29.1.16

Ότι μπει σε κυψέλη πεθαίνει.

Προσπαθώντας να καθαρίσω μερικά πατώματα κυψελών παρατήρησα πολλά μικρά σαλιγκάρια κολλημένα στα ξύλα των πατωμάτων  αλλά και στα ξύλα των πλαισίων. Η κυψέλη έχει καλή υγρασία και θερμοκρασία, και ως χώρος είναι σκοτεινή και προσφέρει προστασία από τους κινδύνους του περιβάλλοντος.
Τα σαλιγκάρια από τη φύση τους έχουν την τάση να σκαρφαλώνουν και να χώνονται για να κρυφτούν. Μόνον που σε αυτή την περίπτωση πρόκειται για παγίδα, διότι το σπίτι ανήκει σε άλλον. Όταν οι μέλισσες αντιληφθούν τον εισβολέα, θα προσπαθήσουν να τον διώξουν. 

Το σαλιγκάρι θα κλειστεί στο καβούκι του και έτσι νομίζει ότι είναι ασφαλή αφού οι μέλισσες δε μπορούν να το κεντρίσουν. Εκατοντάδες μέλισσες θα ταξιδέψουν χιλιόμετρα για να μαζέψουν από τα φυτά την ρητίνη που λέγεται πρόπολη, και θα  το κτίσουν με αυτήν.  Η πρόπολη έχει την ιδιότητα να μουμιοποιεί εντελώς ότι υπάρχει μέσα της, αφού το κλείνει αεροστεγώς και το απομονώνει από το περιβάλλον της κυψέλης.  με αυτόν τον τρόπο οι μέλισσες κρατούν την κυψέλη τους εντελώς καθαρή.

Όταν οι καιρός είναι κατάλληλος και το σαλιγκάρι θελήσει να βγει για να τραφεί, θα ανακαλύψει ότι δεν μπορεί να βγει από το καβούκι του, και θα μείνει εκεί μέχρι να πεθάνει. 

Το σαλιγκάρι δεν είχε σκοπό να βλάψει τις μέλισσες, αλλά εκείνες δε το γνωρίζουν, και από ένστικτο προπολίζουν ότι ξένο βρεθεί στη φωλιά τους και δεν μπορούν να το διώξουν. 


Το κέλυφος του σαλιγκαριού έχει κτισθεί με πρόπολη (η μαύρη ύλη γύρω του)

Δεν υπάρχουν σχόλια: