Φράχτης στα μελίσσια. Μερικές παρανοήσεις του νόμου.

Κατά καιρούς διαβάζω στο διαδίκτυο ότι μπορούμε να τοποθετήσουμε τα μελίσσια μας  όπου να’ναι, αρκεί να τα περιφράξουμε με "μη μελισσοπερατό" πλέγμα (πχ ελαιόπανο) ύψους τουλάχιστον  δύο μέτρων.  Όμως δεν είμαι βέβαιος αν αυτό ισχύει.

Ας δούμε τι αναφέρει ο νόμος *

Κατ΄αρχήν δεν διευκρινίζει τι ακριβώς είναι το "ειδικό πλέγμα", αλλά φαντάζομαι ότι εννοεί  κάτι που να μην μπορούν να το διαπεράσουν οι μέλισσες, ώστε να αναγκάζονται να πετάνε από πάνω και να μην έρχονται σε επαφή με τους περαστικούς.

Προσοχή. Ο νόμος σου επιτρέπει να βάλεις μελίσσια αν αυτά περιφράσσονται, αλλά δεν σου δίνει το δικαίωμα να κατασκευάσεις ότι περίφραξη θέλεις και όπου θέλεις, δίχως τη σχετική άδεια.
Δεν γράφει "επιτρέπεται η τοποθέτηση φράκτη  δίχως τις σχετικές άδειες... "

Δηλαδή, αν πρόκειται για περίφραξη σε ιδιωτικό χώρο αστικής περιοχής, πρέπει να βγάλεις άδεια από την πολεοδομία, να την πληρώσεις, να πληρώσεις μηχανικό, ΙΚΑ κλπ.   

Μέχρι πρότινος νόμιζα ότι αν η περίφραξη αυτή είναι απλή και πρόχειρη (παράπηγμα), δεν χρειάζεται κανενός είδους άδεια. Συνέβη όμως κάποιος να αντιμετωπίσει τέτοιο πρόβλημα (μάλλον από καρφωτή) και τώρα τρέχει να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας.  Προφανώς θα έπρεπε να το είχε κάπου δηλωμένο… δε γνωρίζω… άβυσσος.  Όποιος γνωρίζει ας μας πληροφορήσει.

Σε δημόσιο ή δασικό  χώρο τα πράγματα μάλλον είναι δυσκολότερα, αφού σε δημόσιο χώρο δεν έχεις κανένα δικαίωμα να κάνεις περιφράξεις.  Το δασαρχείο μπορεί να εκδώσει άδεια περίφραξης μόνον μέσα στα πλαίσια που αναφέρει ο νόμος για εγκατάσταση μόνιμων μελισσοκομείων, και όχι στα νομαδικά  που τοποθετούνται κάπου κατά την περίοδο διάρκειας της άνθισης.    Ακόμα δηλαδή και αν ο δασικός υπάλληλος έχει όλη την καλή διάθεση να σου εκδώσει άδεια, δεν νομιμοποιείται, δηλαδή δεν έχει που να "πατήσει" για να είναι εκείνος νόμιμος αν σου εκδώσει την άδεια. 
Αν κάνω λάθος διορθώστε με.

Ας προσέξουμε τώρα λίγο την παρακάτω εικόνα, η οποία φοβάμαι ότι θα "πάρει στο λαιμό της" πολλούς συναδέλφους ...

Η εικόνα δεν είναι δική μου, και την βρήκα στο διαδίκτυο.
Αν ο ιδιοκτήτης της ενοχλείται, ας με ειδοποιήσει να την κατεβάσω.

 

Στις πλευρές των  δρόμων υπάρχουν ανά διαστήματα  κάποια κενά που δημιουργήθηκαν για χώρους στάσης και στάθμευσης των αυτοκινήτων σε περιπτώσεις ανάγκης, πχ βλάβη, ζαλάδα, ξεκούραση κλπ, και όχι για να βάζουμε εμείς  τα μελίσσια μας. Αυτοί οι χώροι δηλαδή, είναι μέρος του οδικού δικτύου.

Στην εικόνα βλέπουμε ένα μελισσοκομείο σε ένα τέτοιο παρκινγκ, να έχει τοποθετήσει πρόχειρο αυτοσχέδιο φράκτη με ελαιόπανο.  

1^ον. Δεν έχει άδεια για τον φράκτη, και αν δεν του έγινε παρατήρηση ή και μήνυση, είναι γιατί στην Ελλάδα δεν λειτουργεί τίποτα. Κάποτε όμως θα του γίνει.

2^ον. Ο μελισσοκόμος, με την τοποθέτηση μελισσιών και φράκτη, έχει κάνει δικό του το πάρκινγκ αυτοκινήτων. Αν κάποιος οδηγός το χρειαστεί να σταματήσει για κάτι επείγον, δεν θα μπορεί.  Αν παρόλα αυτά ο οδηγός σταματήσει λόγω ανάγκης και δημιουργηθεί πρόβλημα από τις μέλισσες (τσίμπημα, αλλεργικό σοκ κλπ) ο μελισσοκόμος θα έχει μεγάλο πρόβλημα. Αν υπάρξει και θάνατος, όπως έγινε στη Σάμο, ο μελισσοκόμος μεταξύ των άλλων κατηγοριών θα αντιμετωπίσει και την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από αμέλεια. Βαρύτατη κατηγορία …

3^ον. Βλέπουμε στην εικόνα το ελαιόπανο πως ανεμίζει. Αν το πανί φύγει και εξαιτίας του γίνει ατύχημα, και πάλι ο μελισσοκόμος θα έχει μεγάλο πρόβλημα. Αν γίνει δυστύχημα (υπάρξει νεκρός), και πάλι ο μελισσοκόμος θα αντιμετωπίσει την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από αμέλεια.

Δεν είναι, λοιπόν, έτσι απλά τα πράγματα … τα βάζω όπου θέλω, βάζω και ένα ελαιόπανο και είμαι νόμιμος.  Δεν είσαι νόμιμος, και επιπλέον εκτίθεσαι σε μεγάλους κινδύνους.

Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί γιατί ώς άνθρωποι μας αρέσει να πιστεύουμε πως ο νόμος λέει ό,τι μας βολεύει... ό,τι μας χαϊδεύει τα αφτιά.  Όμως δεν είναι πάντα έτσι.

*Ενημέρωση: Ζητώ συγνώμη από τους αναγνώστες μου που δεν ανέφερα ότι αυτό το εδάφιο που έχω σε κόκκινο, δεν ισχύει από το 2009. Δηλαδή καταργήθηκε με τροποποίηση ένα χρόνο μετά με το άρθρο 1 της  1011/4/3στ/22-4-2009 απόφασης.