Κύριε Ντούρα, γιατί τόσος φόβος για το facebook;

Στο σημείωμα του συντάκτη (editorial )  του τρέχοντος τεύχους του Μελισσοκομικού Βήματος, ο κ. Ντούρας μεταξύ άλλων γράφει:
"Η προσπάθεια κάποιων να ασκήσουν συνδικαλισμό μέσω φέισμπουκ  και να καθορίσουν την μοίρα μας δεν γίνεται αποδεκτή."

Και αναρωτιέμαι γιατί τόσος φόβος για το facebook;   Το facebook είναι σήμερα το δυναμικότερο μέσον επικοινωνίας. Μπορείς με το πάτημα ενός κουμπιού να μιλήσεις ταυτόχρονα σε χιλιάδες ανθρώπους, να στείλεις έγγραφα, εικόνες, αρχεία ήχου, βίντεο, να κάνεις τηλεδιάσκεψη* … και όλα αυτά απολύτως δωρεάν!
Σήμερα η μεγαλύτερη και πλέον ελεύθερη διακίνηση ιδεών γίνεται μέσω facebook.

Σήμερα όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα τρέμουν το facebook, γιατί είναι το μέσον με το οποίο οι πολίτες μπορούν να επικοινωνούν μεταξύ τους από οποιαδήποτε απόσταση και να δημιουργούν συντονισμένες συλλογικότητες. Αυτή την ελευθερία που έχουμε λόγω facebook, κάποιοι δεν την θέλουν – τους ενοχλεί, μήπως ξυπνήσουν οι δούλοι. Μέχρι τώρα που η επικοινωνία και άρα ο συντονισμός των πολιτών ήταν δύσκολη υπόθεση, τους βόλευε. Αλλά πρέπει να πάρουν επιτέλους χαμπάρι ότι οι εποχές αλλάζουν, και όποιος σήμερα δεν είναι ικανός να χρησιμοποιήσει το διαδίκτυο, θεωρείται ο αναλφάβητος του αιώνα μας.

Παραπάνω έβαλα έναν αστερίσκο στη λέξη τηλεδιάσκεψη. Προσέξτε λοιπόν:

Το ΔΣ της ΟΜΣΕ έπρεπε να συνεδριάσει τουλάχιστον μία φορά το μήνα, δηλαδή 12 φορές το χρόνο, έμαθα ότι φέτος συνεδρίασε μόνον μία φορά τον Δεκέμβριο στο ΣΕΦ. Ενώ διανύουμε μία εποχή συσσωρευμένων προβλημάτων για την μελισσοκομία, προφανώς οι αντιπρόσωποι των μελισσοκομικών συλλόγων έχουν απαξιώσει την ομοσπονδία. Γιατί μη μου πείτε ότι όλοι τους έτυχε να αρρωσταίνουν μία φορά το μήνα.  Αλλά σου λέει που να τρέχουμε τώρα… ντάξ… 

Αυτό το ΔΣ που βαριέται, θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα του κλάδου;  

Μας αντιπροσωπεύει;  Το εμπιστευόμαστε;

Εδώ έρχεται η τηλεδιάσκεψη (βιντεοκλήση), όπου αν την αξιοποιήσουμε δεν χρειάζεται οι αντιπρόσωποι να ταξιδεύουν, όταν τουλάχιστον δεν μπορούν.  Επίσης ο σύλλογός μου έλαβε την απόφαση (και την εκτέλεσε!) να δημιουργήσει μία κλειστή ομάδα στο facebook αποκλειστικά για την επικοινωνία των μελών του με τα όργανα του συλλόγου, προκειμένου τα όργανα του συλλόγου να γνωρίζουν την βούληση των μελών.  Έτσι λοιπόν αν εγώ πχ ως αντιπρόσωπος του συλλόγου κληθώ να ενεργήσω ξαφνικά για κάτι που ο σύλλογος μέχρι σήμερα δεν έχει πάρει απόφαση, το αναρτώ στην συγκεκριμένη ομάδα υπό μορφή δημοσκόπησης (ψηφοφορίας) και έτσι γνωρίζω πως να πράξω σύμφωνα με την βούληση των μελών του συλλόγου και όχι αυθαίρετα από μόνος μου.

Εδώ και η ΟΜΣΕ θα μπορούσε να έχει μία τέτοια κλειστή ομάδα για το ΔΣ, ώστε όταν κάποιο μέλος του ΔΣ θέλει να ενημερώσει ή ρωτήσει τα υπόλοιπα, να μην είναι αναγκασμένο να πάρει 10 τηλέφωνα. Και ταυτόχρονα αυτά που έχουν γραφεί, θα παραμείνουν πάντα εκεί ώστε κανείς τους να μην μπορεί να το αρνηθεί ή να τα διαστρεβλώσει.

Πολυεθνικές εταιρείες που διαχειρίζονται δισεκατομμύρια, συνεδριάζουν από διάφορα μέρη του κόσμου με τηλεδιάσκεψη. Δεν είναι χαζοί.

Ναι… ξέρω… ξέρω… υπάρχουν και μεγάλοι άνθρωποι που δεν καταφέρνουν να χρησιμοποιήσουν την νέα τεχνολογία. Εδώ έχω να απαντήσω το εξής:

Όταν ΘΕΛΕΙΣ να κάνεις κάτι, θα βρείς έναν τρόπο.

Όταν ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ, θα βρείς μια δικαιολογία.

Στα δύο βίντεο στο τέλος της ανάρτησης, θα δείτε δύο κοπέλες να παίζουν πιάνο. Η μία δεν έχει δάκτυλα στο ένα χέρι, και η άλλη δεν έχει καθόλου χέρια και παίζει με τα πόδια. Ήθελαν να παίξουν πιάνο και έπαιξαν.  ΗΘΕΛΑΝ!

Δεν υπάρχει το "δεν μπορώ" υπάρχει μόνον το «"δεν θέλω, άει παράτα με".
Βεβαίως είναι δικαίωμα του καθενός να μην θέλει, αλλά να λέμε όμως τα πράγματα με το όνομά τους.

Κύριε Ντούρα, ο ψηφιακός συνδικαλισμός από εμάς τους μελισσοκόμους έχει γίνει απολύτως αποδεκτός και μάλιστα τον χρησιμοποιούμε κατά κόρον, διότι αυτό είναι το παρόν και το μέλλον.  Δεν γίνεται αποδεκτός μόνον από εσάς, αλλά δεν μας είπατε τον λόγο.  Θα περιμένω …

Για τα υπόλοιπα του κειμένου, σε κάποια συμφωνώ σε κάποια διαφωνώ,  και θα τα θίγω εν καιρώ.