας"
Ίσως αποτελεί ένα συμβολικό έργο τεχνης;

Μετά περιμένουμε να βγει κάποιο κόμμα να συμμαζέψει αυτό το κράτος - τσαντίρι, αφού εμείς δεν είμαστε άξιοι να ρίξουμε λίγο νερό στο φυτό που έχουμε κάθε μέρα μπροστά μας.

Λίγο νερό, σε παρακαλώ λίγο νερό.
Κοίτα με πως έχω ρίξει τα κλαδιά μου μέχρι το πάτωμα από την έλλειψη νερού.
Κοίτα με πως σε παρακαλώ γονατιστό να μήν με αφήσεις να πεθάνω.
Ρίξε μου λίγο νερό ρε τεμπέλη Έλληνα*

Όπως έχουν ξεραθεί αυτά τα φυτά, έτσι έχει ξεραθεί το κάθε τί μέσα σε αυτό το κράτος των ωχαδερφιστών που βαριούνται την ζωή τους. Τέτοιες κουράδες που είμαστε, τέτοιο κουραδοκράτος μας αξίζει...

* Από ότι μου έχουν πεί, η λέξη "Έλληνας" σε πολλά κράτη του εξωτερικού, δυστυχώς είναι κακός χαρακτηρισμός.


3.10.09

Που πήγε ο Ανδρισμός και ο πατριωτισμός;

Σύμφωνα με την (μειωμένη) αντίληψη που διαθέτω, τα πράγματα έχουν ως εξής: Ο κ. Κ. Καραμανλής έχει κουραστεί (όπως και ο ίδιος έχει δηλώσει στο παρελθόν) από το ασυμμάζευτο Ελληνικό κράτος, και δεν επιθυμεί να ξανακυβερνήσει. Άλλωστε τι ανάγκη έχει; Θα αναπαυθεί ως αντιπολίτευση για κάποιο διάστημα, και μετά θα γίνει πρόεδρος δημοκρατίας, δηλαδή βασιλιάς δίχως προβλήματα.


Ο κ. Γ. Παπανδρέου γνωρίζει πως την Δευτέρα των εκλογών θα είναι κυβέρνηση, αλλά ούτε αυτός θέλει γιατί ξέρει τι τον περιμένει: Αυτό το κράτος έχει πολλά χρόνια που ξηλώνεται και πλέον δεν συμμαζεύεται εύκολα.

Γνωρίζει και αυτός (όπως και ο κ. Κ. Καραμανλής έμαθε,) πως αν κάνει αυτά που πρέπει να κάνει για ανάκαμψη, τα θετικά αποτελέσματα θα φανούν μετά από αρκετά χρόνια. Ο λαός όμως και περισσότερο τα οργανωμένα συμφέροντα, δεν έχουν (ούτε είχαν ποτέ) την υπομονή να περιμένουν χρόνια για να δουν ανάκαμψη, οπότε οι σωστές και δυναμικές κινήσεις θα δημιουργήσουν "ξινισμένες φάτσες" τόσο στον λαό όσο και μέσα στο ίδιο το κόμμα, και άρα οι σωστές κινήσεις αποκλείονται γιατί έχουν πολιτικό κόστος.

Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι αυτό που γίνεται εδώ και χρόνια, δηλαδή το "απαλό δούλεμα "της κατάστασης με λύσεις της στιγμής (πασαλείμματα και παυσίπονα αντί για θεραπεία) μέχρι να έρθει η ώρα να φύγει από κυβέρνηση και να γίνει αντιπολίτευση για να ηρεμήσει …

Θυμάμαι τον Ανδρέα Παπανδρέου που το όραμά του συνοψιζόταν σε δύο συνθήματα:

  1. Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες.
  2. Η καρδιά της αγοράς χτυπά Ελληνικά – Ο επιμένων Ελληνικά.

Αλήθεια, γιατί το σημερινό Πασόκ ξέχασε αυτά τα συνθήματα;

Σήμερα η Ελλάδα δεν ανήκει στους Έλληνες γιατί μας τελείωσαν οι Έλληνες, και η καρδιά της Ελληνικής αγοράς χτυπά Ασιατικά, γιατί οι πολιτικοί μας βαράνε προσοχές στις αποφάσεις των παγκοσμίων κέντρων εξουσίας.

Προφανώς το πολίτευμα της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας δίνει την θέση του σε "διαχειριστές – επιστάτες" της Νέας Τάξης Πραγμάτων, αυτήν ακριβώς που εξυπηρετούν οι πολιτικοί μας αντί να εξυπηρετούν τα Ελληνικά συμφέροντα.

Οι Έλληνες γίναμε αλλοδαποί μέσα στο ίδιο μας το κράτος, και το Ελληνικό χρήμα διαρκώς φεύγει προς το εξωτερικό αφού ότι πλέον αγοράζουμε παράγεται στην αλλοδαπή, και άρα εκεί πάνε τα χρήματά μας.

Το χειρότερο είναι ότι πλέον χάσαμε την Ελληνική μας συνείδηση, και υποκύψαμε δεχόμενοι την κακόμοιρη μοίρα μας.

Παλαιότερα όταν ο Έλληνας πολίτης ήθελε να αγοράσει κάτι, μετρούσε τα χρήματά του να δεί αν του έφταναν. Σήμερα δεν μετράει τα χρήματά του γιατί δεν έχει, αλλά μετράει την δανειοληπτική του ικανότητα, μήπως και τον δανείσει ο "εφέντης" του. Αυτή την υποδούλωση σε αυτό το ύπουλο σατανικό σύστημα, κάποιοι την ονομάζουν οικονομική πρόοδο, και μας ζητούν να τους εκλέξουμε, για να μας βάλουν ακόμα πιο βαθειά μέσα σε αυτό…

Πώς χάθηκε έτσι ο ανδρισμός και ο πατριωτισμός μας και γεμίσαμε από μαριονέτες κουνίστρες μπαλαρίνες;