Ένα παράδειγμα προς μίμηση. Νήσος Μογιέν (Ile Moyenne)

 

Για 13 χιλιάδες δολάρια, ο Άγγλος Brandon Grimshaw αγόρασε ένα μικρό ακατοίκητο νησί στις Σεϋχέλλεςτην νήσο Μογιέν (Ile Moyenne) και μετακόμισε εκεί για πάντα.  Όταν ο Άγγλος Brandon Grimshaw ήταν κάτω των σαράντα, παραιτήθηκε από τη δουλειά του ως συντάκτης εφημερίδας και ξεκίνησε μια νέα ζωή.

Μέχρι εκείνη την ώρα, κανένας άνθρωπος δεν είχε πατήσει πόδι στο νησί για 50 χρόνια. Όπως αρμόζει σε έναν πραγματικό Ρόμπινσον, ο Μπράντον βρήκε έναν σύντροφο ανάμεσα στους ιθαγενείς. Το όνομα της Παρασκευής του ήταν René Lafortin. Μαζί με τον Rene, ο Brandon άρχισε να εξοπλίζει το νέο του σπίτι. Ενώ ο Ρενέ ερχόταν στο νησί μόνο περιστασιακά, ο Μπράντον έζησε σε αυτό για δεκαετίες, χωρίς ποτέ να φύγει. Μόνος του.

Για 39 χρόνια, οι Grimshaw και Lafortin φύτεψαν 16 χιλιάδες δέντρα με τα χέρια τους και έχτισαν σχεδόν 5 χιλιόμετρα μονοπάτια. Το 2007, ο Rene Lafortin πέθανε και ο Brandon έμεινε ολομόναχος στο νησί.

Ήταν 81 ετών. Προσέλκυσε 2.000 νέα είδη πτηνών στο νησί και εισήγαγε περισσότερες από εκατό γιγάντιες χελώνες, οι οποίες στον υπόλοιπο κόσμο (συμπεριλαμβανομένων των Σεϋχέλλων) βρίσκονταν ήδη στα πρόθυρα της εξαφάνισης. 

Χάρη στις προσπάθειες του Grimshaw, το άλλοτε έρημο νησί φιλοξενεί τώρα τα δύο τρίτα της πανίδας των Σεϋχελλών. Ένα εγκαταλελειμμένο κομμάτι γης έχει μετατραπεί σε πραγματικό παράδεισο.

Πριν από μερικά χρόνια, ο πρίγκιπας της Σαουδικής Αραβίας προσέφερε στον Brandon Grimshaw $50 εκατομμύρια για το νησί, αλλά ο Robinson αρνήθηκε. «Δεν θέλω το νησί να γίνει αγαπημένο σημείο διακοπών για τους πλούσιους. Καλύτερα να είναι ένα εθνικό πάρκο που όλοι μπορούν να απολαύσουν. ”

Και πέτυχε ότι το 2008 το νησί πράγματι ανακηρύχθηκε εθνικό πάρκο. 

===============

Κάπου εδώ ξεκινά η δική μου γνωστή γκρίνια.  Εμείς δεν έχουμε νησιά στο Αιγαίο να τα κάνουμε παραδείσους. Άλλωστε τα Αιγαιοπελαγίτικα νησιά στην αρχαιότητα ήταν κατάφυτα. Αποψιλώθηκαν από τον άνθρωπο και τα γίδια. Μέρη που θα μπορούσαν να γίνουν παράδεισοι υπάρχουν και στην ηπειρωτική Ελλάδα. Πχ στην Αττική οι περισσότερες εκτάσεις είναι ρουμάνια με πουρνάρια κι αυτά έχουν καεί. Δεν απλώσαμε ποτέ το χέρι (ιδιαίτερα εμείς οι μελισσοκόμοι) να φυτέψουμε ένα σπόρο. 
Έχουμε μάθει μόνο να παίρνουμε και να καταστρέφουμε. 

Αγώνας για το πευκόμελο.

 Κάντε κλίκ επάνω στις εικόνες για μεγέθυνση.  Πρέπει να τα διαβάζουμε για να μή ξεχνάμε. 

Μάνη, Λιμένι, caretta caretta στην ταβέρνα

Φέτος το καλοκαίρι πέρασα από την Μάνη και επισκέφτηκα τον οικισμό "Λιμένι", κοντά στο Οίτυλο. Το μέρος δεν έχει παραλία με αμμουδιά, αλλά σίγουρα δεν θα στερηθείτε το κολύμπι την θάλασσα.

Τα κτίσματα (σπίτια, μπαράκια, ταβέρνες) βρίσκονται κυριολεκτικά επάνω στο κύμα, όπως και η ταβέρνα που φάγαμε.

Εκεί μας έκανε επίσκεψη μια θαλάσσια χελώνα, μάλλον caretta-caretta. Η χελώνα φαινόταν να μην ενοχλείται από τους ανθρώπους και εμπειρία μας ήταν καταπληκτική.

Μάνη, Λιμένι, caretta caretta στην ταβέρνα

https://www.youtube.com/watch?v=APHz55gzLyA

Βλέποντας αυτόν τον οικισμό, σκέφτηκα ότι σήμερα η νομοθεσία απαγορεύει την δόμηση τόσο κοντά στην θάλασσα, και προφανώς ο οικισμός "Λιμένι" είναι παλαιός, όπως και ο γνωστός στο Καστελόριζο και στο Τρίκερι.

Μήπως θα έπρεπε να αναθεωρήσουμε την αντίληψη ότι δεν είναι σωστό να κτίζουμε πάνω στο κύμα; Δεν εννοώ να κτίσουμε όλα τα παράλια, αλλά να επιτραπεί σε μερικές περιοχές να δημιουργούνται παραδοσιακοί τουριστικοί οικισμοί σαν κι αυτούς. Νομίζω θα δώσουν στην Ελλάδα και στην ζωή μας ένα καλύτερο χρώμα.

Κυψέλες σημάδια

 

Μία σφήκα βγαλμένη από ταινία τρόμου. (Sceliphron Curvatum)

 

 Άνοιξα ένα ντουλάπι της κουζίνας που βρισκόταν ψηλά, για να βγάλω ένα κουτί που μέσα είχε μία φόρμα για κέικ. Μόλις άνοιξα το ντουλάπι άκουσα ένα δυνατό ζουζούνισμα. Δυνατό και βαρύ. Σίγουρα δεν ήταν μέλισσα.  Τελικά παρόλο που άδειασα το ντουλάπι δεν βρήκα κάτι.  Μόλις άνοιξα όμως το κουτί κατάλαβα τι ήταν. 

Μέσα στο κουτί είχε κάνει φωλιά (κουκούλια) μιά σφήκα με το όνομα Sceliphron Curvatum. Αυτή η σφήκα κτίζει θαλάμους από λάσπη, μέσα στους οποίους αφήνει ένα αυγό, που σε λίγο θα γίνει προνύμφη (σκουλίκι).

Η προνύμφη μέσα στον θάλαμό της.

 Μαζί με την προνύμφη, η μαμά σφήκα τοποθετεί και μερικές αράχνες ζωντανές, που όμως τις έχει παραλύσει με το δηλητήριό της, και σφραγίζει τον θάλαμο. Οι αράχνες παραμένουν ζωντανές για μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε η προνύμφη να τρέφεται από αυτές. Τις τρώει ζωντανές. 

Η προνύμφη και το φαγητό της. Οι αράχνες είναι ζωντανές αλλά δεν μπορούν να κουνηθούν. 

Ξέρω αισθάνεστε οίκτο για τις αράχνες, όμως να ξέρετε ότι και αυτές περίπου το ίδιο κάνουν στα έντομα που συλλαμβάνουν. 

Η μαμά σφήκα. - πηγή εικόνας

Δυστυχώς αντιλαμβανόμαστε την φύση ως ένα όμορφο φόντο για τις ονειρεμένες διακοπές μας, αλλά η φύση δεν είναι καθόλου έτσι. Στη φύση γίνεται πόλεμος με φρικαλέα εγκλήματα.  Ακόμα και έξω από την πόρτα σας, στον κάδο απορριμμάτων της γειτονιά σας, κάποια ζώα αγωνίζονται για την επιβίωσή τους. Σκοτώνονται για  μια μπουκιά μουχλιασμένο ψωμί, ενώ για νερό τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα.

Και η ανθρώπινη κοινωνία από εκεί προέρχεται, γι αυτό και μεταφέρει μέσα της αυτή την βιαιότητα, πολλές φορές και φρικαλεότητα.  Σίγουρα πλέον η ανθρώπινη κοινωνία είναι καλύτερη από τις ζωώδης κοινωνίες, αλλά θέλει ακόμα πολύ δουλειά στην συνείδηση για ξεφύγουμε από την κατάρα του νόμου της ζούγκλας.  Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι σκληρός και αδίστακτος γίνεται ο απελπισμένος. Και απελπισμένος γίνεται ο αβοήθητος. 😉  Βοηθάτε! 

Η μεγάλη άλλως της Σελήνης.

 Η φωτογραφία τραβήχτηκε εχθές το βράδυ 28/11/2020 στο Μαρκόπουλο Μεσογείων.  Μόλις την ανάρτησα στον τοίχο μου στο  fb, έμαθα από συναδέλφους ότι ακριβώς το ίδιο φαινόμενο παρατήρησαν όχι μόνον στην  την Αττική  αλλά σε Τρίπολη και Ημαθία. Δηλαδή μάλλον σε όλη την Ελλάδα.  

  Αυτό το φαινόμενο παρατηρείται όταν σε περίπου 6 χλμ ψηλά στην ατμόσφαιρα έχουν δημιουργηθεί παγοκρύσταλλοι, και φυσικά προμηνύει κακοκαιρία. 

Μακάρι αυτό το χειμώνα να έχουμε βροχές.

Ελληνικό Σήμα στο μέλι και Ελληνοποιήσεις

 

Αν γνωρίζετε τι είναι οι ελληνοποιήσεις και το ελληνικό σήμα, προσπεράστε την εισαγωγή του βίντεο και πηγαίντε περίπου στο 5ο λεπτό .

11 μήνες φυλακή

   11 μήνες στη φυλακή έμεινε ένας βοσκός γιατί οι αστυνομικοί  βρήκαν στην κατοχή του αλεύρι που το πέρασαν για ηρωίνη. Πολλοί μελισσοκόμοι φτιάχνουν μόνοι τους τη βανίλια και την πακετάρουν σε σακουλάκια, που φαίνονται σαν τα σακουλάκια με τα λευκά ναρκωτικά. οι μελισσοτροφές του εμπορίου έχουν τυπωμένο επάνω το λογότυπο της εταιρείας και φαίνεται τι είναι. Οι ιδιοπαραγόμενες όμως δεν γράφουν τίποτα, και το πρώτο πράγμα που θα νομίσει κάποιος είναι ότι πρόκειται για ναρκωτικά.

   Το ερώτημα είναι "τι κάνουμε αν πέσουμε σε τέτοια περίπτωση"; Σίγουρα σας έχει τύχει να σας σταματήσει αστυνομία για έλεγχο, να είστε σε όλα εντάξει και οι αστυνομικοί να στενοχωρούνται που δεν μπορούν να σας γράψουν, και ψάχνουν απελπισμένα να βρουν κάτι. Σκέψου και να βρουν στο αυτοκίνητό σου 200 300 σακουλάκια με "ηρωίνη". Και άντε μετά να ξεμπερδέψεις ... 

Ο βοσκός έμεινε 11 μήνες στη φυλακή παρέα με τα καθάρματα, και αποζημιώθηκε με το γελοίο ποσό των 6.000€. Φυσικά έχει κινήσει διαδικασίες και στα ευρωπαία δικαστήρια, αλλά τι να το κάνεις όταν έχεις περάσει 11 μήνες στη φυλακή; 

Νοθεία

Βάλτε στα προφίλ σας .. γεμίστε τον κόσμο ... με αυτή την εικόνα (μαζί με τον σύνδεσμο να μή λένε ότι είναι hoax).

Πρέπει να ξεκινήσουμε την ενημέρωση του καταναλωτή.

Πρέπει να δημιουργήσουμε και μικρά ενημερωτικά βίντεο, να τα διασπείρουμε στο διαδίκτυο. Αν είναι καλής ποιότητας θα τα προβάλει και η τηλεόραση. 

https://www.tanea.gr/2020/10/13/greece/efet-anakaleitai-notheymeno-meli/

Η διήθηση του μελιού και οι ελληνοποιήσεις.

 Σύμφωνα με τον ορισμό του Κώδικα Τροφίμων και ποτών “ως μέλι νοείται το τρόφιμο που παράγουν οι μελιττοφόρες μέλισσες από το νέκταρ των ανθέων ή από εκκρίσεις που προέρχονται από ζωντανά μέρη των φυτών ή που βρίσκονται πάνω σε αυτά (νέκταρ ή εκκρίσεις) συλλέγουν, μεταποιούν, αναμιγνύουν σε δικές τους ειδικές ουσίες αποταμιεύουν και αφήνουν να ωριμάσει στις κηρήθρες της κυψέλης”

Η διήθηση του μελιού αποτρέπει την κρυστάλλωση του μελιού, όμως του αφαιρεί ένα μέρος από τα συστατικά του όπως και η γύρη.  Εκτός λοιπόν του ότι το διηθημένο μέλι δεν είναι μέλι όπως βγαίνει από την κυψέλη, (και άρα υποθέτω  ποιοτικά υποδεέστερο) αφαιρεί τους γυρεόκοκκους!

Ο γυρεόκοκκοι είναι αυτοί που δείχνουν την βοτανική προέλευση του μελιού. Π.χ.  ένα μέλι γεμάτο με  γυρεόκοκκους αυτοφυών φυτών της Κίνας που δεν συναντούνται εύκολα στην Ελλάδα και Ευρώπη, φωνάζει ότι είναι μέλι κινέζικο.  Ένα μέλι με γυρεόκοκκους της ελληνικής χλωρίδας  αλλά και της κινεζικής, φωνάζει ότι είναι μείγμα μελιού ελληνικού και εισαγόμενου.  

Αν στο παραπάνω μείγμα, το εισαγόμενο μέλι δεν έχει γυρεόκοκκους διότι του έχουν αφαιρεθεί με τη διήθηση,  τότε έχει μόνον ελληνικούς γυρεόκοκκους, και είναι εύκολο να βαφτιστεί ελληνικό.

Η διήθηση του μελιού είναι  (κατά την άποψή μου πάντα) η κολυμβήθρα της ελληνοποίησης και γενικά της κάθε είδους βάπτισης.  

Το διηθημένο μέλι δεν είναι αυτό το μέλι που βγήκε από την κυψέλη, αλλά είναι βιομηχανοποιημένο προϊόν  και θα πρέπει είτε να απαγορευτεί η παραγωγή και η διακίνησή του, είτε να κυκλοφορεί υποχρεωτικά με σήμανση ως βιομηχανοποιημένο, και να περιέχει κάποια επιπρόσθετη ουσία (πχ  χρωστική) που να αποκαλύπτει την ανάμειξή του  αν αυτή  βρεθεί μέσα  σε ελληνικό /ευρωπαϊκό μέλι.  Κάτι ανάλογο δηλαδή  που γίνεται για να διαχωρίζονται τα πετρέλαια κίνησης και θέρμανσης.

Αλλά το καλύτερο θα ήταν να απαγορευτεί εντελώς η διήθηση και η διακίνηση διηθημένου μελιού, αφού αφενός το υποβαθμίζει ποιοτικά και αφετέρου δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες ελληνοποιήσεις, εξαπάτηση του καταναλωτή, και οικονομικό στραγγαλισμό των Ελλήνων (και όχι μόνον) μελισσοκόμων.

Ο τρόπος υπάρχει, αλλά εκείνοι που όφειλαν να το ζητήσουν,  μουγκάθηκαν.  Και δεν μιλάω μόνον για την Ελλάδα. Παντού τα ίδια.

Ενημέρωση:

Παραθέτω την απάντηση του κ. Θρασυβούλου, που είναι πολύ κατατοπιστική και μας ανοίγει μία πόρτα για τη λύση του προβλήματος.  Προσέξτε ότι η πρόταση που καταλήγει να μας κάνει (στο κάτω μέρος της εικόνας)  είναι ρεαλιστικότατη. 

Οπωσδήποτε ο μελισσοκομικός κόσμος θα πρέπει να συνεργαστεί με το πανεπιστήμιο για να συντάξουμε ένα αίτημα λογικό, καλά τεκμηριωμένο και πάνω από όλα πραγματοποιήσιμο, ώστε επιτέλους να λύσουμε το πρόβλημα των ελληνοποιήσεων και της νοθείας. 

Επειδή φοβάμαι ότι το κεντρικό κλαδικό μας όργανο, στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα, δεν θα ενδιαφερθεί, θα πρέπει να περιμένουμε λίγους μήνες μέχρι τις εκλογές της ΟΜΣΕ, μήπως αλλάξει κάτι πρός το καλύτερο
Μετά θα δούμε ... Θα ενοχλήσουμε τον κ. Θρασυβούλου για να συντάξουμε την εισήγηση.
Περιμένω τις απόψεις σας.