Επιβεβαίωση από τις μέλισσες για το φελιζόλ

Εδώ και τέσσερα  χρόνια είχα κατασκευάσει μία κυψέλη πέντε πλαισίων (πενταράκι) από εξηλασμένη πολυστερίνη (fibran) πάχους 2 εκ.  Είχα ακούσει για τα αρνητικά της, δηλαδή είναι εύθραυστη, αποδεσμεύει  χλωροφθοράνθρακες  κλπ. Φυσικά πολλά λέγονται και γράφονται, ειδικά στο διαδίκτυο, αλλά δεν είναι πάντα απολύτως σωστά. Έτσι αποφάσισα να κατασκευάσω ένα για να κάνω τις διαπιστώσεις μου.

Το έβαψα και εσωτερικά με χρώματα νερού, ώστε να μην αποδεσμεύει χλωροφθοράνθρακες αλλά και να μην το μαδήσουν οι μέλισσες.  Το επόμενο έτος κατασκεύασα και άλλο ένα. Αφού είδα ότι δεν υπήρξε απολύτως κανένα σοβαρό πρόβλημα, προχώρησα στην κατασκευή πολλών, τα οποία χρησιμοποίησα πέρσι, και μέσα τους ξεχειμώνιασα πάνω από 40 μελίσσια των τριών πλαισίων.  Όλα καλά. 

Αποθηκευμένα στην αυλή

Κίνηση στην είσοδο της κυψέλης

Όμως άλλο πράγμα να εξαναγκάσεις τις μέλισσες να ζούν μέσα στο φελιζόλ, και άλλο να το  εγκρίνουν και οι ίδιες. 

Και η επιβεβαίωση ήρθε.  !!!
Αφού τα μελίσσια τριών πλαισίων μεγάλωσαν  και τα έβαλα σε δεκάρες κυψέλες, τα πενταράκια αποσύρθηκαν στην αυλή για αποθήκευση, μέχρι που θα τα χρησιμοποιήσω  και πάλι για να φτιάξω τις νέες μου παραφυάδες.

Ένα μελίσσι (αφεσμός) λοιπόν βρήκε την αυλή με τα πενταράκια, και τα ενέκρινε για φωλιά του.   Δύο ημέρες πρίν εγκατασταθεί ο αφεσμός σε αυτό, είχα παρατηρήσει δραστηριότητα στην είσοδο της  συγκεκριμένης κυψέλης  και την άνοιξα για να δώ  μήπως υπήρχε μέσα μελίσσι.  Όμως είδα μόνον ελάχιστες μέλισσες να περπατούν στα τοιχώματά του, και θεώρησα ότι μάζευαν την πρόπολη που είχε μείνει μέσα. 
Σήμερα είδα να εισέρχεται μία μέλισσα με γύρη στα πόδια.  Το άνοιξα και  τα αποτελέσματα φαίνονται στην παρακάτω εικόνα.

Η έγκριση των μελισσών δεν μας βεβαιώνει ότι η πολυστερίνη είναι κατάλληλη και ακίνδυνη.  Σκεφθείτε ότι οι μέλισσες εγκρίνουν, γι αυτό και συλλέγουν, το δηλητηριασμένο με φυτοφάρμακα νέκταρ, και μετά πεθαίνουν.  Άρα δεν εφησυχαζόμαστε, όμως δεν παύει να αποτελεί μία θετική ένδειξη για την  χρήση της εξηλασμένης πολυστερίνης στην μελισσοκομία.  

Σε εκείνους που ρομαντικά επιμένουν στην ξύλινη κυψέλη, θέλω να απαντήσω τα εξής:

Σαφώς και το ξύλο είναι φυσικό υλικό αλλά οι ξύλινες κυψέλες δεν αποτελούν φυσικό περιβάλλον για τις μέλισσες, αφού αφενός  "περιποιούμαστε"  τα ξύλα με διάφορα χημικά για να αντέξουν στο χρόνο, και  αφετέρου φωλιά της μέλισσας είναι οι κηρήθρες και όχι το κασόνι.  Γι αυτό τις βλέπουμε να κάνουν φωλιές ακόμα και μέσα σε λάστιχα τροχών παρατημένων αυτοκινήτων.  Οι ίδιες μέλισσες δεν  εγκρίνουν αποκλειστικά και μόνον το ξύλο, αλλά και άλλα υλικά.

Έχω ξεκινήσει  πειραματικά την κατασκευή κανονικής 20άρας κυψέλης από DOW για να την δοκιμάσω σε κανονικές συνθήκες,  αντοχή στο βάρος, αποδόσεις σε μέλι, χημική ανάλυση μελιού κλπ, και θα αναρτήσω τα αποτελέσματα όταν θα έχουν κάποια βαρύτητα.   

Πάντως κάτι μου λέει ότι σε λίγο οι ξύλινες κυψέλες  θα αποτελούν παρελθόν, με εξαίρεση στα βιολογικά μελίσσια, όπου εκεί η νομοθεσία επιβάλλει την αποκλειστική χρήση της ξύλινης κυψέλης, και μάλιστα με μόνη προστασία ξύλου τα χρώματα νερού – δίχως χημικούς διαλύτες.

Δείτε εδώ το βίντεο όπου αποσπούν ένα μελίσσια από πεταμένη ρόδα φορτηγού.