Μάρτης - γδάρτης

Μάρτης - γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης.
Μετά από 3 μήνες αποφάσισα να βγάλω τα σκυλιά μου μια βόλτα στα γνωστά μέρη για να ξεμουδιάσουν. Δεν είχαν βγει έξω από τις αρχές Δεκεμβρίου και είχαν τρελαθεί. Την Κυριακή ξημερώματα ανηφόριζα για τα Βαρδούσια ...

Στην πεδιάδα του Σπερχειού η θερμοκρασία ήταν 8οC αλλά όσο ανέβαινα τον Γουλινά, έπεφτε.


Τελικά έφθασε τους 2οC


Οι κυψέλες (όχι δικές μου) περιμένουν κάποια άνοδο της θερμοκρασίας για να μπορέσουν οι μέλισσες να εκμεταλλευτούν τις πρώτες ανθοφορίες. Η παρακάτω κυψέλη έχει φοβερή θέα, αλλά υποθέτω δεν έχει φαγητό ...

Οι μέλισσες που βγαίνουν έξω από την κυψέλη αυτή την εποχή, κινδυνεύουν να μήν γυρίσουν. Παγώνουν και πεθαίνουν.
Αυτή η μελισσούλα κατάφερε να επιστρέψει μέχρι σχεδόν την είσοδο της φωλιάς της αλλά δεν κατάφερε να μπει μέσα. Πάγωσε και δεν μπορούσε να περπατήσει έστω και λίγα εκατοστά. Έμεινε εκεί και πέθανε.


Δυστυχώς εφέτος οι ανθοφορίες σαν αυτήν, πάνε χαμένες λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών


Οι θάμνοι που είδατε έχουν αυτά τα λουλούδια που μοιάζουν της αμυγδαλιάς, αλλά δεν ξέρω τι είναι.
Προχωρώντας βρήκα μια σκοτεινή ρεματιά. Το λευκό των λουλουδιών φαινόταν έντονα μέσα στο σκοτάδι.



Σκοτεινό πρωινό, και το λευκό των λουλουδιών των δένδρων κυριαρχεί μαζί με το λευκό του χιονιού (επάνω αριστερά) και των αραιών σύννεφων.



Το μεσημεράκι πήραμε τον δρόμο του γυρισμού. Μετά Την Μακρακώμη μας πλάκωσε το χαλάζι. Έπεφτε με δύναμη στα αυτοκίνητα και το παρμπρίζ γέμισε με πάγο. Φαντάζομαι ότι θα τίναξε πολλά από τα λουλούδια που πριν λίγο έβλεπα. :(