Έχετε παρατηρήσει ότι η γραμμή που δίνουν όλοι οι ηγέτες των
κομμάτων, άλλοι σαφέστατα και άλλοι υπονοώντας ‘το, .. είναι να μπορούμε να βγούμε με
αξιοπιστία στις "Αγορές". Αυτός είναι δηλαδή ο στόχος, το τι πρέπει να
κάνουμε ώστε να είμαστε "αξιόπιστοι δανειολήπτες" για να μας δανείζουν
οι ξένοι.
Παρατηρώντας όμως τι συμβαίνει με τα δάνεια, βλέπουμε ότι
σχεδόν πάντα ο δανειζόμενος καταντά δούλος του δανειστή του, και όχι μόνον δεν μπορεί να
τον ξοφλήσει ποτέ, αλλά διαρκώς χρωστά όλο και περισσότερα, είτε πρόκειται για
δάνειο ενός πολίτη από τράπεζα, είτε από κράτος στις Αγορές χρήματος (= παγκόσμιους τραπεζίτες).
Δηλαδή οι πολιτικοί μας θέτουν ως επίτευξη τελικού στόχου το να είμαστε … αξιόπιστοι
δούλοι!
Να μην έχουμε εμείς δικά μας προϊόντα
ούτε χρήματα, και να πρέπει να αγοράζουμε τα προϊόντα από το εξωτερικό, και
μάλιστα με δανεικά χρήματα. Τα προϊόντα που τρώμε, τα φάρμακα κλπ… να έρχονται όλα απ’ έξω, και να τα πληρώνουμε με
χρήματα που έρχονται κι αυτά απ΄έξω.
Δε θέλουμε ρε φίλε άλλα δανεικά! Πώς το λένε δηλαδή;
Θέλουμε να έχουμε τη δική μας οικονομία, τα δικά μας προϊόντα
(τουλάχιστον σε πρώτη φάση αυτά που μπορούμε άμεσα να παράξουμε, και σε επόμενες
φάσεις τα υπόλοιπα) ώστε να μη χρειάζεται να δανειζόμαστε.
Πώς γίνεται και ολόκληρη
η γή χρωστά 100ρείς δολάρια; Σε ποιόν;
Από εκεί να καταλάβετε ότι όποιος και να κυβερνήσει, ο
στόχος τους είναι να είμαστε διαρκώς φόρου υποτελείς στις … Αγορές.
Και μετά ακούω τον καθέναν να υποστηρίζει το ένα κόμμα ή το
άλλο. Είμαστε εκτός πραγματικότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου