Οι τρύπες στους βράχους

Μικρός , όταν έβγαινα στους αγρούς της αν. Αττικής μαζί με τη μητέρα μου να μαζέψουμε χόρτα, παρατηρούσα ότι οι γκρίζοι βράχοι είχαν στρόγγυλες όμορφες τρύπες/στοές.  Δε χόρταινα να τις κοιτάζω. Οι τρύπες ήταν περίτεχνα φτιαγμένες και το εσωτερικό τους τοίχωμα ήταν σχεδόν λείο, λες και κάποιος το είχε επιμεληθεί ιδιαίτερα. 

- Μα ποιος χαζός έκατσε και έκανε κάτι τέτοιο και γιατί;  Ή μήπως … για κάποιο λόγο τα είχαν κάνει οι … αρχαίοι;

Η μητέρα μου, απλός άνθρωπος, μου έλεγε ότι τα είχε κάνει η φύση.  Όμως  γιατί ή φύση να είχε κάνει κάτι τέτοιο, και πώς το έκανε;

Εχθές που έκανα μια βόλτα στον Υμηττό,  παρατήρησα και πάλι μετά από χρόνια τους τρύπιους βράχους, και θυμήθηκα την απορία μου και το δέος που μου προκαλούσαν.  

Η φύση που δε χάνει ευκαιρίες, τις έκανε γλαστράκια.

Προφανώς όταν σχηματιζόταν ο γκρίζος γρανίτης και ήταν ακόμα ρευστός (κόχλαζε), κάποια αέρια έβγαιναν προς τα πάνω και δημιουργούσαν φυσαλίδες.  Γι αυτό οι τρύπες είναι στρόγγυλες σαν σωλήνες που διακλαδώνονται.  Πρόκειται για έναν "μάρτυρα" που μας πληροφορεί για το τι συνέβαινε στη Γή όταν πάγωνε ο φλοιός της. Τέτοιους βράχους έχω δει και μάλιστα με μεγαλύτερες τρύπες στην ευρύτερη περιοχή του Μαρτίνου. Αν κάποιος γνωρίζει κάτι,  ας μας πληροφορήσει.

Σήμερα γίνεται εξόρυξη τρύπιων βράχων που πωλούνται ως διακοσμητικοί για βραχόκηπους.