Κολλήστε ψείρες να βρείτε την υγειά σας.

Κάπου στις αρχές του αιώνα μας, στις Εβρίδες νήσους, δυτικά της Σκωτίας, οι ψείρες ήταν μόνιμο αξεσουάρ των κατοίκων. Άλλωστε εκείνη την εποχή οι ψείρες ήταν διαδεδομένες σε όλο τον κόσμο, ακόμα και στον πολιτισμένο.

Οι κάτοικοι λοιπόν των Εβριδών νήσων παρατήρησαν ότι όσοι έχαναν τις ψείρες  από πάνω τους, αρρώσταιναν  με υψηλό πυρετό. Μόλις οι ψείρες επανεμφανίζονταν στο κεφάλι τους, οι άρρωστοι γίνονταν καλά.  Μάλιστα όταν ασθενούσε κάποιος, η οικογένειά του προσπαθούσε να τον κολλήσει ψείρες για να γίνει καλά, και πραγματικά, μόλις κατάφερναν να τον κολλήσουν ψείρες, ο πυρετός έπεφτε και ο άνθρωπος ανάρρωνε. 

Σε αυτή την  παγίδα που ονομάζεται "ψευδαίσθηση της αιτιότητας", όλοι μπορούμε να πέσουμε, και σίγουρα έχουμε πέσει κατά καιρούς.

Στην πραγματικότητα οι άνθρωποι ασθενούσαν από κάποια ίωση, και ανέβαζαν πυρετό.  Οι ψείρες έφευγαν από το σώμα του ασθενούς λόγω του υψηλού πυρετού. Όταν ο ιός έκανε τον κύκλο του και ο πυρετός έπεφτε, ο άνθρωπος κολλούσε και πάλι ψείρες από τους οικείους του.

Κατά τον ίδιο τρόπο που οι κάτοικοι των Εβριδών νήσων προσπαθούσαν να κολλήσουν ψείρες τους ασθενείς τους, κάπου αλλού οι γιατροί της εποχής τρυπούσαν τις φλέβες όσων ασθενούσαν από πανούκλα, για να τους σώσουν, αλλά έτσι τους έστελναν στο θάνατο μια ώρα γρηγορότερα. Υπάρχουν χιλιάδες παραδείγματα.

Η παρατήρηση ενός φαινομένου δεν οδηγεί πάντα σε σωστά συμπεράσματα. Πολλές φορές κάνουμε διάφορους "επαναστατικούς χειρισμούς" στα μελίσσια μας που έχουν καλύτερη απόδοση την μία χρονιά, και νομίζουμε ότι ήταν ο χειρισμός μας που τα έκανα δυνατά, ενώ ήταν καλή η χρονιά. Αλλά  οι ίδιοι χειρισμοί το επόμενο έτος τα καταδικάζουν.

Το λέω αυτό γιατί ακούω διάφορα παλαβά …  Ας είμαστε προσεκτικοί με τα λόγια του καφενείου.

Φέτος είχα 4 μελίσσια με ασκοσφαίρωση. Άλλες χρονιές στα ασκοσφαιρωμένα έβαζα διάφορα περίεργα  που άκουγα, ντεπόν, μπανάνα, λισοπαϊν, θειάφι, σιρόπι με στημένο πορτοκάλι κλπ. Και πράγματι γίνονταν καλά.

Φέτος λοιπόν δεν τους έκανα απολύτως τίποτα, βαρέθηκα, και είπα να τα αφήσω εκεί μέχρι να μεταφέρω τα υπόλοιπα στα όψιμα θυμάρια, και μετά να τα θανατώσω. Όμως και πάλι έγιναν καλά δίχως καμία φροντίδα. Τώρα σφραγίζουν και σε  λίγο θα είναι έτοιμα για τρύγο.

Κι εγώ που νόμιζα ότι τα έκανε καλά το "φάρμακο" που τους έβαζα …

Κολλήστε ψείρες να βρείτε την υγειά σας.