Στην αρχή, όταν μου το είπαν πρώτη φορά, ενόμισα ότι με κορόιδευαν.
Βέβαια είχα διαβάσει ότι καλό είναι τα
μελισσοκομεία να μην βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των 80 μέτρων μεταξύ τους,
αλλά βλέποντας στην Εύβοια το ένα μελισσοκομείο να είναι κυριολεκτικά πάνω στο
άλλο, θεώρησα ότι αυτό ήταν ακόμα μία από τις υπερβολές των βιβλίων. Φέτος το είδα με τα μάτια μου σε μελισσοκομείο
γνωστού μου.
Κάποιος που ... γνώριζε, έφερε με πονηρία τα μελίσσια του μπροστά από τα μελίσσια του φίλου μου, και παρόλο που ήταν αδύνατα, γέμισαν μέλια και πληθυσμούς, ενώ τα δυνατά μελίσσια του φίλου μου αποδυναμώθηκαν και είχαν μέσα ελάχιστο μέλι. Έμαθα από άλλους μελισσοκόμους της περιοχής ότι ο συγκεκριμένος πονηρόπουλος, το κάνει σύστημα σε μόνιμη βάση, γι αυτό και τον έχουν "κυνηγήσει" όλοι οι μελισσοκόμοι της περιοχής.
Προσέξτε την εικόνα. Το μελισσοκομείο Α βρίσκεται πιο κοντά στην τροφή. Το μελισσοκομείο Β βρίσκεται λίγο πιο μακριά. Οι συλλέκτριες του μελισσοκομείου Β όταν επιστρέφουν βαριές, γεμάτες τροφή, πρός στον τόπο τους, τότε έλκονται από τη βουή του Α μελισσοκομείου και κατεβαίνουν εκεί. Αν μάλιστα το Α μελισσοκομείο (που βρίσκεται μπροστά από το Β) είναι μεγαλύτερο (πολύ βοή), τότε πολύ εύκολα θα προσελκύσει τις κουρασμένες συλλέκτριες του Β.
Το μελισσοκομείο Β σταδιακά θα αποδυναμώνεται, ενώ το Α θα κλέβει τις συλλέκτριες και το μέλι του Β.
Στους μελισσοκόμους των βουνών είναι γνωστή η φράση:
"Στα κοντινά μελισσοκομεία, το μεγάλο τρώει το μικρό"
Αυτό ισχύει ακόμα και αν οι κυψέλες είναι βαμμένες με διαφορετικό χρώμα.
Κάποιος που ... γνώριζε, έφερε με πονηρία τα μελίσσια του μπροστά από τα μελίσσια του φίλου μου, και παρόλο που ήταν αδύνατα, γέμισαν μέλια και πληθυσμούς, ενώ τα δυνατά μελίσσια του φίλου μου αποδυναμώθηκαν και είχαν μέσα ελάχιστο μέλι. Έμαθα από άλλους μελισσοκόμους της περιοχής ότι ο συγκεκριμένος πονηρόπουλος, το κάνει σύστημα σε μόνιμη βάση, γι αυτό και τον έχουν "κυνηγήσει" όλοι οι μελισσοκόμοι της περιοχής.
Προσέξτε την εικόνα. Το μελισσοκομείο Α βρίσκεται πιο κοντά στην τροφή. Το μελισσοκομείο Β βρίσκεται λίγο πιο μακριά. Οι συλλέκτριες του μελισσοκομείου Β όταν επιστρέφουν βαριές, γεμάτες τροφή, πρός στον τόπο τους, τότε έλκονται από τη βουή του Α μελισσοκομείου και κατεβαίνουν εκεί. Αν μάλιστα το Α μελισσοκομείο (που βρίσκεται μπροστά από το Β) είναι μεγαλύτερο (πολύ βοή), τότε πολύ εύκολα θα προσελκύσει τις κουρασμένες συλλέκτριες του Β.
Το μελισσοκομείο Β σταδιακά θα αποδυναμώνεται, ενώ το Α θα κλέβει τις συλλέκτριες και το μέλι του Β.
Στους μελισσοκόμους των βουνών είναι γνωστή η φράση:
"Στα κοντινά μελισσοκομεία, το μεγάλο τρώει το μικρό"
Αυτό ισχύει ακόμα και αν οι κυψέλες είναι βαμμένες με διαφορετικό χρώμα.
Ο μελισσοκόμος Α θα φύγει από αυτό τον τόπο με πολύ μέλι και δυνατά μελίσσια, ενώ ο Β μελισσοκόμος δεν θα ξέρει τι να υποθέσει όταν δει τα μελίσσια του άδεια από μέλι και αδυνατισμένα από πληθυσμούς.
Δυστυχώς εκείνοι που ξέρουν, δε μιλάνε … και κάποιοι πονηροί εκμεταλλεύονται αυτούς που δεν ξέρουν.
Τα μελισσοκομεία δεν πρέπει να βρίσκονται σε μεταξύ τους απόσταση μικρότερη των 150 -200 μέτρων. Η απόσταση μπορεί να είναι μικρότερη όταν το ανάγλυφο τους εδάφους είναι έντονο (δένδρα, ρυάκια, λόφοι και γενικά φυσικά σημάδια).
Θα ήθελα να ακούσω και τις απόψεις των πιο έμπειρων μελισσοκόμων, γιατί το θέμα είναι σοβαρό.
1 σχόλιο:
πονηρόπουλος ή χαζοντάμαρο;
κλίνατε επ' αρίστερα!!!
καλά μέλια Πανούλη!
Δημοσίευση σχολίου