20.11.10

Πάτος από κοντραπλακέ θαλάσσης.


Το κοντραπλακέ θαλάσσης έχει φοβερές αντοχές στην καταπόνηση και στην υγρασία. Αυτό χρησιμοποιείται και στην ναυπηγική διότι αντέχει στο νερό και το αλάτι, καθώς και στις ακραίες θερμοκρασίες. Φοβερό υλικό!
Τι καλύτερο λοιπόν από το να το χρησιμοποιούν οι κατασκευαστές κυψελών για τους πάτους μας;

Και εγώ έτσι νόμιζα … Παρήγγειλα λοιπόν τέτοιους, και παρόλο που υποτίθεται ότι το κοντραπλακέ θαλάσσης δεν έχει ανάγκη από προστασία λινελαίου, ασταρώματος και βαφής, εγώ το έκανα με επιμονή και υπομονή.

Δείτε στο βίντεο πως έγιναν μετά από δύο χρόνια!


Για να είμαι ειλικρινής, έτσι έγιναν οι μισοί. Οι άλλοι μισοί δεν έπαθαν τίποτα. Άρα ή πρόκειται περί ελαττωματικής παρτίδας, ή το συγκεκριμένο υλικό έτυχε κακομεταχείρισης. Ακόμα και απλό κοντραπλακέ να ήταν, με τόση επεξεργασία που του έκανα ( 2 χέρια λινέλαιο, 2 βελατούρα, 3 ριπολίνη) δεν θα είχε πάθει τίποτα.

Την επόμενη φορά θα πάρω ξύλινους ή πλαστικούς.


14.11.10

Πτώματα και στο δικό μου μελισσοκομείο !

Θυμάστε την ανάρτηση που είχα γράψει ότι σε κοντινό μελισσοκομείο υπήρχαν πολλές νεκρές μέλισσες έξω από τις εισόδους των κυψελών; Ε, το κακό έφτασε και στο δικό μου. 


Πήγα σήμερα και τρελάθηκα … Σε περίπου 40 κυψέλες μου είδα το ίδιο φαινόμενο. Το περίεργο είναι ότι το φαινόμενο αυτό συμβαίνει στα δυνατά μελίσσια. Τα αδύνατα είναι εντάξει!

Πτώματα και μέσα στην κυψέλη.

Ακόμα και μέσα στους τροφοδότες – δεν είχα βάλει σιρόπι μέσα, άρα δεν πρόκειται για μέλισσες που πνίγηκαν ή κόλλησαν στο σιρόπι.



Προσέξτε τις παρατεταμένες προβοσκίδες και τα ανοικτά φτερά! 

 


Πολλές έχουν σκαρφαλώσει σε χόρτα και κλαδάκια μπροστά στις εισόδους, και έχουν μείνει εκεί πεθαμένες, επίσης με παρατεταμένες προβοσκίδες και ανοικτά φτερά όπως φαίνεται στην επάνω φωτογραφία. 

11.11.10

Μέλι και νεογνά - Η τρομολαγνεια της αλλαντιασης

Είναι απολυτα σαφες, οτι οι περισσοτεροι ανθρωποι εχουν πειστει απο τις σημερινες ιατρικες και διατροφολογικες «αυθεντιες» οτι το μελι ειναι μια ιδιαιτερα επικινδυνη ουσια για τα μωρα ηλικιας κατω του ενος ή και δυο χρονων. Αιτια γιάυτο ειναι ενα τρομερα επικινδυνο βακτηριο που ακουει στο ονομα Clostridium Botulinum και προκαλει την νοσο της αλλαντιασης.

Η αλλαντιαση ειναι πολυ σοβαρη νοσος και μπορει να προκαλεσει ακομη και τον θανατο ενος βρεφους. Σημερα, η ασθενεια της αλλαντιασης συνδεεται σχεδον αποκλειστικα με την καταναλωση μελιου, και καθε φορα που συνανταται κρουσμα πιθανολογειται εξ’αρχης οτι οφειλεται στην καταλωση μελιου.
Η αληθεια, ομως, βρισκεται στα παρασκηνια, οπως παντα αλλωστε!


Το μελι το αδικημενο

Το μελι εχει ισχυρα βακτηριοκτονο δραση εξ’αιτιας των αιθεριων ελαιων και των ενζυμων που περιεχει. Η βακτηριοκτονες δρασεις του μελιου ειναι ισχυροτερες στα gram+ βακτηρια, οπως τα Clostridium. Επιπλεον, τα ιχνη προπολης που περιεχει δημιουργουν ενα ιδιαιτερα εχθρικο περιβαλλον για να μπορεσουν τα μικροβια να επιβιωσουν. Για οσους δεν γνωριζουν για την προπολη, ας διαβασουν για αυτην μεσα στο blog. Νεοτερα ευρυματα της Apimondia μας λενε οτι οι μελισσες δινουν μια ελαχιστη ποσοτητα δηλητηριου στο κελι με το μελι πριν το σφραγισουν για αντιβακτηριακους λογους. Απο την αλλη μερια, το μελι εχει πολυ υψηλη περιεκτικοτητα σε σακχαρα που δημιουργουν ενα υψηλο ωσμοτικο δυναμικο. Τα βακτηρια κυριολεκτικα αφυδατωνονται και πεθαινουν μεσα στο μελι. Αυτο εχει αποδειχτει και επιβεβαιωθει απο σωρο ιατρικων πειραματων και μελετων. Ειδικοτερα, οσον αφορα τα βακτηρια της οικογενειας Clostridium, δεν μπορουν να επιβιωσουν σε περιβαλλον με πολλα σακχαρα, ποσο μαλλον στο μελι που περιεχει τοσους αλλους βακτηριοστατικους και βακτηριοκτονους παραγωντες. Επιπροσθετα, ειναι γνωστο οτι το μελι περιεχει προβιοτικες ουσιες που βοηθανε στην αναπτυξη της φιλικης χλωριδας του ανθρωπου και στην αποτροπη της αναπτυξης της «κακης» χλωριδας μεσα στο εντερο, οπως το C.botulinum. Το μελι αυτο, οχι μονο δεν ειναι επικινδυνο, αλλα ειναι ευεγερτικο και απολυτα οφελιμο για τα νεογνα. Ενα τετοιο μελι μεγαλωνει απολυτως υγιη και γερα παιδια.


Τα βακτηρια της αλλαντιασης

Ειναι ευρεως γνωστο οτι, τα επικινδυνα βακτηρια Clostridium υπαρχουν κυριολεκτικα παντου. Υπαρχουν στο χωμα, στα φυτα, στα φρουτα, στα λαχανικα, στα συσκευασμενα, κονσερβοποιημενα τροφιμα, στο πατωμα που πεφτει η πιπιλα του μωρου, μπορουν να βρεθουν κατω απο τα νυχια μας αλλα και στον αερα που αναπνεουμε. Το βακτηριο αυτο ειναι απο τους μεγαλυτερους μπελαδες της τεχνολογιας τροφιμων. Ενα νεογνο μπορει ανετα να κολλησει το βακτηριο C.botulinum, χωρις να ταιστει ιχνος μελιου, απο πολλες αλλες πηγες που δεν χωραει το μυαλο μας. Αλλα να το αφησουμε αυτο για λιγο...ποσα μωρα εχουν πεθαινει απο αυτο το βακτηριο? Θα ειναι συνολικα 10-15 σε ολοκληρη την Ε.Ε μεσα σε 30 χρονια!? Η νοσος απο το βακτηριο αυτο ειναι τοσο σπανια, που οταν χρειαστηκαμε «φαρμακο» για το καταπολεμησουμε πριν απο ενα χρονο σε ενα νεογνο στην Πατρα, δεν το βρισκαμε σε ολοκληρη την Ευρωπη και επρεπε να μας το φερουν απο την Αμερικη! Τωρα σκεφτειτε ποσα νεογνα πεθαινουν απο φαρμακα, τοξικες ουσιες και δηλητηριαση καθε χρονο? Ποσα μωρα πεθαινουν απο απλα εμβολια και απο απλες αρρωστιες καθε χρονο? Ουτε λογος για αυτα...παρα μονο οτι το μελι ειναι επικινδυνο για την υγεια των νεογνων.


Ξεσκαρταρωντας το...μελι

Βεβαια, υπαρχουν «μελια» που μπορει να περιεχουν το βακτηριο της αλλαντιασης, «μελια» που ειναι υποπτα εως επικινδυνα, και ετσι, ερχομαστε στην ερωτηση τι θεωρει ο καθενας μας «μελι»...! Το μελι που αγοραζει κανεις απο το ραφι του supermarket ειναι μελι? Παρακαλω ερευνηστε τι περναει το μελι για να φτασει σε αυτα τα καταραμενα ραφια...για να ειναι διαυγες και να μην ειναι ζαχαρομενο.

Το μελι φιλτραρεται και θερμαινεται τοσες φορες που δεν μενει τιποτα μεσα του παρα ενα σιροπι σακχαρων. Το πολλαπλο φιλτραρισμα, στερει απο το μελι τα ιχνη προπολης και γυρης, που εχουν ισχυρη αντιβιοτικη δραση, ειδικα σε gram-θετικα βακτηρια, οπως το C.botilinum. Η θερμανση σκοτωνει ΟΛΑ τα ενζυμα που περιεχει, ισοπεδωνει τα προβιοτικα που περιεχει, ενω ολα τα πτητικα αιθερια ελαια δραπετευουν εις τον αιθερα μια για παντα! Αυτο το σκευασμα δεν ειναι πλεον μελι. Αυτο το «μελι» ειναι επικινδυνο να το καταναλωσει Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ! Ποσο μαλλον ενα νεογνο! Οπωτε να μην τα ριχνουμε στο μελι, αλλα στην ανοησια του καταναλωτη και στην αγνοια του γονιου που μεγαλωνει τα παιδια του, ταιζοντας τα δηλητηρια αλλα...τα προφυλασσει απο το επικινδυνο μελι.

Αν θελει καποιος να κανει ενα πειραμα για να καταλαβει αυτα που λεω, ας κανει το εξης πειραμα : Να βρει καλο μελι και να το χωρισει στα δυο. Το ενα μερος να το ζεστανει σε θερμοκρασια μεγαλυτερη των 55ο και το αλλο να το κρατησει αθερμο. Μεσα και στα δυο να βαλει απο ενα κομματι κρεας, κατα προτιμηση βρασμενο (για να φυγουν τα ενζυμα που εχει). Να τα αφησετε ετσι για να παρατηρησετε τι θα γινει. Μα ειναι να απορει κανεις για το αποτελεσμα? Το κρεας μεσα στο βρασμενο μελι θα μαζεψει μουχλες και θα σκυλοβρωμισει! Το κρεας στο αθερμο μελι θα μεινει αθικτο! Γιατι αυτη η διαφορα...Αλεκο μου?


Ενα μωρο μολυνθηκε...αλλα τι μωρο?

Ενα αλλο σοβαρο ζητημα/ερωτημα που χρειαζεται διερευνηση ειναι το γιατι καποια νεογνα ιδιας ηλικιας νοσησαν απο το βακτηριο, ενω αλλα οχι, παρολο που ταιστικαν με μολυσμενο «μελι» ιδιας ποσοτητας. Η απαντηση σε αυτο, κατα την γνωμη μου, ειναι απλη. Το βακτηριο για να κανει κακο, πρεπει να βρει χωρο να πολλαπλασιαστει και να «φυτρωσει» στον εντερικο σωληνα, ωστε να μολυνει τον οργανισμο του νεογνου με την τοξινη του. Για να το κανει αυτο, θα πρεπει η χλωριδα στο πεπτικο του νεογνου να μην ειναι αρκετη με αποτελεσμα να επιτρεψει στο βακτηριο να αποικισει το εντερο. Τα συγχρονα νεογνα στερουνται υγειας της εντερικης τους χλωριδας!

Πολλες φορες, η εντερικη χλωριδα του μωρου δεν ολοκληρωνεται ΠΟΤΕ!
Γιατι να γινεται αυτο? Γιατι η συγχρονες μαμαδες γεννανε με καισαρικη σε ποσοστο μεγαλυτερο του 60%, γιατι θηλαζουν το πολυ κανα τριμηνο και μετα δινουν στα παιδια τους γαλα-σκονη, γαλα-μεταλλαγμενο, αποτελεσμα καποιου διδακτορικου βιοχημειας. Επειδη κατα την διαρκεια αυτο πικραμενου του τριμηνου, οι ιδιες μασαμπουκιαζουνν μακαροναδες, ψωμια, ΤΟΝΟΥΣ ΖΑΧΑΡΗΣ, τονους συσκευασμενων νεκρων τροφων, αναψυκτικων, πλαστικων χυμων και τονους λοιπων χημικων βλακειων.
Πως ειναι δυνατον τα παιδια αυτων των μαναδων, να σχηματισουν ολοκληρωμενο ανοσοποιητικο συστημα, να σχηματισουν ολοκληρωμενη και υγιη εντερικη χλωριδα? Τα παιδια αυτα θα γινουν φιλασθενα, με σοβαρα σωματικα προβληματα, αλλεργιες, ασθμα, προβληματα αποσπασης προσοχης, συγκεντρωσης και υπερκινητικοτητα.


Η μεγαλη αδικια

Το μελι ευεργετησε το ανθρωπινο ειδος αιωνες τωρα. Αρχαιοι πολιτισμοι ανα την υφηλιο το χρησιμοποιησαν ως τροφη και ως φαρμακο σε νεογνα, μικρα παιδια, εφηβους, ενηλικες και υπερηλικες. Ομως, παλιοτερα οι τροφες ειχαν νοημα, να θρεφουν και να θεραπευουν. Σημερα, τις θελουμε να ειναι ομορφες, γυαλιστερες, διαυγεις, σχηματικα τελειες με εντονα χρωματα σαν λατερνες. Τις θελουμε να εχουν γευση gurmet και εμφανιση sic. Θελουμε καρπουζια, μανταρινια και σταφυλια χωρις κουκουτσια, που να ειναι τεραστια, τελεια και γυαλιστερα, θελουμε κρασι και μελι με χρωμα κεχριμπαρι, ρουμπινι, ζαφιρι και πορφυρες μεντολες...!

Απο ποτε, λοιπον, μας φταιει η τροφη, απο ποτε μας φταει το μελι για την αλλαντιαση, απο ποτε μας φταινε τα κουκουτσια του σταφυλιου για το δυσκοιλιο εντερο της κυριας...? Αφηνουμε να παιδια μας να τρωνε πολυχρωμα φωσφοριζε καραμελο-γλυφιτζουρια, τονους ζαχαροτα με συνθετικα χρωματα και εξωτικα αρωματα φρουτων, κρεμες με προσθετα γευσης και χρωματος που χωρις αυτα θα θυμιζαν λασπη στην γευση και πετρελαιο στην οσμη, αλλα τους αρνιομαστε το μελι για να μην παθουν...κακο.


Συμπερασμα

Το αγνο, γνησιο αθερμο μελι που παραγεται και συσκευαζεται απο εναν προσεκτικο μελισσοκομο ειναι εξαιρετικα οφελειμο για ολους, ιδιαιτερα απο τα νεογνα και τις θηλαζουσες μητερες. Δεν ειναι περισσοτερο επικινδυνο απο οποιαδηποτε αλλη σωστη τροφη και ειναι πολυ ασφαλεστερο απο την τροφη που δινεται στην εποχη μας στην συντριπτικη πλειοψηφια των βρεφων. Το μελι δινει ενζυμα και βοηθαει το βρεφος να αναπτυξει σωστα το ανοσοποιητικο του συστημα και την εντερικη του χλωριδα. Παραλληλα, βοηθαει στην ελαττωση των κολικων, στην βελτιωση της πεψης και του υπνου, στην οδοντοφυια και σε τυχον λοιμωξεις του βρεφους. Παρολα αυτα, πολυ σοβαρο ζητημα ειναι η ποιοτητα του μελιου και η δοσολογια που δινεται στο βρεφος.
Θα πρεπει καποιος να ειναι σιγουρος για το μελι που δινει και ενημερωμενος πανω στο θεμα. Τελικα ειναι θεμα επιλογης, για το πως μεγαλωνουμε και θρεφουμε τα παιδια μας. Το παρον αρθρο δεν εχει σκοπο να πεισει για το μελι, αλλα να ριξει λιγο φως στο σκοταδισμο των ιατρικων «αυθεντιων», να διωξει τον φοβο απο αυτους που εχουν ηδη κανει τις επιλογες τους και εχουν επιλεξει το μελι για την διατροφη των παιδιων τους.

Αν θελετε δειτε τα παρακατω αξιολογα link



 Αναδημοσίευση από Μελισσοθεραπεία

9.11.10

Λυγαριές (δένδρα της Σάμου)


Για το συγκεκριμένο φυτό υπάρχει και άλλη ανάρτηση στο blog. Αλλά εδώ πρόκειται για μια ξεχωριστή περίπτωση. Οι λυγαριές των παρακάτω φωτογραφιών δεν είναι θάμνοι αλλά δένδρα, και βρίσκονται στο Ηραίο της Σάμου. 









Δεν έχω δει ποτέ μου λυγαριά ως δένδρο και δεν γνωρίζω αν πρόκειται για άλλη ράτσα ή είναι απλές λυγαριές που τις άφησαν να μεγαλώσουν πολλά χρόνια. Γνωρίζει κανείς;

Οι φωτογραφίες πάρθηκαν από την Ηλέκτρα Βαλάση

http://stipsi-electra.blogspot.com

8.11.10

Το γερμανικό θαύμα και η σκοτεινή όψη του

Αναδημοσίευση από "Καθημερινή"

«Ακούγοντας τους Γερμανούς αξιωματούχους να καταγγέλλουν τα ελλείμματα, η γυναίκα μου ψιθύρισε: “Θα μας δώσουν από ένα μαστίγιο στον καθένα όπως θα φεύγουμε, ώστε να αρχίσουμε να αυτομαστιγωνόμαστε”. Το μήνυμα είναι πάντα το ίδιο: Το χρέος είναι ο σατανάς, οι οφειλέτες πρέπει να πληρώσουν για τις αμαρτίες τους… Αλλά μ’ αυτή την ηθικολογία βουλιάξαμε στην ατέλειωτη ύφεση».

Με αυτά τα λόγια ο Αμερικανός οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν αποδοκίμαζε, στους New York Times της περασμένης Κυριακής, την ηθικολογία των γερμανικών ελίτ. Ηθικολογία, η οποία, κατά τα ειωθότα, συνοδεύεται από την υποκρισία: Αν όλος ο κόσμος υιοθετούσε μεμιάς τη γερμανική λιτότητα, με αιματηρές περικοπές κρατικών δαπανών και ιδιωτικής κατανάλωσης, το αποτέλεσμα θα ήταν ένα παγκόσμιο κραχ – και τότε ποιος θα αγόραζε τα γερμανικά προϊόντα;

Οπως σημειώνει ο Βρετανός ιστορικός Πέρι Αντερσον, «ανάμεσα στο 2003 και το 2007, τα επιχειρηματικά κέρδη στη Γερμανία αυξήθηκαν κατά 37%, ενώ οι μισθοί μόνο κατά 4%. Για το φτωχότερο 25% των εργαζομένων, οι πραγματικοί μισθοί έπεσαν κατά 14% από το 1995». Με άλλα λόγια, αν και εμφανίζεται ως η κατ’ εξοχήν οικονομική ατμομηχανή της Ευρώπης, η Γερμανία ακολουθεί συστηματικά πολιτική «πτώχευσης γείτονα» (beggar thy neighbour, όπως λένε οι Αγγλοι) και ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για τη συρρίκνωση της παγκόσμιας ζήτησης.

Από την πλευρά του, ο οικονομικός αναλυτής της γαλλικής Le Monde, Μισέλ Σαντί, αμφισβητεί τη βιωσιμότητα του νέου «γερμανικού θαύματος», επισημαίνοντας: «Η βενζίνη που τροφοδοτεί τον γερμανικό κινητήρα προέρχεται κυρίως από την υποτίμηση του ευρώ έναντι του δολαρίου και του γιεν, η οποία με τη σειρά της οφείλεται στην κρίση των περιφερειακών χωρών». Με άλλα λόγια, η πτώχευση της Ελλάδας ή της Ιρλανδίας (όπου το έλλειμμα φτάνει το εξωφρενικό 32%) αποτελεί ευλογία για τις γερμανικές εξαγωγές, αλλά η Γερμανία παριστάνει τη ριγμένη και βάζει τις περιφερειακές χώρες να πληρώσουν δύο και τρεις φορές τα δάνειά τους.

Επιπλέον, ο Γάλλος αναλυτής σημειώνει ότι δεν μπορούμε να θεωρούμε οικονομικό θαύμα «μια ανάπτυξη της τάξης του 3% για το 2010, ύστερα από μια συρρίκνωση κοντά στο 5% το 2009 και με απρόβλεπτη την εξέλιξη του 2011». Θεωρεί δε ότι «ο υποτιθέμενος γερμανικός θρίαμβος οφείλεται εν πολλοίς στην ενεργό στήριξη της οικονομίας άλλων ανεπτυγμένων χωρών και στην τόνωση της κατανάλωσης με την πολιτική χαμηλών επιτοκίων στις αναδυόμενες οικονομίες». Τέλος, υπενθυμίζει ότι η Γαλλία ξεπερνούσε κατά πολύ τη Γερμανία τόσο σε δημογραφικό δυναμισμό όσο και σε ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης όλη την προηγούμενη δεκαετία και μάλιστα ότι είναι πολύ σταθερότερη από τον μεγάλο γείτονά της, καθώς στηρίζεται περισσότερο στην εσωτερική αγορά και λιγότερο στις εξαγωγές. Το μόνο ερώτημα που δεν μας απάντησε η Le Monde είναι γιατί, με αυτά τα δεδομένα, ο κ. Σαρκοζί παραδίδεται άνευ όρων στην κ. Μέρκελ.

Προς μια Ευρώπη πολλών ταχυτήτων

Ακόμη και ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Ζαν-Κλοντ Τρισέ, εξανέστη με το ιδιαζόντως επαχθές γερμανικό σχέδιο. Οι αιτιάσεις του εστιάζονται στην πρόβλεψη περί συμμετοχής των ιδιωτικών τραπεζών στον μόνιμο μηχανισμό οργανωμένης χρεοκοπίας. Αυτό σημαίνει ότι θα καλούνται και οι τράπεζες να επωμίζονται μέρος του κόστους, με το υποχρεωτικό «κούρεμα» ομολόγων και την επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους. Μια τέτοια ρύθμιση θα υποχρεώσει τις τράπεζες, όπως εύλογα εκτιμά ο κ. Τρισέ, να αυξήσουν προκαταβολικά τα επιτόκια δανεισμού των πιο ευάλωτων χωρών, ενόψει του ανεβασμένου ρίσκου που θα αναλάβουν.

Η εξοντωτική ανύψωση του κόστους δανεισμού σε συνδυασμό με το καθεστώς των οικονομικών ή και πολιτικών κυρώσεων διαμορφώνει μια νέα αρχιτεκτονική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, πολύ μακριά από τα ονειροπολήματα περί ομοσπονδίας ισότιμων εθνών-κρατών. Η εντονότατη πόλωση μεταξύ του κυρίαρχου προτεσταντικού «πυρήνα» και της υποτελούς «περιφέρειας» παραπέμπει περισσότερο στο ακραία άνισο μοντέλο της NAFTA (ΗΠΑ-Καναδάς-Μεξικό), με τη μετατροπή των περιφερειακών χωρών της Μεσογείου και της ανατολικής Ευρώπης σε ένα είδος «Λατινικής Αμερικής» της Ε. Ε.

Φυσικά, πολλά ζητήματα μένουν ανοιχτά ενόψει της κρίσιμης συνόδου κορυφής της Ε. Ε., η οποία θα πραγματοποιηθεί τον Δεκέμβριο. Φαίνεται όμως ότι το αναθεωρημένο Σύμφωνο Σταθερότητας δημιουργεί ντε φάκτο προϋποθέσεις για μια Ευρώπη δύο ή περισσοτέρων ταχυτήτων, καθώς οι ασθενέστερες οικονομικά χώρες είναι πιθανό να εξωθηθούν εκτός Ευρωζώνης ή/και να εκπέσουν σημαντικών δικαιωμάτων τους, για να περιοριστούν σε καθεστώς περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας.

Ιnfo

- Ναόμι Κλάιν, «Το δόγμα του σοκ», Εκδ. Α. Α. Λιβάνη, 2010.

- Perry Anderson, «A New Germany?», New Left Review 57, May-June 2009.

- Michel Santi, «L’ Allemagne sauvera-t-elle le monde?», Le Monde, 29.10.2010.

- «Will Germany now take central stage?», The Economist, 21.10.2010.

5.11.10

Πολλές νεκρές μέλισσες στην είσοδο της κυψέλης.

Σήμερα πήγα στο μελισσοκομείο μου για να κατεβάσω πατώματα και να ετοιμάσω τα μελίσσια μου για ξεχειμώνιασμα. Εκεί με επισκέφτηκε γνωστός μου αλλοδαπός μελισσοκόμος, που έχει τα μισά του μελίσσια του πολύ κοντά στα δικά μου, περίπου 500 μέτρα, και τα άλλα μισά σε απόσταση περίπου 3χλμ. και μου ζήτησε την βοήθειά μου:

Σε όλα αυτά λοιπόν που απέχουν περίπου 3χλμ, παρατήρησε έξω από τις κυψέλες του πολλές νεκρές μέλισσες. Αμέσως πήγα να δώ τι συμβαίνει. Οι φωτογραφίες μιλάνε από μόνες τους, αλλά αυτό που δεν μπορούν να μεταδώσουν είναι η άσχημη μυρωδιά της σαπίλας που ανέδυαν οι νεκρές μέλισσες και μάλιστα από μακρυά.




Ψυχορραγεί εμπρός την είσοδο της κυψέλης της,
με την προβοσκίδα παρατεταμένη.


Δεν υπήρχαν λερώματα στις κυψέλες και εσωτερικά τα μελίσσια ήταν αρκετά καλά και ζωηρά, με λογικό γόνο για την εποχή. Είδα μερικές φρεσκοπεθαμένες μέλισσες με τις προβοσκίδες τους παρατεταμένες που με κάνει να υποψιάζομαι δηλητηρίαση.

Έχετε παρατηρήσει ποτέ τέυοιο φαινόμενο στα μελίσσια σας;
Έχω συλλέξει μερικές νεκρές μέλισσες, για να τις στείλω στο ΑΠΘ για εξέταση.