Ηλεκτρονική Ταυτοποίηση
Αποτελεί η Ηλεκτρονική Ταυτοποίηση
λύση όσον αφορά στην κλοπή των σκύλων ή όχι;
Αποτελεί η Ηλεκτρονική Ταυτοποίηση
λύση όσον αφορά στην κλοπή των σκύλων ή όχι;
Με αφορμή το Δελτίο Τύπου του Κυνηγετικού Συλλόγου Τρικάλων που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Κυνηγεσία και Κυνοφιλία στο τέλος του τεύχους 546 (Σεπτ. 2007) και με τίτλο «Κλοπές Κυνηγετικών Σκύλων» θα ήθελα να αναφέρω σχετικούς προβληματισμούς μου.
Ο καθ΄όλα σεβαστός σύλλογος στο εν λόγω κείμενό του προτείνει ως πανάκεια λύση στην μάστιγα του φαινομένου της κλοπής κυνηγετικών σκύλων, την υποχρεωτική ηλεκτρονική ταυτοποίηση (τσιπάρισμα) των σκύλων μας. Πρώτα σας αναφέρω πως θύμα κλοπής έχω πέσει και εγώ ο ίδιος και μάλιστα 2 φορές. Όμως κατά την άποψή μου αυτό το μέτρο όχι μόνον δεν θα αποτελέσει τη λύση του προβλήματος, αλλά μπορεί ακόμα και να το επιβαρύνει. Και εξηγώ:
1. Το τσιπ μπορεί να απομαγνητιστεί ( ??? ) όπως ακριβώς απομαγνητίζεται μια δισκέτα ηλ. υπολογιστή ή μια πιστωτική κάρτα. Για ευνόητους λόγους δεν αναφέρω τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να γίνει ο απομαγνητισμός του, αλλά φαντάζομαι πως οι κλεφτοσκυλάδες δεν θα αργήσουν να τους μάθουν, αν δεν τους έχουν ήδη ανακαλύψει.
Διάβαζα πριν από 2 -3 χρόνια σε κάποιο κυριακάτικο περιοδικό πως βρέθηκε εγκαταλελυμένος σκύλος στην Γλυφάδα με απομαγνητισμένο τσιπ, ώστε ο ασυνείδητος ιδιοκτήτης του να μην μπορεί να ανακαλυφθεί και κατηγορηθεί. Αφού λοιπόν το τσιπ απομαγνητίζεται, αχρηστεύεται και δεν μπορεί να διαβαστεί, πως μπορεί να κατηγορηθεί κάποιος όταν ο σκύλος του έχει ηλ. ταυτοποίηση αλλά αυτή έχει … «χαλάσει»;
2. Το μικροτσίπ είναι μια ηλεκτρονική κάψουλα που εφαρμόζεται από τον κτηνίατρο με ειδική σύριγγα στην αριστερή πλευρά του τραχήλου, όπως έχει οριστεί από τη FECAVA (Πανευρωπαϊκή Ενωση Κτηνιάτρων). Ψηλαφίζοντας λοιπόν κάποιος το ζώο, μπορεί να την ανακαλύψει, και κάνοντας μια ανεπαίσθητη τομή, μπορεί να την βγάλει. Και όχι μόνον μπορεί να την βγάλει, αλλά και να την αντικαταστήσει με κάποια άλλη είτε νέα, είτε από κάποιο άλλο δικό του σκύλο που δεν κυνηγά σωστά. Βγάζει λοιπόν την κάψουλα από το δικό του σκύλο πριν το εγκαταλείψει στο δρόμο, και την βάζει στο δικό σου που έκλεψε, ή στο κλεμμένο που μόλις αγόρασε.
Στην περίπτωση αυτή, ακόμα και αν κατά τύχη ανακαλύψεις τον σκύλο σου, θα είναι πολύ δύσκολο να διεκδικήσεις την κυριότητα, αφού το ζώο θα φέρει επάνω του το τσιπ του νέου «ιδιοκτήτη». Το μέτρο αυτό της ηλ. ταυτοποίησης, θα γυρίσει εναντίον σου, "αποδεικνύοντας" περίτρανα την αθωότητα του κλέφτη και την δήθεν νόμιμη ιδιοκτησία του, και από πάνω θα σε βγάλουν και … τρελό !
3. Αλλά και στην περίπτωση που κάποιος σκύλος δεν κλαπεί αλλά χαθεί στο κυνήγι (κυρίως οι ιχνηλάτες χάνονται κυνηγώντας ζαρκάδια) και τον βρει κάποιος καλοπροαίρετος κυνηγός, θα πρέπει να πάει τον σκύλο σε κάποιον κτηνίατρο ή σε κυνηγητικό σύλλογο που διαθέτει σκάνερ, για να βρει τον ιδιοκτήτη και να τον ειδοποιήσει. Αυτό όμως είναι πράγμα χρονοβόρο και δύσκολο, αλλά και πολύ επικίνδυνο, γιατί αν στον δρόμο τον σταματήσει κάποιος θηροφύλακας και αφού σκανάρει το ζώο, διαπιστώσει πως δεν του ανήκει, ποια θα είναι η θέση του; Ποιος θα πιστέψει πως δεν είναι κάποιος κλέφτης, αλλά σκοπό είχε να βοηθήσει τον ιδιοκτήτη να βρει στον σκύλο του;
Στην περίπτωση που ένας σκύλος χαθεί κατά την δίωξη, καλό θα είναι να φοράει κονκάρδα σαν αυτή που παραθέτω στην φωτογραφία, με το τηλέφωνο του κατόχου. Μπορείτε με αστείο κόστος να φτιάξετε τέτοιες κονκάρδες σε καταστήματα χαρακτικής που φτιάχνουν ταμπελάκια για τα κλειδιά ξενοδοχείων και πινακίδες από πλεξιγκλάς. Μπορείτε με επίσης αστείο κόστος, να αγοράσετε άγραφες μεταλλικές κονκάρδες από κάποιο pet shop, και να «χτυπήσετε» επάνω τα νούμερα του τηλεφώνου σας με αυτά τα αριθμοκαρφιά που χτυπάνε τα νούμερα στους πόλους των μπαταριών των αυτοκινήτων. Θα τα βρείτε σε όλα τα καταστήματα κιγκαλερίας (αυτά που πουλάνε χρώματα, βίδες κλπ).
Εγώ με αυτόν τον τρόπο έχω βρει τα χαμένα σκυλιά μου δύο φορές. Την μια φορά μάλιστα ο σκύλος χάθηκε στην περιοχή της Σπερχειάδας και με πήραν τηλέφωνο το άλλο Σάββατο κάποιοι κυνηγοί από την περιοχή της Ναυπάκτου !!! Θυμάμαι τότε, μόλις άκουσα στο τηλέφωνο μια φωνή να μου λέει «φίλε έχεις χάσει ένα σκυλί;» με έπιασαν τα κλάματα (γελάτε; … ).
Αν ο σκύλος δεν είχε επάνω του το τηλέφωνό μου, το πιθανότερο θα ήταν το παιδί που το βρήκε να το δήλωνε στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα (αν βέβαια έκανε τέτοιο κόπο και δεν το παρατούσε εκεί), στο οποίο εγώ ποτέ δεν θα απευθυνόμουν γιατί δεν θα φανταζόμουν πως ο σκύλος μου είχε διανύσει τόσο μεγάλη απόσταση. Θα τον θεωρούσα λοιπόν «κλεμμένο» ενώ στην πραγματικότητα θα ήταν χαμένος και μάλιστα εξ αιτίας μου.
4. Άλλος ένας τρόπος επισήμανσης είναι το απλό, παλιό, καλό και γνωστό μας τατουάζ. Μπορεί δηλαδή να γίνονται έλεγχοι αν ο κυνηγός έχει πιστοποιητικό από τον κτηνίατρο ή τον εκτροφέα που έκανε το τατουάζ στον σκύλο του. Το τατουάζ δεν είναι εύκολο να παραποιηθεί γιατί εύκολα ξεχωρίζει το παλιό σημάδι από το νέο. Σκεφθείτε λοιπόν και αυτή την απλή εκδοχή. Αν μάλιστα ο αριθμός του τατουάζ βρίσκεται σε βάση δεδομένων της ΚΣΕ, συνδυασμένος με την ανάλυση του γεννητικού κώδικα του ζώου (DNA), τότε τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα για τους κλέφτες.
5. Μιλάμε όμως για ηλ. ταυτοποίηση, και μου φαίνεται αστείο, όταν η ίδια η φύση έχει βάλει την δική της φυσική ταυτοποίηση. Γνωρίζετε πως (όπως και το DNA) το αποτύπωμα της μύτης κάθε σκύλου είναι μοναδικό όπως και τα δακτυλικά αποτυπώματα των ανθρώπων; Γνωρίζετε πως μοναδικά είναι και τα σχήματα της ίριδας του ματιού;
Γιατί λοιπόν δεν κατασκευάζουν scanner για ιριδοσκόπηση; Μήπως γιατί το τσιπάκι είναι ένα εμπορικό προϊόν που «πωλείται» (έχω μέχρι τώρα πληρώσει 280 € για τους σκύλους μου) και έτσι αφήνει κέρδος;
Ή μήπως γιατί είναι ένας τρόπος να προωθηθεί η ιδέα της ηλ. ταυτοποίησης προκειμένου να την συνηθίσουμε, και να μην αντιδράσουμε όταν θελήσουν να την εφαρμόσουν και επάνω μας, για να μας μετατρέψουν σε περιφερειακό του ηλεκτρονικού τους υπολογιστή, ώστε να μπορούν να ελέγχουν την ανθρωπόμαζα αποτελεσματικά;
Κάνω αυτές τις πικρές σκέψεις, γιατί αδυνατώ να πιστέψω πως το μέτρο αυτό επινοήθηκε, γιατί κάποιοι στενοχωρήθηκαν επειδή χάνουμε εμείς τα σκυλιά μας.
Τέλος, θα ήθελα να παρακαλέσω όποιον νομίζει πως αυτά που υποστηρίζω είναι λάθος, να με πληροφορήσει σχετικά, ώστε αφ ενός να μην αισθάνομαι άσχημα σκεπτόμενος τα πάρα πάνω , και αφ ετέρου να πάψω να επηρεάζω αρνητικά και τους άλλους.
Ο καθ΄όλα σεβαστός σύλλογος στο εν λόγω κείμενό του προτείνει ως πανάκεια λύση στην μάστιγα του φαινομένου της κλοπής κυνηγετικών σκύλων, την υποχρεωτική ηλεκτρονική ταυτοποίηση (τσιπάρισμα) των σκύλων μας. Πρώτα σας αναφέρω πως θύμα κλοπής έχω πέσει και εγώ ο ίδιος και μάλιστα 2 φορές. Όμως κατά την άποψή μου αυτό το μέτρο όχι μόνον δεν θα αποτελέσει τη λύση του προβλήματος, αλλά μπορεί ακόμα και να το επιβαρύνει. Και εξηγώ:
1. Το τσιπ μπορεί να απομαγνητιστεί ( ??? ) όπως ακριβώς απομαγνητίζεται μια δισκέτα ηλ. υπολογιστή ή μια πιστωτική κάρτα. Για ευνόητους λόγους δεν αναφέρω τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να γίνει ο απομαγνητισμός του, αλλά φαντάζομαι πως οι κλεφτοσκυλάδες δεν θα αργήσουν να τους μάθουν, αν δεν τους έχουν ήδη ανακαλύψει.
Διάβαζα πριν από 2 -3 χρόνια σε κάποιο κυριακάτικο περιοδικό πως βρέθηκε εγκαταλελυμένος σκύλος στην Γλυφάδα με απομαγνητισμένο τσιπ, ώστε ο ασυνείδητος ιδιοκτήτης του να μην μπορεί να ανακαλυφθεί και κατηγορηθεί. Αφού λοιπόν το τσιπ απομαγνητίζεται, αχρηστεύεται και δεν μπορεί να διαβαστεί, πως μπορεί να κατηγορηθεί κάποιος όταν ο σκύλος του έχει ηλ. ταυτοποίηση αλλά αυτή έχει … «χαλάσει»;
2. Το μικροτσίπ είναι μια ηλεκτρονική κάψουλα που εφαρμόζεται από τον κτηνίατρο με ειδική σύριγγα στην αριστερή πλευρά του τραχήλου, όπως έχει οριστεί από τη FECAVA (Πανευρωπαϊκή Ενωση Κτηνιάτρων). Ψηλαφίζοντας λοιπόν κάποιος το ζώο, μπορεί να την ανακαλύψει, και κάνοντας μια ανεπαίσθητη τομή, μπορεί να την βγάλει. Και όχι μόνον μπορεί να την βγάλει, αλλά και να την αντικαταστήσει με κάποια άλλη είτε νέα, είτε από κάποιο άλλο δικό του σκύλο που δεν κυνηγά σωστά. Βγάζει λοιπόν την κάψουλα από το δικό του σκύλο πριν το εγκαταλείψει στο δρόμο, και την βάζει στο δικό σου που έκλεψε, ή στο κλεμμένο που μόλις αγόρασε.
Στην περίπτωση αυτή, ακόμα και αν κατά τύχη ανακαλύψεις τον σκύλο σου, θα είναι πολύ δύσκολο να διεκδικήσεις την κυριότητα, αφού το ζώο θα φέρει επάνω του το τσιπ του νέου «ιδιοκτήτη». Το μέτρο αυτό της ηλ. ταυτοποίησης, θα γυρίσει εναντίον σου, "αποδεικνύοντας" περίτρανα την αθωότητα του κλέφτη και την δήθεν νόμιμη ιδιοκτησία του, και από πάνω θα σε βγάλουν και … τρελό !
3. Αλλά και στην περίπτωση που κάποιος σκύλος δεν κλαπεί αλλά χαθεί στο κυνήγι (κυρίως οι ιχνηλάτες χάνονται κυνηγώντας ζαρκάδια) και τον βρει κάποιος καλοπροαίρετος κυνηγός, θα πρέπει να πάει τον σκύλο σε κάποιον κτηνίατρο ή σε κυνηγητικό σύλλογο που διαθέτει σκάνερ, για να βρει τον ιδιοκτήτη και να τον ειδοποιήσει. Αυτό όμως είναι πράγμα χρονοβόρο και δύσκολο, αλλά και πολύ επικίνδυνο, γιατί αν στον δρόμο τον σταματήσει κάποιος θηροφύλακας και αφού σκανάρει το ζώο, διαπιστώσει πως δεν του ανήκει, ποια θα είναι η θέση του; Ποιος θα πιστέψει πως δεν είναι κάποιος κλέφτης, αλλά σκοπό είχε να βοηθήσει τον ιδιοκτήτη να βρει στον σκύλο του;
Στην περίπτωση που ένας σκύλος χαθεί κατά την δίωξη, καλό θα είναι να φοράει κονκάρδα σαν αυτή που παραθέτω στην φωτογραφία, με το τηλέφωνο του κατόχου. Μπορείτε με αστείο κόστος να φτιάξετε τέτοιες κονκάρδες σε καταστήματα χαρακτικής που φτιάχνουν ταμπελάκια για τα κλειδιά ξενοδοχείων και πινακίδες από πλεξιγκλάς. Μπορείτε με επίσης αστείο κόστος, να αγοράσετε άγραφες μεταλλικές κονκάρδες από κάποιο pet shop, και να «χτυπήσετε» επάνω τα νούμερα του τηλεφώνου σας με αυτά τα αριθμοκαρφιά που χτυπάνε τα νούμερα στους πόλους των μπαταριών των αυτοκινήτων. Θα τα βρείτε σε όλα τα καταστήματα κιγκαλερίας (αυτά που πουλάνε χρώματα, βίδες κλπ).
Εγώ με αυτόν τον τρόπο έχω βρει τα χαμένα σκυλιά μου δύο φορές. Την μια φορά μάλιστα ο σκύλος χάθηκε στην περιοχή της Σπερχειάδας και με πήραν τηλέφωνο το άλλο Σάββατο κάποιοι κυνηγοί από την περιοχή της Ναυπάκτου !!! Θυμάμαι τότε, μόλις άκουσα στο τηλέφωνο μια φωνή να μου λέει «φίλε έχεις χάσει ένα σκυλί;» με έπιασαν τα κλάματα (γελάτε; … ).
Αν ο σκύλος δεν είχε επάνω του το τηλέφωνό μου, το πιθανότερο θα ήταν το παιδί που το βρήκε να το δήλωνε στο πλησιέστερο αστυνομικό τμήμα (αν βέβαια έκανε τέτοιο κόπο και δεν το παρατούσε εκεί), στο οποίο εγώ ποτέ δεν θα απευθυνόμουν γιατί δεν θα φανταζόμουν πως ο σκύλος μου είχε διανύσει τόσο μεγάλη απόσταση. Θα τον θεωρούσα λοιπόν «κλεμμένο» ενώ στην πραγματικότητα θα ήταν χαμένος και μάλιστα εξ αιτίας μου.
4. Άλλος ένας τρόπος επισήμανσης είναι το απλό, παλιό, καλό και γνωστό μας τατουάζ. Μπορεί δηλαδή να γίνονται έλεγχοι αν ο κυνηγός έχει πιστοποιητικό από τον κτηνίατρο ή τον εκτροφέα που έκανε το τατουάζ στον σκύλο του. Το τατουάζ δεν είναι εύκολο να παραποιηθεί γιατί εύκολα ξεχωρίζει το παλιό σημάδι από το νέο. Σκεφθείτε λοιπόν και αυτή την απλή εκδοχή. Αν μάλιστα ο αριθμός του τατουάζ βρίσκεται σε βάση δεδομένων της ΚΣΕ, συνδυασμένος με την ανάλυση του γεννητικού κώδικα του ζώου (DNA), τότε τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα για τους κλέφτες.
5. Μιλάμε όμως για ηλ. ταυτοποίηση, και μου φαίνεται αστείο, όταν η ίδια η φύση έχει βάλει την δική της φυσική ταυτοποίηση. Γνωρίζετε πως (όπως και το DNA) το αποτύπωμα της μύτης κάθε σκύλου είναι μοναδικό όπως και τα δακτυλικά αποτυπώματα των ανθρώπων; Γνωρίζετε πως μοναδικά είναι και τα σχήματα της ίριδας του ματιού;
Γιατί λοιπόν δεν κατασκευάζουν scanner για ιριδοσκόπηση; Μήπως γιατί το τσιπάκι είναι ένα εμπορικό προϊόν που «πωλείται» (έχω μέχρι τώρα πληρώσει 280 € για τους σκύλους μου) και έτσι αφήνει κέρδος;
Ή μήπως γιατί είναι ένας τρόπος να προωθηθεί η ιδέα της ηλ. ταυτοποίησης προκειμένου να την συνηθίσουμε, και να μην αντιδράσουμε όταν θελήσουν να την εφαρμόσουν και επάνω μας, για να μας μετατρέψουν σε περιφερειακό του ηλεκτρονικού τους υπολογιστή, ώστε να μπορούν να ελέγχουν την ανθρωπόμαζα αποτελεσματικά;
Κάνω αυτές τις πικρές σκέψεις, γιατί αδυνατώ να πιστέψω πως το μέτρο αυτό επινοήθηκε, γιατί κάποιοι στενοχωρήθηκαν επειδή χάνουμε εμείς τα σκυλιά μας.
Τέλος, θα ήθελα να παρακαλέσω όποιον νομίζει πως αυτά που υποστηρίζω είναι λάθος, να με πληροφορήσει σχετικά, ώστε αφ ενός να μην αισθάνομαι άσχημα σκεπτόμενος τα πάρα πάνω , και αφ ετέρου να πάψω να επηρεάζω αρνητικά και τους άλλους.
Διαβάστε και αυτό
To RFID (ακρωνύμιο του Radio Frequency IDentification) αποτελεί την πλέον σύγχρονη -όσον αφορά στην εφαρμογή της- τεχνολογία ηλεκτρονικής ταυτοποίησης. Στηρίζεται στη χρήση ραδιοκυμάτων και επιτρέπει την αυτόματη αναγνώριση ανθρώπων ή, κατά κύριο λόγο, αντικειμένων (προϊόντων) τα οποία φέρουν RFID tags (ετικέτες που ενσωματώνουν μικροεπεξεργαστή και κεραία) και μπορούν να ανιχνευθούν αυτόματα από σταθερούς ή φορητούς αναγνώστες (readers) RFID, χωρίς να είναι απαραίτητη η σάρωση του κάθε μεμονωμένου αντικειμένου. Η κεραία επιτρέπει στο μικροεπεξεργαστή να μεταφέρει τις πληροφορίες αναγνώρισης στον αναγνώστη, ο οποίος με τη σειρά του μετατρέπει τα ραδιοκύματα που "αντανακλώνται" από την ετικέτα RFID σε ψηφιακές πληροφορίες. Οι πληροφορίες αυτές μπορούν στη συνέχεια να "περάσουν" σε υπολογιστές για περαιτέρω χρήση http://www.go-online.gr/ebusiness/specials/article.html?article_id=1592 |
Ο νοών … νοείτω ….
2 σχόλια:
Ψηλαφίζοντας λοιπόν κάποιος το ζώο, μπορεί να την ανακαλύψει, και κάνοντας μια ανεπαίσθητη τομή, μπορεί να την βγάλει. Και όχι μόνον μπορεί να την βγάλει, αλλά και να την αντικαταστήσει με κάποια άλλη είτε νέα, είτε από κάποιο άλλο δικό του σκύλο που δεν κυνηγά σωστά. Βγάζει λοιπόν την κάψουλα από το δικό του σκύλο πριν το εγκαταλείψει στο δρόμο, και την βάζει στο δικό σου που έκλεψε, ή στο κλεμμένο που μόλις αγόρασε....
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΗ Η ΕΞΑΓΩΓΗ ΠΟΛΛΕ΅ΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ ΤΟ ΤΣΙΠΑΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΕΙ ΜΕ ΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΨΙΛΟΧΑΝΕΤΑΙ.........ΔΥΣΚΟΛΗ Η ΕΞΑΓΩΓΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΑ
Ευχαριστώ για το σχόλιο. Επειδή όμως είναι αρκετοί εκείνοι που έχουν διαφωνήσει με αυτά που υποστηρίζω στο κείμενο, καλό θα ήταν να γίνει μία διαπίστωση στην πράξη, για να μή μένουμε στα λόγια.
Δηλαδή θα μου παραδώσετε εμένα ένα τσιπαρισμένο σκυλί, και μετά εσείς να καταφέρετε να αποδείξετε ότι είναι δικό σας. Μόνον έτσι θα μας λυθούν οι απορρίες
Δημοσίευση σχολίου