Επιτακτική η ανάγκη δάσωσης και αναδάσωσης.

Όλοι έχουμε καταλάβει ότι κάτι τρέχει με τις φωτιές των τελευταίων ετών. Πρόκειται για συντονισμένους εμπρησμούς, και ίσως όχι μόνον στην Ελλάδα. Φυσικά, το κράτος είναι ανήμπορο όχι μόνον για πρόληψη αλλά και καταστολή. Οι φωτιές σταματούν μόνον όταν φτάσουν στη θάλασσα. Σε 2-3 χρόνια δε θα έχει μείνει τίποτα. Ο καθένας μας κάνει τις δικές του υποθέσεις για τις αιτίες, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας εδώ. Το θέμα μας είναι τι πρέπει να κάνουμε εμείς.

Εμείς λοιπόν τι πρέπει να κάνουμε;

Πρέπει ως κλάδος να ξεκινήσουμε το συμμάζεμα, δηλαδή να πιέσουμε το κράτος να ξεκινήσει τις αναδασώσεις στα καμμένα, αλλά και τις δασώσεις σε άγονα μέρη που έχουν παλιότερα καεί επανειλημμένως διότι εκεί η φύση δεν μπορεί να αναγεννηθεί γρήγορα. Ταυτόχρονα να συμμετέχουμε ενεργά.

Ο κάθε σύλλογος να ζητήσει από το δασαρχείο της περιοχής του να κάνει μελέτη που μπορεί να γίνει δάσωση και με ποια φυτά, κυρίως μελισσοκομικής σημασίας: κουτσουπιές, χαρουπιές, βελανιδιές, ακακίες, φουντουκιές, φλαμουριές, κουμαριές ... ανάλογα την περιοχή.

Οι μελισσοκομικοί σύλλογοι σε συνεργασία με τους κυνηγητικούς συλλόγους, τους δήμους, τα δασαρχεία το ΥΠΕΧΩΔΕ και ΥΠΑΑΤ, να δημιουργήσουν φυτώρια μελισσοκομικών δένδρων για μεταφύτευση.

Αν περιμένουμε από το "ελληνικό κράτος" ... δε θα γίνει τίποτα. Έκανε ποτέ κάτι;

Και ο κάθε μελισσοκόμος μόνος του, να φυτεύει στην περιοχή του ότι μπορεί, από αυτά τα φυτά που θα υποδείξει η μελέτη του δασαρχείου. 

Ένα παράδειγμα προς μίμηση. Νήσος Μογιέν (Ile Moyenne)

 

Για 13 χιλιάδες δολάρια, ο Άγγλος Brandon Grimshaw αγόρασε ένα μικρό ακατοίκητο νησί στις Σεϋχέλλεςτην νήσο Μογιέν (Ile Moyenne) και μετακόμισε εκεί για πάντα.  Όταν ο Άγγλος Brandon Grimshaw ήταν κάτω των σαράντα, παραιτήθηκε από τη δουλειά του ως συντάκτης εφημερίδας και ξεκίνησε μια νέα ζωή.

Μέχρι εκείνη την ώρα, κανένας άνθρωπος δεν είχε πατήσει πόδι στο νησί για 50 χρόνια. Όπως αρμόζει σε έναν πραγματικό Ρόμπινσον, ο Μπράντον βρήκε έναν σύντροφο ανάμεσα στους ιθαγενείς. Το όνομα της Παρασκευής του ήταν René Lafortin. Μαζί με τον Rene, ο Brandon άρχισε να εξοπλίζει το νέο του σπίτι. Ενώ ο Ρενέ ερχόταν στο νησί μόνο περιστασιακά, ο Μπράντον έζησε σε αυτό για δεκαετίες, χωρίς ποτέ να φύγει. Μόνος του.

Για 39 χρόνια, οι Grimshaw και Lafortin φύτεψαν 16 χιλιάδες δέντρα με τα χέρια τους και έχτισαν σχεδόν 5 χιλιόμετρα μονοπάτια. Το 2007, ο Rene Lafortin πέθανε και ο Brandon έμεινε ολομόναχος στο νησί.

Ήταν 81 ετών. Προσέλκυσε 2.000 νέα είδη πτηνών στο νησί και εισήγαγε περισσότερες από εκατό γιγάντιες χελώνες, οι οποίες στον υπόλοιπο κόσμο (συμπεριλαμβανομένων των Σεϋχέλλων) βρίσκονταν ήδη στα πρόθυρα της εξαφάνισης. 

Χάρη στις προσπάθειες του Grimshaw, το άλλοτε έρημο νησί φιλοξενεί τώρα τα δύο τρίτα της πανίδας των Σεϋχελλών. Ένα εγκαταλελειμμένο κομμάτι γης έχει μετατραπεί σε πραγματικό παράδεισο.

Πριν από μερικά χρόνια, ο πρίγκιπας της Σαουδικής Αραβίας προσέφερε στον Brandon Grimshaw $50 εκατομμύρια για το νησί, αλλά ο Robinson αρνήθηκε. «Δεν θέλω το νησί να γίνει αγαπημένο σημείο διακοπών για τους πλούσιους. Καλύτερα να είναι ένα εθνικό πάρκο που όλοι μπορούν να απολαύσουν. ”

Και πέτυχε ότι το 2008 το νησί πράγματι ανακηρύχθηκε εθνικό πάρκο. 

===============

Κάπου εδώ ξεκινά η δική μου γνωστή γκρίνια.  Εμείς δεν έχουμε νησιά στο Αιγαίο να τα κάνουμε παραδείσους. Άλλωστε τα Αιγαιοπελαγίτικα νησιά στην αρχαιότητα ήταν κατάφυτα. Αποψιλώθηκαν από τον άνθρωπο και τα γίδια. Μέρη που θα μπορούσαν να γίνουν παράδεισοι υπάρχουν και στην ηπειρωτική Ελλάδα. Πχ στην Αττική οι περισσότερες εκτάσεις είναι ρουμάνια με πουρνάρια κι αυτά έχουν καεί. Δεν απλώσαμε ποτέ το χέρι (ιδιαίτερα εμείς οι μελισσοκόμοι) να φυτέψουμε ένα σπόρο. 
Έχουμε μάθει μόνο να παίρνουμε και να καταστρέφουμε. 

Αγώνας για το πευκόμελο.

 Κάντε κλίκ επάνω στις εικόνες για μεγέθυνση.  Πρέπει να τα διαβάζουμε για να μή ξεχνάμε. 

Μάνη, Λιμένι, caretta caretta στην ταβέρνα

Φέτος το καλοκαίρι πέρασα από την Μάνη και επισκέφτηκα τον οικισμό "Λιμένι", κοντά στο Οίτυλο. Το μέρος δεν έχει παραλία με αμμουδιά, αλλά σίγουρα δεν θα στερηθείτε το κολύμπι την θάλασσα.

Τα κτίσματα (σπίτια, μπαράκια, ταβέρνες) βρίσκονται κυριολεκτικά επάνω στο κύμα, όπως και η ταβέρνα που φάγαμε.

Εκεί μας έκανε επίσκεψη μια θαλάσσια χελώνα, μάλλον caretta-caretta. Η χελώνα φαινόταν να μην ενοχλείται από τους ανθρώπους και εμπειρία μας ήταν καταπληκτική.

Μάνη, Λιμένι, caretta caretta στην ταβέρνα

https://www.youtube.com/watch?v=APHz55gzLyA

Βλέποντας αυτόν τον οικισμό, σκέφτηκα ότι σήμερα η νομοθεσία απαγορεύει την δόμηση τόσο κοντά στην θάλασσα, και προφανώς ο οικισμός "Λιμένι" είναι παλαιός, όπως και ο γνωστός στο Καστελόριζο και στο Τρίκερι.

Μήπως θα έπρεπε να αναθεωρήσουμε την αντίληψη ότι δεν είναι σωστό να κτίζουμε πάνω στο κύμα; Δεν εννοώ να κτίσουμε όλα τα παράλια, αλλά να επιτραπεί σε μερικές περιοχές να δημιουργούνται παραδοσιακοί τουριστικοί οικισμοί σαν κι αυτούς. Νομίζω θα δώσουν στην Ελλάδα και στην ζωή μας ένα καλύτερο χρώμα.

Κυψέλες σημάδια

 

Μία σφήκα βγαλμένη από ταινία τρόμου. (Sceliphron Curvatum)

 

 Άνοιξα ένα ντουλάπι της κουζίνας που βρισκόταν ψηλά, για να βγάλω ένα κουτί που μέσα είχε μία φόρμα για κέικ. Μόλις άνοιξα το ντουλάπι άκουσα ένα δυνατό ζουζούνισμα. Δυνατό και βαρύ. Σίγουρα δεν ήταν μέλισσα.  Τελικά παρόλο που άδειασα το ντουλάπι δεν βρήκα κάτι.  Μόλις άνοιξα όμως το κουτί κατάλαβα τι ήταν. 

Μέσα στο κουτί είχε κάνει φωλιά (κουκούλια) μιά σφήκα με το όνομα Sceliphron Curvatum. Αυτή η σφήκα κτίζει θαλάμους από λάσπη, μέσα στους οποίους αφήνει ένα αυγό, που σε λίγο θα γίνει προνύμφη (σκουλίκι).

Η προνύμφη μέσα στον θάλαμό της.

 Μαζί με την προνύμφη, η μαμά σφήκα τοποθετεί και μερικές αράχνες ζωντανές, που όμως τις έχει παραλύσει με το δηλητήριό της, και σφραγίζει τον θάλαμο. Οι αράχνες παραμένουν ζωντανές για μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε η προνύμφη να τρέφεται από αυτές. Τις τρώει ζωντανές. 

Η προνύμφη και το φαγητό της. Οι αράχνες είναι ζωντανές αλλά δεν μπορούν να κουνηθούν. 

Ξέρω αισθάνεστε οίκτο για τις αράχνες, όμως να ξέρετε ότι και αυτές περίπου το ίδιο κάνουν στα έντομα που συλλαμβάνουν. 

Η μαμά σφήκα. - πηγή εικόνας

Δυστυχώς αντιλαμβανόμαστε την φύση ως ένα όμορφο φόντο για τις ονειρεμένες διακοπές μας, αλλά η φύση δεν είναι καθόλου έτσι. Στη φύση γίνεται πόλεμος με φρικαλέα εγκλήματα.  Ακόμα και έξω από την πόρτα σας, στον κάδο απορριμμάτων της γειτονιά σας, κάποια ζώα αγωνίζονται για την επιβίωσή τους. Σκοτώνονται για  μια μπουκιά μουχλιασμένο ψωμί, ενώ για νερό τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα.

Και η ανθρώπινη κοινωνία από εκεί προέρχεται, γι αυτό και μεταφέρει μέσα της αυτή την βιαιότητα, πολλές φορές και φρικαλεότητα.  Σίγουρα πλέον η ανθρώπινη κοινωνία είναι καλύτερη από τις ζωώδης κοινωνίες, αλλά θέλει ακόμα πολύ δουλειά στην συνείδηση για ξεφύγουμε από την κατάρα του νόμου της ζούγκλας.  Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι σκληρός και αδίστακτος γίνεται ο απελπισμένος. Και απελπισμένος γίνεται ο αβοήθητος. 😉  Βοηθάτε! 

Η μεγάλη άλλως της Σελήνης.

 Η φωτογραφία τραβήχτηκε εχθές το βράδυ 28/11/2020 στο Μαρκόπουλο Μεσογείων.  Μόλις την ανάρτησα στον τοίχο μου στο  fb, έμαθα από συναδέλφους ότι ακριβώς το ίδιο φαινόμενο παρατήρησαν όχι μόνον στην  την Αττική  αλλά σε Τρίπολη και Ημαθία. Δηλαδή μάλλον σε όλη την Ελλάδα.  

  Αυτό το φαινόμενο παρατηρείται όταν σε περίπου 6 χλμ ψηλά στην ατμόσφαιρα έχουν δημιουργηθεί παγοκρύσταλλοι, και φυσικά προμηνύει κακοκαιρία. 

Μακάρι αυτό το χειμώνα να έχουμε βροχές.

Ελληνικό Σήμα στο μέλι και Ελληνοποιήσεις

 

Αν γνωρίζετε τι είναι οι ελληνοποιήσεις και το ελληνικό σήμα, προσπεράστε την εισαγωγή του βίντεο και πηγαίντε περίπου στο 5ο λεπτό .

11 μήνες φυλακή

   11 μήνες στη φυλακή έμεινε ένας βοσκός γιατί οι αστυνομικοί  βρήκαν στην κατοχή του αλεύρι που το πέρασαν για ηρωίνη. Πολλοί μελισσοκόμοι φτιάχνουν μόνοι τους τη βανίλια και την πακετάρουν σε σακουλάκια, που φαίνονται σαν τα σακουλάκια με τα λευκά ναρκωτικά. οι μελισσοτροφές του εμπορίου έχουν τυπωμένο επάνω το λογότυπο της εταιρείας και φαίνεται τι είναι. Οι ιδιοπαραγόμενες όμως δεν γράφουν τίποτα, και το πρώτο πράγμα που θα νομίσει κάποιος είναι ότι πρόκειται για ναρκωτικά.

   Το ερώτημα είναι "τι κάνουμε αν πέσουμε σε τέτοια περίπτωση"; Σίγουρα σας έχει τύχει να σας σταματήσει αστυνομία για έλεγχο, να είστε σε όλα εντάξει και οι αστυνομικοί να στενοχωρούνται που δεν μπορούν να σας γράψουν, και ψάχνουν απελπισμένα να βρουν κάτι. Σκέψου και να βρουν στο αυτοκίνητό σου 200 300 σακουλάκια με "ηρωίνη". Και άντε μετά να ξεμπερδέψεις ... 

Ο βοσκός έμεινε 11 μήνες στη φυλακή παρέα με τα καθάρματα, και αποζημιώθηκε με το γελοίο ποσό των 6.000€. Φυσικά έχει κινήσει διαδικασίες και στα ευρωπαία δικαστήρια, αλλά τι να το κάνεις όταν έχεις περάσει 11 μήνες στη φυλακή; 

Νοθεία

Βάλτε στα προφίλ σας .. γεμίστε τον κόσμο ... με αυτή την εικόνα (μαζί με τον σύνδεσμο να μή λένε ότι είναι hoax).

Πρέπει να ξεκινήσουμε την ενημέρωση του καταναλωτή.

Πρέπει να δημιουργήσουμε και μικρά ενημερωτικά βίντεο, να τα διασπείρουμε στο διαδίκτυο. Αν είναι καλής ποιότητας θα τα προβάλει και η τηλεόραση. 

https://www.tanea.gr/2020/10/13/greece/efet-anakaleitai-notheymeno-meli/