Έλεγχος για μολυσμένες μελισσοτροφές

   Πώς έφτασε η Nosema Ceranae στις μέλισσες της Ελλάδος;  Να θυμίσω ότι αυτό το πρωτόζωο υπήρχε σε ένα άλλο είδος μέλισσας που ευδοκιμεί στην κεντρική Ασία (ίσως και αλλού) την Apis Ceranae  και ξαφνικά βρέθηκαν να ασθενούν μελίσσια στην Ελλάδα και αλλού.  Βεβαίως πολλές φορές τα φαινόμενα απατούν, αλλά δεν μπορούμε να τα παραβλέψουμε.  

    Οι υποψίες μου λοιπόν έπεσαν στις μελισσοτροφές που περιέχουν μέλι. Αν αυτό προέρχεται από την Ασία και περιέχει σπόρια της  Nosema Ceranae τότε είναι επόμενο να νοσήσουν και οι δικές μας μέλισσες.  Εδώ τίθεται ένα θέμα: Ποιος ελέγχει τις μελισσοτροφές; Ενδεχομένως να υπάρχουν σοβαροί κατασκευαστές και  ελέγχουν το μέλι που χρησιμοποιούν. Σίγουρα θα υπάρχουν και οι άλλοι …  Εμένα όμως ποιος με εξασφαλίζει;

   Προτείνω λοιπόν να ζητήσουμε από τους συλλόγους μας να κάνουν ελέγχους, δηλαδή να στείλουν στα πανεπιστήμια για έλεγχο μερικές τροφές του εμπορίου, να διαπιστωθεί αν περιέχουν σπόρια ή βλαστούς της  Nosema, σηψηγονίας και ασκοσφαίρωσης (... και διάφορα περίεργα κατάλοιπα φαρμάκων που μπορεί μετά να ανιχνευτούν στο δικό μου μέλι; )   

   Δεν νομίζω να είμαι παράλογος όταν φοβάμαι μήπως η τροφή που βάλω στο κεφάλι της μελισσόσφαιρας στα μελίσσια μας, περιέχει και θανατικό. Ακόμα και αν δεν καταρρεύσουν τα μελίσσια, θα αντιμετωπίσουν προβλήματα ανάπτυξης, κάτι που τελικά θα έχει επίπτωση στο εισόδημά μας.

   Ίσως αυτό θα έπρεπε να θεσμοθετηθεί από την πολιτεία ώστε να υπάρχει ελεγκτικός οργανισμός (μπορεί και να υπάρχει … στα χαρτιά και τους μισθούς ), αλλά το καλύτερο θα ήταν να εξετάζεται κάθε εισαγωγή μελιού, και να επισημαίνεται ότι δεν κάνει για μελισσοτροφές. Ή να υποχρεούται ο κάθε κατασκευαστής να ελέγχει το μέλι που θα χρησιμοποιήσει, και αν βρεθεί μολυσμένο προϊόν, τότε να καθίσταται παράνομος. 

   Υπάρχει σήμερα νόμος που να καταδικάζει κάποιον κατασκευαστή μελισσοτροφών αν αυτές περιέχουν ασθένειες;  Ίσως και να υπάρχει στην γενικότερη νομοθεσία περί ζωοτροφών, αλλά ποιος ελέγχει;

   Πέρα από αυτό δεν υπάρχει κάποιο πρότυπο ποιότητας στις μελισσοτροφές. Καμία βανίλια δε μοιάζει με άλλη αλλά και πολλές φορές ο ίδιος κατασκευαστής δίνει άλλο προϊόν από παρτίδα σε παρτίδα. Άλλη βανίλια είναι μαλακή και τρέχει στην κυψέλη, και άλλη παρτίδα είναι σκληρή σαν πέτρα. Άλλες φορές οι μέλισσες την καταναλώνουν και άλλες φορές την θρυμματίζουν και την πετούν έξω.

   Ίσως και σε αυτό το θέμα θα έπρεπε να δοθούν κάποιες "συνταγές-πρότυπα" από τα πανεπιστήμια που να ακολουθούν οι κατασκευαστές και όχι να κάνουν πειράματα με τις τροφές τους πάνω στα μελίσσια μας.

 

   Αυτά ας συζητηθούν στις συνελεύσεις των συλλόγων μας και ας ξεκινήσουν οι έλεγχοι. Μάλιστα πιστεύω ότι η ανακοίνωση και μόνον ότι θα ξεκινήσουν έλεγχοι, θα περιορίσει το φαινόμενο.