Η ποιότητα της ψυχής.

Άτομα που έχουν την ποιότητα που τους επιτρέπει να συντονιστούν σε ένα αγαθό ιδεώδες, δημιουργούν ένα πολύ δυνατό Συλλογικό Όν, αφενός διότι η αγαθή τους φύση τους προτρέπει να βοηθούν ο ένας τον άλλον, και αφετέρου ο στόχος είναι θεμιτός και άρα δεν θα βρει αντίσταση στο σύστημα αξιών που η κοινωνία δέχεται ως ιδεατό. Ένα τέτοιο Συλλογικό Όν σύντομα θα φτάσει και θα παραμείνει σε κατάσταση ευημερίας.

Άτομα που έχουν την ποιότητα που τους επιτρέπει να συντονιστούν σε ένα πονηρό ιδεώδες, θα δημιουργήσουν επίσης ένα δυνατό Συλλογικό Όν, και μάλιστα πολύ γρήγορα, αφού δεν έχουν ηθικές αναστολές, και προκειμένου να πετύχουν τον στόχο τους θα χρησιμοποιήσουν τόσο το θεμιτό όσο και το αθέμιτο (per fas et nefas = διά του οσίου και του ανόσιου).

Όμως η ποιότητά τους είναι αυτή που θα τους επιτρέψει κατόπιν να χρησιμοποιήσουν το αθέμιτο και μεταξύ τους. Αυτό το Συλλογικό Όν θα καταρρεύσει από μέσα, από αιτίες της δικής του ύπαρξης.

Θα φέρω ως παράδειγμα μία ομάδα ανθρώπων που συμπράττουν προκειμένου να διαπράξουν ληστεία, απάτη κλπ. Ακόμα και αν τα καταφέρουν αρχικά, μετά θα φαγωθούν μεταξύ τους, γιατί αυτή είναι η ποιότητά τους.

Είναι αυτό που λέμε: 

"ο διάβολος στο τέλος πάντα στραγγαλίζει τους υπηρέτες του".

Αυτά να τα έχουμε υπόψιν μας, θα μας χρειαστούν, τόσο για να αντιλαμβανόμαστε τι μας συμβαίνει, να προσέχουμε το σημείο που θα πρέπει να συντονιζόμαστε, όσο και να απομακρύνουμε με την συμπεριφορά μας τους πονηρούς. Εννοώ ότι σε ένα Συλλογικό Όν που το μεγαλύτερο μέρος του αποτελείται από άτομα προσηλωμένα στο σωστό και το δίκαιο, ο πονηρός θα φύγει μόνος τους. Δεν υπάρχει εκεί μέσα τόπος για εκείνον.

Το αγαθό* Συλλογικό Όν όπως και ο αγαθός άνθρωπος , στην αρχή συναντά δυσκολίες, αφού δεν θέλει να χρησιμοποιήσει αθέμιτους (πονηρούς) τρόπους για να ξεπεράσει τα εμπόδια. Σε λίγο όμως τα εμπόδια θα υπερνικηθούν και το Όν θα ευημερήσει, διότι οι προηγούμενες ενέργειες που έχει κάνει για την αντιμετώπιση των εμποδίων είναι αγαθές και δεν θα του δημιουργήσουν προβλήματα στο μέλλον. Χτίζει σε σωστές βάσεις.

* _(Αγαθός δεν είναι εκείνος που δεν αντιλαμβάνεται να κάνει πονηρίες – αυτός είναι o αγαθιάρης. Αγαθός είναι εκείνος που αντιλαμβάνεται τις πονηριές, και μάλιστα πολύ καλά, επιλέγει όμως συνειδητά να μην τις χρησιμοποιήσει. Συντονίζεται στο δίκαιο, και το απαιτεί.
Μπορεί το αποτέλεσμα να αργήσει, αλλά θα αντέξει στο χρόνο.)