23.8.11

Παράλια της Όσσας

Στο "Κόκκινο Νερό" είχα να πάω πάνω από 15 χρόνια. Πήγαινα με έναν φίλο μου και βγάζαμε μύδια. Φυσικά σήμερα (απ'ότι μου είπαν)τα μύδια κοντεύουν να εξαφανιστούν καθώς ο "πολιτισμός" εξαπλώνεται. 
Τον δεκαπενΑύγουστο βρέθηκα κοντά και είπα να περάσω μιά βόλτα να δώ τα αγαπημένα μου άγρια μέρη που πήγαινα με φίλους όταν ήμουν ελεύθερο πουλί. Το Κόκκινο νερό βρίσκεται στα παράλια της Όσσας. Όπως ανεβαίνουμε από Αθήνα, μετά τα Τέμπη, στρίβουμε δεξιά πρός Καρίτσα.

Φυσικά και εκεί οι μπουλντόζες έχουν κάνει καλά την δουλειά τους, και σε μέρη που κάποτε έπρεπε να σπάσεις το αυτοκίνητο για να πάς, σήμερα πάς και με smart. Μόνον που τώρα πιά κάτι λείπει από εκείνα τα μέρη. 

Στόμιο. Η παραλία του εκπολιτίστηκε, και ακούς όλη μέρα αυτά τα φθηνά beats που πέζονται στα νυχτερινά μπαράκια.
Στόμιο. Κι΄'αλλο μπαράκι επάνω στην παραλία. Κρίμα.

Κουτσουπιά.

Κουτσουπιά.
Κόκκινο Νερό
Κόκκινο Νερό
Κόκκινο Νερό
Στόμιο ξημερώματα. Πολλοί παραθεριστές μένουν στην παραλία.
Ετούτοι έχουν φέρει στρώματα, σκεπάσματα ... ακόμα και τραπέζι.
Στόμιο. Για να αντιλειφθείτε το μέγεθος του πεύκου, προσέξτε το μέγεθος των σπιτιών που βρίσκονται εμπρός του.
Είναι τέρας, και μοναδικό. Σίγουρα κάποιος υπεύθυνος θα το κόψει ...
Γλυμμένη του Μύλου. Ακριβώς κάτω από το Σκλήθρο.

Γλυμμένη του Μύλου.

Γλυμμένη του Μύλου.
 Όσοι επιχειρήσετε να κατεβείτε στην παραλία (δεν υπάρχει άμμος) του Σκλήθρο, να είστε οπλισμένοι με γαϊδουρινή υπομονή. Θα κάνετε αρκετά χιλιόμετρα χωματόδρομου, με αρκετές διακλαδώσεις δίχως καμία πινακίδα. Δεν θα ξέρετε αν είστε σε δρόμο ή σε κτήμα με ελιές. Α, ναί! Όσοι έχετε αυτά τα GPS των αυτοκινήτων, καλύτερα κλείστε τα γιατί δείχνουν άλλα αντί άλλων.

Μεταλλείο κάτω από το Σκλήθρο. Πλέον έχει μείνει το φάντασμά του.

Παραλία Σκλήθρου

Γλυμμένη του Μύλου. Τα χρώματα ... !
Υπάρχει και τέτοια κίτρινη σκόνη μέσα στις σπηλιές, που νομίζεις οτι βρήκες χρυσόσκονη.


4 σχόλια:

Exagono είπε...

Παναγιωτη οπως παντα αψογη φωτογραφηση.Νασαι καλα που μας ταξιδευεις μεσα απο τις αναρτησεις σου.

evangelos naxios είπε...

Οι φωτο οπως λεει ο αγαπητος Φορης μιλανε......εγω θα σου πω για την περιοχη κυνηγητικα!!!!!!!

sonora είπε...

Καλημέρα,νεοφερμένη στο ιστολόγιό σας,να δώσω πρώτα τα συγχαρητήριά μου για τις ωραίες εικόνες και τις ενδιαφέρουσες αναρτήσεις.Θέλω να ρωτήσω κάτι για το Κόκκινο νερό, που όταν το επισκέφτηκα για πρώτη φορά μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση. Στην παραλία του Κόκκινου νερού υπήρχαν λιγοστά πρόχειρα σπίτια και ένα εγκατελειμένο μοναστήρι,όταν πήγα για πρώτη φορά το 1981. Στο ποτάμι όμως που υπήρχε μέσα και πίσω από την παραλία,υπήρχαν πολλά ξύλινα δεντρόσπιτα ανεπτυγμένα δεξιά και αριστερά του ποταμού που δε θυμάμαι το όνομά του,ο οποίος είχε θειώδη νερά και πήγαινε πολύς κόσμος για ιαματικά μπάνια.Στις όχθες του ποταμού υπήρχαν τεράστια δέντρα,καλή ώρα όπως αυτό της φωτογραφίας, με τα πρόχειρα σπίτια επάνω τους,εικόνα σπάνια στην Ελλάδα.Όταν ξαναπέρασα λίγα χρόνια αργότερα από την περιοχή δεν είχα χρόνο να δω αν υπάρχουν ακόμη,ή τα γκρέμισαν.Αν γνωρίζεται κάτι περισσότερο, θα χαρώ να μάθω τι έχουν γίνει.

IxNiLaTiS είπε...

@ donasonora
Δυστυχώς ήμουν περαστικός και δεν επισκέφθηκα καθόλου το ποτάμι με το ιαματικό νερό. Γενικά δεν είδα φοβερές αλλαγές από το 1996, όμως η περιοχή "εκπολιτίζεται". :(( Πιό πάνω έχουν ξεκινήσει οι μπολντόζες να "αξιοποιούν" τον πότο και τα πρώτα εκτρώματα έχουν εμφανιστεί ...