Διαπιστώσεις για τους ανοικτούς πάτους το χειμώνα.

Ο χειμώνας 2011 – 2012 είναι ο δεύτερος που ξεχειμωνιάζω τα μελίσσια μου στην Αττική σε κινητούς πάτους με σίτα. Οι πάτοι είναι κατασκευασμένοι ώστε να κλείνουν από κάτω με ένα φύλο κοντραπλακέ για να περιορίζεται το άνοιγμα. Φέτος όμως άφησα τα περισσότερα μελίσσια με τους πάτους τελείως ανοικτούς, ενώ έκλεισα το επάνω μέρος με ένα φύλο χοντρό νάιλον (αντί για κηρόπανο) για να μην φεύγει η θερμοκρασία από τις θυρίδες αερισμού των καπακιών τύπου Αυστραλίας.

Για τους πάτους με σίτα που κυκλοφορούν στην αγορά θα κάνω σύντομα μια ανάρτηση με συγκριτικό τεστ.

Σε κάθε μελίσσι άφησα αρκετό μέλι (ως και 5 πλαίσια ανάλογα τον πληθυσμό του), ένα τουλάχιστον πλαίσιο με γύρη κοντά στην μελισσόσφαιρα, και αρκετή βανίλια.

Έκανα λοιπόν τις εξής διαπιστώσεις:

Τα μελίσσια που είχαν τις σίτες τελείως ανοικτές δεν είχαν καμία διαφορά στην μέχρι τώρα ανάπτυξη από εκείνα που τις είχαν μισάνοιχτες. Εχθές έκανα μια μικρή επιθεώρηση στο μελισσοκομείο μου και είδα ότι τα δυνατά μελίσσια είχαν αναπτύξει γόνο σε 4-5 πλαίσια.

Είχα ακόμα αφήσει ανοικτούς τους πάτους σε μερικά αδύνατα μελίσσια με περίπου 2 πλαίσια πληθυσμού, και σε 3 πολύ αδύνατα με ούτε καν ένα πλαίσιο πληθυσμό. Τα μελίσσια των 2 πλαισίων επιβίωσαν κανονικά και έχουν σήμερα γόνο σε 1-2 πλαίσια. Από τα πολύ αδύνατα το ένα πάγωσε και πέθανε, και τα δύο επιβίωσαν με ελάχιστο πληθυσμό και περίπου 30 κελιά γόνο. Όλα αυτά τα συνένωσα, δεν υπάρχει λόγος να τα ταλαιπωρώ άλλο!

Είχα αφήσει ένα δίχως βασίλισσα (είχε κάνει βασιλοκέλι το Νοέμβρη, αλλά μάλλον η μάνα δεν πρόλαβε να γονιμοποιηθεί). Αυτό έχει ακόμα αρκετό πληθυσμό και έγινε αρρενοτόκο με λίγα κηφηνοκελιά.

Δεν υπήρχε πουθενά ίχνος υγρασίας.

Σε όσα είχαν την είσοδο εντελώς ανοικτή, βρήκα μέσα μεγάλες νεκρές ξυλοκόπες. 

Συμπέρασμα: Το μελίσσι δεν κρυώνει τον χειμώνα με τους ανοικτούς πάτους. Για να ξεχειμωνιάσουμε επιτυχώς τα μελίσσια μας χρειάζεται:

1.- Να είναι πεντακάθαρα από βαρρόα.

2.- Να είναι σχετικά δυνατά, δηλαδή να έχουν τουλάχιστον 4-5 πλαίσια πληθυσμό.

3.- Να έχουν καλή βασίλισσα.

4.- Να έχουν τροφές (μέλι, γύρη, και βανίλια)

5.- Να είναι σκεπασμένα από επάνω με κηρόπανο για να μην φεύγει η θερμοκρασία της μελισσόσφαιρας (ο θερμός αέρας ανεβαίνει πάντα προς τα επάνω και φεύγει από τις θυρίδες αερισμού).

6.- Να είναι σε μέρος προσήλιο, προφυλαγμένο από τους βόρειους ανέμους και σχετικά ημικλινές για να μην κρατά το έδαφος την υγρασία.

7.- Οι κυψέλες να μην ακουμπούν στο έδαφος αλλά να ακουμπούν πάνω σε τάκους ή τούβλα σε μια απόσταση 5-10 εκ από το έδαφος( όχι περισσότερη για να μην μπουκάρει μέσα από την ανοικτή σίτα ο αέρας όταν έχει δυνατό νοτιά). 

8.- Περιορισμός των εισόδων στο ελάχιστο. 

Υπάρχει κάποιος που διαφωνεί σε κάτι, ή θέλει κάτι να συμπληρώσει;