23.11.15

Αίτημα των Ελλήνων μελισσοκόμων στην πολιτεία διά μέσου της ΟΜΣΕ, για απαγόρευση ψεκασμών με μελισσοτοξικά σκευάσματα τις ώρες που πετούν οι μέλισσες.



Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει νόμος ή ΚΥΑ που να αναφέρει ρητώς «απαγορεύεται ο ψεκασμός με μελισσοτοξικά σκευάσματα τις ώρες που πετούν οι μέλισσες». Η νομοθεσία ως προς στην προστασία των μελισσών  είναι ασαφής και συγκεχυμένη.  



Θα προτείνω λοιπόν στην Γενική Συνέλευση του συλλόγου μου να ζητήσουμε από το ΥΠΑΤ  και το ΥΠΕΧΩΔΕ να εκδώσουν κοινή  απόφαση (ΚΥΑ) που να αναφέρει σαφώς ότι:
"Ο ψεκασμός με μελισσοτοξικά σκευάσματα  επιτρέπεται μόνον όταν είναι αναγκαίος, και μόνον τις ώρες που δεν πετούν οι μέλισσες, δηλαδή στο χρονικό διάστημα μεταξύ μιάς ώρας μετά τη δύση του ηλίου, μέχρι και μίας ώρας πριν την ανατολή."

Το αίτημα προς την πολιτεία θα πρέπει να είναι ολοκληρωμένη πρόταση,  σωστά διατυπωμένο και να στηρίζεται με γνωματεύσεις και αποδείξεις. Συγκεκριμένα η ΟΜΣΕ θα πρέπει να αναπτύξει στο ΥΠΑΤ  και ΥΠΕΧΩΔΕ πέντε συγκεκριμένες θέσεις μας:

Θέση 1η.

Υπάρχει πράγματι σοβαρό πρόβλημα.   
Κάθε χρόνο πεθαίνουν πολλά μελίσσια από τους ψεκασμούς με μελισσοτοξικά σκευάσματα, ενώ είναι τεράστιος και ανυπολόγιστος ο αριθμός  εκείνων των μελισσιών, που ναι μεν δεν πεθαίνουν, αλλά ο πληθυσμός τους αποδεκατίζεται και καθίστανται έτσι μη παραγωγικά και επιζήμια για τον μελισσοκόμο. Ακόμα υπάρχει μεγάλη απώλεια στην μελισσοκομική παραγωγή, επειδή οι μελισσοκόμοι είτε αποφεύγουν κάποιες νομές από το φόβο των ψεκασμών, είτε γιατί απομακρύνονται με την πρώτη υποψία, πολλές φορές δίχως να υπάρχει λόγος, αφού δεν υπάρχει πλέον καμία εμπιστοσύνη ως προς τις ενέργειες των αγροτών.

Θέση 2η. 

Το αίτημά/πρόταση που κάνουμε  προς  το ΥΠΑΤ  και ΥΠΕΧΩΔΕ, δηλαδή  η έκδοση ΚΥΑ,  είναι ικανή να μας λύσει το πρόβλημα, είτε εντελώς, είτε στην μεγαλύτερή του έκταση.

Εδώ θα χρειαστούμε γνωματεύσεις εντομολόγων επιστημόνων, που να βεβαιώνουν ότι οι ψεκασμοί με μελισσοτοξικά σκευάσματα, αν γίνουν τις ώρες που οι μέλισσες δεν πετούν, είτε θα αφήσουν ανεπηρέαστες τις μέλισσες, είτε η θνησιμότητα θα είναι ελάχιστη. 
Προτείνω η ΟΜΣΕ να ζητήσει τέτοια γνωμάτευση από το τμήμα μελισσοκομίας του ΑΠΘ.

Θέση 3η.

Η έκδοση ΚΥΑ που αιτούμαστε δε θα δημιουργήσει  πρόβλημα στους αγρότες, διότι δε θέτει σε κανέναν απολύτως κίνδυνο την αγροτική παραγωγή.   

Εδώ θα χρειαστούμε γνωματεύσεις γεωπόνων, τις οποίες μπορεί να ζητήσει η ΟΜΣΕ  από κάποιο πανεπιστήμιο ή γεωπονική σχολή.  (Ίσως μάλιστα οι ψεκασμοί μετά τη δύση του ηλίου να έχουν μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στα έντομα στόχους που είναι νυκτόβια. Ίσως όμως και να υπάρξει περίπτωση που ο ψεκασμός σε κάποιες καλλιέργειες να πρέπει να γίνεται ώρες της ημέρας – δε γνωρίζω – και άρα αυτές οι καλλιέργειες θα πρέπει να εξαιρεθούν.)

Θέση 4η.  

Η έκδοση ΚΥΑ που αιτούμεθα, είναι λογική, ηθική και δίκαιη, διότι είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα του κράτους και τους νομικούς κώδικες, και δεν αναιρεί ούτε έρχεται σε καμία αντίθεση με την υπάρχουσα νομοθεσία.

Αυτή την παράγραφο του υπομνήματος θα πρέπει να επιμεληθεί κάποιος νομικός, γνώστης των θεμάτων.  Θα πρέπει να αναφέρει τα άρθρα του Συντάγματος πχ:  περί ιδιοκτησίας (όταν κάποιος σκοτώσει τα μελίσσια σου, σου στερεί την περιουσία σου), τους δικαιώματος της εργασίας (σου στερεί την εργασία) κλπ. Σύμφωνα με τους νομικούς κώδικες: συντελείται ζωοκτονία, απώλεια εισοδήματος κλπ.

Με λίγα λόγια αυτή η παράγραφος λέει στους υπουργούς ότι δε ζητάμε χάρες και ρουσφέτια, αλλά τους ζητάμε να εκτελέσουν το καθήκον τους. Τους ζητάμε να λειτουργήσουν το κράτος τους σωστά, να απονείμουν τα δίκαια και λογικά, και να εκπληρώσουν τον όρκο ή την υπόσχεση που έδωσαν όταν ανέλαβαν το υπουργείο τους.

Η εγκύκλιος με θέμα "Βέλτιστες Εργασιακές Πρακτικές Χρήσης Γεωργικών Φαρμάκων" που εξέδωσε το ΥΠΑΤ την 13 52014, στο άρθρο 7.2 κάνει σύσταση οι ψεκασμοί να γίνονται τις ώρες που οι μέλισσες δεν πετούν. Δυστυχώς η εγκύκλιος δεν αποτελεί νόμο, και δε μπορεί ένας μελισσοκόμος να στηριχθεί σε μία σύσταση μίας εγκυκλίου για να στηρίξει κατηγορία εναντίον αγρότη, είτε να καλέσει την αστυνομική αρχή για σταματήσει έναν ψεκασμό την ώρα που οι μέλισσες πετούν.  
Όμως η συγκεκριμένη εγκύκλιος ισχυροποιεί τη θέση μας για το αίτημά μας, δηλαδή για κάτι το οποίο το υπουργείο είναι ήδη σύμφωνο, ζητάμε αυτό να δημοσιευτεί σε φΕΚ υπό μορφή ΚΥΑ. 

Η εγκύκλιος "Βέλτιστες Εργασιακές Πρακτικές Χρήσης Γεωργικών Φαρμάκων"  άρθρο 7.2


Θέση 5η.

Από την έκδοση ΚΥΑ που αιτούμεθα, δεν προκύπτει δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού, απεναντίας θα τον ενισχύσει, από τη μία με τα πρόστιμα που τυχόν θα εισπραχθούν, και από την άλλη με την αύξηση της μελισσοκομικής παραγωγής και του κύκλου εργασιών που αυτή συνεπάγεται.

Με λίγα λόγια δε ζητάμε να μας δώσουν λεφτά. Δε ζητάμε από το κράτος να πάρει χρήματα από τους άλλους πολίτες για να τα δώσει σε εμάς, αλλά ζητάμε κάτι ανέξοδο, που όμως θα επιφέρει την τάξη μεταξύ των πολιτών, θα ωφελήσει το οικοσύστημα και θα ενισχύσει την παραγωγή μας.

Εδώ μπορεί να  ρωτήσει κάποιος; "Γιατί η ΟΜΣΕ να μην προβάλλει απλά και μόνον το αίτημά μας, και το υπουργείο να είναι αυτό που θα ζητήσει τις γνωματεύσεις, και θα ελέγξει αν η ΚΥΑ συμφωνεί με το σύνταγμα και τους νομικούς κώδικες; " 

Διότι πολύ φοβάμαι ότι αν δε το κάνουμε εμείς, το υπουργείο δεν θα ενδιαφερθεί, και η υπόθεση θα παραμείνει υπό εξέταση εις τους αιώνας, ως συνήθως γίνεται.  Αν τα πάμε έτοιμα, και έτσι δείξουμε σοβαροί και συγκροτημένοι, τότε έχουμε περισσότερες πιθανότητες.

Πριν την κατάθεση του αιτήματός μας στην πολιτεία, προτείνω να έχει προηγηθεί  κίνηση ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης. Δηλαδή να δημιουργηθεί από την ΟΜΣΕ ειδική ιστοσελίδα με αποκλειστικό θέμα τη χρησιμότητα της μέλισσας στο οικοσύστημα και την προστασία της από τα φυτοφάρμακα, την οποία εμείς οι μελισσοκόμοι να διασπείρουμε συνεχώς στο διαδίκτυο. 


Επίσης να καθιερωθεί μία ειδική μέρα ετησίως, για την προστασία της μέλισσας, με ανάλογες εκδηλώσεις στις οποίες να καλέσουμε και τα ΜΜΕ.

Ζητώ από τα μέλη της  ΓΣ του συλλόγου μας, να υπερψηφίσουν την πρότασή μου, ώστε αυτή να τεθεί προς ψηφοφορία και στη ΓΣ της ΟΜΣΕ. 



Αν συμφωνείτε κι εσείς, θέστε στον δικό σας σύλλογο αυτή την πρόταση.
Περιμένω να ακούσω και τις απόψεις σας.

Update

Δείτε το βίντεο καλά, και ακούστε τι λέει ο συνάδελφος.
Η ώρα έιναι 11:45
Ο ψεκασμός διήρκεσε 15 λεπτά.
Θα μπορούσε να είχε γίνει αργά το απόγευμα.
Το βίντεο είναι του συναδέλφου Nikos Gkanatsios




18.11.15

Το ηλιακό μας σύστημα είναι δίνη

Όσο βλέπω τέτοια, τόσο εκνευρίζομαι όταν ακούω κάποιους να λένε ότι ο κόσμος προέκυψε από ένα λάθος.
Το λάθος τίνος;

Κι αν η ύπαρξη του κόσμου είναι το λάθος, τότε το σωστό ποιο είναι ;
Μήπως το χάος ή μήπως η ανυπαρξία;

Προσέξτε καλά το βίντεο (είναι στα Αγγλικά, αλλά απλά Αγγλικά) και διαπιστώστε ότι το σύμπαν ζεί, αισθάνεται και προπαντός ... νοεί!





4.11.15

Μία πρόταση για το βαρρόα.


Διαβάσαμε πρόσφατα ότι βρέθηκαν μέλισσες στη φύση που έχουν αναπτύξει ανθεκτικότητα στο βαρρόα.  Οι υποψίες μου δεν είναι τόσο για το πώς απέκτησαν την ανθεκτικότητα, όσο για το αν οι ελεύθερες  μέλισσες στη φύση είχαν ανέκαθεν αυτή την ανθεκτικότητα, λόγω του ότι οι ίδιες έφτιαχναν τη φωλιά τους όπως ήθελαν εκείνες και όχι όπως θέλουμε εμείς, οι σοφοί άνθρωποι, που όλα τα ξέρουμε και όλα τα κανονίζουμε.

Είναι φυσιολογικό η φύση να έχει προνοήσει ώστε να μην διαταράσσεται η ισορροπία.  Στην προκειμένη περίπτωση το βαρρόα δεν είναι τίποτα άλλα από μία εφαρμογή της Φυσικής Επιλογής (ΦΕ). Δηλαδή όταν ένα είδος δεχθεί επίθεση από κάποιο άλλο, τότε ο πληθυσμός του θα μειωθεί δραματικά, και θα επιβιώσουν μόνον όσα άτομα τους είδους (στην περίπτωσή μας  μιλάμε για τις μέλισσες) μπορούν να αντέξουν στην προσβολή.  

Έτσι λοιπόν αφού το βαρρόα επιτέθηκε στις μέλισσες, ο μεγαλύτερος πληθυσμός τους θα εξαφανιζόταν.  Όμως κάποιες κυψέλες να άντεχαν.  Αυτές λοιπόν θα πολλαπλασιάζονταν και οι απόγονοι αυτών των μελισσών θα είχαν αναπτύξει ανθεκτικότητα στο βαρρόα.  Έτσι λειτουργεί η φύση.  Οι άνθρωποι που υπάρχουμε σήμερα, είμαστε απόγονοι εκείνων των ανθρώπων που επιβίωσαν από ασθένειες και άλλες δύσκολες καταστάσεις, και μεταφέρουμε μέσα μας τις γενετικές πληροφορίες των προγόνων μας.

Στην προκειμένη περίπτωση, επειδή οι μελισσοκόμοι δεν άφησαν τα μελίσσια τους να χαθούν, αλλά επενέβησαν με φάρμακα, η λειτουργία της ΦΕ εμποδίστηκε, με αποτέλεσμα σήμερα εμείς να έχουμε δημιουργήσει μέλισσες που έχουν ανάγκη την φαρμακευτική προστασία του ανθρώπου για να επιβιώσουν.

Ποια ακριβώς λοιπόν είναι η πρότασή μου;
Να δημιουργηθεί ένα πειραματικό μελισσοκομείο υπό την αιγίδα κάποιου πανεπιστημίου, στο οποίο όλοι μας προαιρετικά να δωρίσουμε μία- δύο κυψέλες (ή και περισσότερες αν μπορεί ο καθένας)  και να αφεθούν στα χέρια της φύσης (οχι να εγκαταλειφθούν - έχει διαφορά). Αν δημιουργήσουμε ένα μελισσοκομείο πχ 500+ κυψελών, στο τέλος κάποιες από αυτές θα δείξουν ανθεκτικότητα. Οι υπόλοιπες κυψέλες να πάρουν βασίλισσα από τα ανθεκτικά μελίσσια … και αυτό να επαναληφθεί αρκετές φορές, ώστε κάποια στιγμή να έχουμε μέλισσες ανθεκτικές στο τρισκατάρατο βαρρόα.  

Ελεύθερο μελίσσι στη φύση, δίχως επέμβαση για βαρρόα, μακριά από τα φυτοφάρμακα,
και  είναι πολύ μεγαλύτερο από τα περισσότερα δικά μας, Οι τέσσερις εικόνες είναι της ίδια κυψέλης
αλλά τραβηγμένες διαφορετικές εποχές.

Αυτό δεν είναι τόσο εύκολο, διότι υπεισέρχεται και ένας δεύτερος αλλά βασικότατος παράγοντας που δε μπορούμε να αγνοήσουμε: Η αφύσικη κυψέλη.

Δώστε προσοχή!  Πριν περίπου 200 χρόνια ένας Βέλγος επιστήμονας κατασκεύασε ένα φύλο κηρήθρας (σαν αυτά που βάζουμε στα πλαίσια με το συρμάτωμα) το οποίο είχε τα τυπωμένα εξάγωνα λίγο μεγαλύτερα από εκείνο το μέγεθος που τα έκτιζαν  οι μέλισσες στο φυσικό τους περιβάλλον. Η λογική ήταν πως αν τα κελιά είναι μεγαλύτερα, τότε οι μέλισσες που θα εκκολαφθούν σε αυτά θα είναι μεγαλύτερες και άρα δυνατότερες να πετούν πιο μακριά για τη συλλογή μελιού. Μέχρι σήμερα η παγκόσμια μελισσοκομία χρησιμοποιεί αυτές τις κηρήθρες με τα μεγαλύτερα κελιά.  Η φύση όμως δεν ήταν χαζή, και εμείς δεν ήμασταν τόσο έξυπνοι όσο νομίζαμε …

Όσοι έχουν ασχοληθεί με το θέμα του μεγέθους των κελιών, υποστηρίζουν ότι οι μεγαλύτερες μέλισσες κάνουν ως και μία  ημέρα περισσότερο για να εκκολαφθούν (20και κάτι ώρες αντί για 21 ημέρες). Ο παραπάνω χρόνος εκκόλαψης δίνει – λένε -  τον απαραίτητο χρόνο και για την εκκόλαψη του βαρρόα στα εργατικά κελιά. Διαφορετικά το βαρρόα θα έμπαινε μόνον στα κελιά κηφήνων.

Επίσης, οι αποστάσεις των κηρηθροφορέων (πλαισίων) μεταξύ τους, έχουν μεγαλύτερη απόσταση από την απόσταση που έχουν στη γονοφωλιά οι κηρήθρες των άγριων μελισσών.

Από τη μία λοιπόν έχουμε κηρήθρα με μεγαλύτερα κελιά, άρα λιγότερες μέλισσες ανα κηρήθρα, και από την άλλη η απόσταση των κηρηθρών είναι μεγαλύτερη. Αυτοί οι δύο παράγοντες ελαττώνουν την θερμοκρασία μέσα στη γονοφωλιά και την καθιστούν κατάλληλη για το βαρρόα. Διαφορετικά το βαρρόα θα προσέβαλε μόνον τα κηφηνοκελιά και μάλιστα μόνον αυτά της εξωτερικής στοιβάδας. 

Στο πείραμα που προτείνω λοιπόν για την ΦΕ, ίσως θα έπρεπε να δοκιμαστούν και κηρήθρες με μικρότερα κελιά αντί για τα σημερινά βιομηχανικά.  Όμως υπάρχει ένα πρόβλημα: Οι μεγάλες μέλισσες δεν καταφέρνουν να κτίσουν μικρά κελιά και φτιάχνουν ακανόνιστες κηρήθρες.

Τη λύση σ’αυτό ισχυρίζεται ότι έδωσε ο OSCAR PERONE από την Αργεντινή με μία κυψέλη που κατασκεύασε και έχει το όνομά του Κυψέλη PERONE. Δεν θα περιγράψω εδώ την κυψέλη PERONE, αφού η κυψέλη του είναι ολόκληρη φιλοσοφία και μπορείτε να βρείτε εύκολα στο διαδίκτυο όποια πληροφορία θέλετε. 

Το μελίσσι φτιάχνει φυσική κηρήθρα δίχως τυπωμένα φύλα και δίχως σύρματα.

Ο Oscar Perone με μερικές κυψέλες του.

Θα πω όμως λίγα πράγματα που αφορούν το θέμα μας. Στην κυψέλη PERONE οι μέλισσες αφήνονται να κατασκευάσουν μόνες τους την κηρήθρα που τους αρέσει. Στην αρχή που οι μέλισσες είναι μεγαλύτερες από το κανονικό, κατασκευάζουν κηρήθρες με μεγάλα κελιά, αλλά όσο η κηρήθρα επεκτείνεται  προς τα κάτω, κατασκευάζουν όλο και μικρότερα κελιά. Σε αυτή τη φάση έχουν ακόμα ανάγκη την φαρμακευτική αγωγή για το βαρρόα διότι δεν είναι ακόμα έτοιμες.  Όμως σε ένα βάθος χρόνου περίπου δύο ετών, οι μέλισσες έχουν προσαρμοστεί στο φυσικό πρωταρχικό τους μέγεθος.   

Παίρνουμε λοιπόν αυτές τις (μικρότερες – φυσικές) μέλισσες και τις βάζουμε σε νέα κυψέλη, όπου εκεί ξεκινούν να κτίζουν από την αρχή κανονική φυσική κηρήθρα.  Για ένα εξάμηνο θα πρέπει και πάλι να τις υποστηρίξουμε με φαρμακευτική αγωγή, ώσπου η κυψέλη να προλάβει να οργανωθεί.

Από εκεί και πέρα θα πρέπει να αφεθούν μόνες τους για να δούμε ποια κυψέλη θα επιβιώσει. Από τις κυψέλες που θα αντέξουν, θα πρέπει να πάρουμε βασίλισσες για να επαναλάβουμε τη διαδικασία αρκετές φορές, ώστε στο τέλος το βαρρόα να είναι μια παλιά κακιά ανάμνηση.

Με λίγα λόγια, να αφήσουμε τη φύση να κάνει τη δουλειά της.
Τι λέτε;


Update 23/11/2015
Και να τι αλίευσα στο facebook. Κυψέλη ξεχασμένη για χρόνια δίχως θεραπεία, με δικές της κηρήθρες, παραμένει ένα δυνατό μελίσσι.




Αναδασώσεις με μελισσοκομικά φυτά.

Αυτό το  σεμινάριο της Natural Farming είχε θέμα "ο λαχανόκηπος της αυτάρκειας" και παρόλο που φαίνεται να μήν έχει ενδιαφέρον για εμάς τους μελισσοκόμους, είχε και μάλιστα μεγάλο. 
Ένας από τους τρόπους που δίδαξε ο κος Παναγιώτης Μανίκης ήταν η κατασκευή σβόλων  από αργιλόχωμα μέσα στο οποίο υπάρχει ο σπόρος. Πετάμε τους σβόλους στις περιοχές που θέλουμε, και δίχως να φτιάξουμε δενδρύλια, δίχως να ποτίσουμε, δίχως να σκάψουμε καθόλου, οι σβόλοι θα προστατέψουν τον σπόρο από τα πουλιά και τα τρωκτικά, και θα βλαστήσουν. Θα ρίξουν ρίζα στο έδαφος, και σε λίγο καιρό θα έχουμε ένα νέα δένδρο, στην περίπτωσή μας μελισσοκομικό: χαρουπιές, διάφορες ακακίες μιμόζες, αλλά και μονοετή βλάστηση όπως βίκος, κτηνοτροφικά μπιζέλια, μηδική, φακελωτή κλπ, και αφήνουμε τη φύση να κάνει τη δουλειά της.

Με αυτό τον τρόπο που επινόησε ο Ιάπωνας φιλόσοφος και επιστήμων Masanobu Fukuoka, μπορούμε εύκολα και ανέξοδα να μεταμορφώσουμε ένα υποβαθμισμένο τόπο σε παραδεισένιο δάσος. Αυτό δε θέλουμε; 
Ίσως δεν είναι τόσο εύκολο όσο όσο ακούγεται, διότι είναι ευκολότερο, αρκεί να λάβουμε υπόψιν μας κάποιος παράγοντες, που δεν είναι της παρούσας να εξηγηθεί εδώ. 

Μίλησα με τον κ. Μανίκη, του είπα ότι ενδιαφέρομαι για την μελισσοκομική πλευρά του θέματος, θέλοντας να του προτείνω να δώσει κάποια σεμινάρια σε μελισσοκομικούς συλλόγους για το θέμα, και πριν προλάβω να το προτείνω, μου το πρότεινε εκείνος! Ο άνθρωπος αν και όχι νέος, ήταν αεικίνητος και γεμάτος πάθος και γνώσεις, κάτι σπάνιο στις μέρες μας. 

Μόλις μπήκα στο κτήμα που θα γινόταν το σεμινάριο, είδα κάτι πολύ γνώριμο για εμάς τους μελισσοκόμους!

Το αργιλόχωμα ψηλαφίζεται  να μήν έχει σβόλους
Τρίψιμο του χώματος για να σπαστούν οι σβόλοι.

Σβόλοι φτιαγμένοι με το χέρι, που μέσα περιέχουν τους σπόρους.

Για μεγάλες ποσσότητες χρησιμοποιούμε την μπετονιέρα.

Κάθε σπόρος μέσα στην μπετονιέρα κολλά επάνω του αργιλόχωμα και γίνεται σβόλος.

Σβόλοι φτιαγμένοι στην μπετονιέρα, έχουν απλωθεί να στεγνώσουν. Σε λίγες μέρες θα είναι έτοιμοι για σπορά.

Σβόλοι μπετονιέρας.

Ο κ Μανίκης επιδεικνύει τους σβολοποιημένους σπόρους από την μπετονιέρα.

Μας εξηγεί τα λάθη των σύγχρονων αγροτών.

Ο σπόρος έχει σκάσει τον σβόλο και ο βλαστός ξεπροβάλει. Ένα νέα δένδρο γεννιέται!
Τα "κτηνοτροφικά φυτά" μπορούν να ημερέψουν ένα αγρό καταπολεμώντας με φυσικό τρόπο την αγριάδα.
Κτηνοτροφικό μπιζέλι.



Κρατώντας μία ρίζα αγριάδας.


Ευχαριστώ τον φωτογράφο Τάσο Χριστοδουλίδη για τις όμορφες εικόνες που μου έστειλε.